Συγκλονίζει Λαρισαίος αστυνομικός για τον χαμό του 35χρονου συναδέλφου του – Πριν τρεις μήνες είχε χάσει τον ξάδελφό του

Ραγίζουν καρδιές τα όσα γράφει ο Λαρισαίος αστυνομικός Μιχάλης Αβέλλας για τον απροσδόκητο χαμό του 35χρονου συναδέλφου του Μάριου Παπαδημητρούλα, ο οποίος έχασε την ζωή του το απόγευμα της Κυριακής σε τροχαίο με το τρακτέρ του.

Μάλιστα ο Μιχάλης Αβέλλας αναφέρει στα συγκλονιστικά του λόγια, όπου μιλάει με περίσσια αγάπη για τον εκλιπόντα, ότι η μοίρα του έπαιξε τραγικό παιχνίδι, καθώς πριν τρεις μήνες είχε χάσει τον αγαπημένο του ξάδελφο…

Δείτε τα όσα αναφέρει στην ανάρτησή του:

Το απόγευμα έφυγε ένας αδελφός.

Θυμάμαι Μάριε, όταν πρωτοήρθες στην Ραψάνη πριν από χρόνια, μόλις είχα επιστρέψει από τον Έβρο. Είχες τέτοια δίψα να μάθεις τα πάντα. Δεν προλάβαινα να μπω στο παλιό τμήμα και με παρακαλούσες να σου δείξω τα γραμματειακά. Ότι σου έδειχνα, δεν χρειαζόταν δεύτερη φορά. Σου είχα μάθει ότι ήξερα και μας είχες ξεπεράσει όλους σε ζήλο και ένταση.
Μετακόμισες μία ολόκληρη Υπηρεσία μόνος σου με τον Βαγγέλη εκπλήττοντας μας όλους. Είχες τρομερή όρεξη και θέληση για ποιοτική εργασία. Είχες βάψει μόνος σου μέχρι και το γραφείο σου.
Σου έλεγα κρίμα να μην γινόσουνα εσύ τοπικός αστυνόμος στη θέση μου, αφού οι Ραψανιώτες σε λάτρευαν. Σου άρεσε κι εσένα η ιδέα.

Δεν άφηνες να φύγει πολίτης από το γραφείο με παράπονο. Προσπαθούσες να εξυπηρετήσεις τους πάντες άμεσα με ένα χαμόγελο και να τους καθησυχάζεις.

Πριν τρεις μήνες περίπου τηλεφώνησες στο τμήμα για το ξαδελφάκι σου ότι είχε πεθάνει στον ύπνο του. Ήμουν υπηρεσία και μαζί με εσένα και άλλους τον σηκώσαμε στο φορείο.

Σήμερα το απόγευμα μου τηλεφώνησαν για εσένα, αδελφούλη. Ήμουν πάλι υπηρεσία. Δεν με περίμενες όμως όρθιος.
Αυτή τη φορά σήκωσα εσένα αδελφέ, αλλά όχι για να ισιάξω τις πλάτες σου, όταν ήσουν πιεσμένος από τη δουλειά και σε σήκωνα στον αέρα.
Η μοίρα σου το είχε να πας από τροχαίο.

Τις απέφευγες τις φωτογραφίες, όμως σε εμένα δεν έλεγες όχι. Εύχομαι να αρμενίσεις σε θάλασσες με ήρεμα νερά και να ανταμώσεις το ξαδερφάκι σου πάνω στον Ουρανό.

Η γλάστρα με το βασιλικό στο γραφείο σου δεν έπαψε ούτε στιγμή να ευωδιάζει όλο τον χρόνο.

Είχες τόσα όνειρα και ελπίδα για την οικογένεια σου. Όσες φορές και να μιλούσαμε ήταν η μοναδική σου έγνοια με έναν απαράμιλλα αστείρευτο ενθουσιασμό, που ξεπερνούσε τα πάντα. Να μην τους λείπει τίποτα και προπάντων η αγάπη.

Τα ειλικρινή και θερμά συλλυπητήρια στους οικείους σου και στο βλαστάρι σου…

Αναπαύσου εν ειρήνη, αδελφέ. Καλό ταξίδι, Μάριε.

Μιχάλης