ΛΑΡΙΣΑΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Κυριακή Σπανού στο onlarissa.gr: «Το Θεσσαλικό Θέατρο δεν θα μείνει σε… απόσταση» – Η επόμενη μέρα στην μετά-καραντίνας εποχή

Η Κυριακή Σπανού, σκηνοθέτης και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Θεσσαλικού Θεάτρου μιλά στο onlarissa.gr και στην Εύη Μποτσαροπούλου για τα πρώτα βήματα του θεάτρου στην μετά-καραντίνας εποχή, σύμφωνα με τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού και αναλύει τον επανασχεδιασμό των δράσεων του Θεσσαλικού Θεάτρου, δηλώνοντας ότι «το Θεσσαλικό Θέατρο δεν θα μείνει σε… απόσταση».

Η κα Σπανού μας υποδέχτηκε στα γραφεία του Θεσσαλικού στον Μύλο του Παππά… «δεν θα μιλήσουμε εδώ» είπε, «πάμε να ζωντανέψουμε ξανά την πλατεία και τη σκηνή μας»… Άνοιξε τις πόρτες της άδειας Σκηνής του Θεσσαλικού «Κώστας Τσιάνος», άναψε πρώτα τα φώτα της πλατείας, κάθισε στις άδειες θέσεις και αναρωτήθηκε «μα που πήγαν όλοι;», για να φωτίσει εν συνεχεία τη σκηνή, στην οποία ανέβηκε και με προσκάλεσε για να μιλήσουμε για την επομένη του Θεσσαλικού Θεάτρου…  Αυτή είναι η πρώτη πράξη του νέου έργου, σκέφτηκα και αφέθηκα στον ρόλο που μου υπέδειξε…

Κυρία Σπανού, επιστρέφουμε λοιπόν σε μια νέα κανονικότητα στον χώρο του καλλιτεχνικού σχεδιασμού και έκφρασης;

Δεν υπάρχει επιστροφή σε καμία κανονικότητα, παρά μόνο στροφή σε μια νέα αβεβαιότητα  με  εγρήγορση και ετοιμότητα. Η αναφορά στην κανονικότητα είναι θέμα πνευματικής και ψυχικής τεμπελιάς στις μετά κορωναϊού εποχές.

Ίσως μας βοηθάει η σκέψη, ότι ό,τι κάνουμε τώρα είναι παράδειγμα για τα παιδιά μας, τη νέα γενιά… για το μέλλον.  Δεν είμαστε τα νήπια που παραδιδόμαστε στο  παράπονο και τη θυματοποίηση.  Βιώνουμε μεν μια συνθήκη ανεπιθύμητη και δύσκολη, αλλά αυτό μας συμβαίνει τώρα και είναι κομμάτι της ιστορίας μας,  προσωπικής και συλλογικής. Δηλαδή είναι σπουδαίο επίτευγμα η επιστροφή στον καφέ και τη συνήθεια;   Εδώ ζούμε ένα γιγαντιαίο πένθος 280.000 νεκρών στον πλανήτη. Είμαστε θνητοί, επειγόντως!

Στο Δυτικό Κόσμο, βλέπουμε τους πολέμους, τους πρόσφυγες, την κλιματική αλλαγή, αλλά  οχυρωμένοι πίσω από μια καταναλωτική ευμάρεια, τρέφουμε το ναρκισσισμό και την έπαρση μας. «Ας τους άλλους να πεθαίνουν…» Ας αντιμετωπίσει και η γενιά μας τις προκλήσεις που τις έτυχαν. Το παραμύθι της κανονικότητας… τέλος καλό όλα καλά τέλειωσε.

Σε αυτό το περιβάλλον αβεβαιότητας, χρειάζεται αλληλεγγύη, άνοιγμα και ευφυία.

Τι σας προβληματίζει περισσότερο στις νέες συνθήκες;

Ο χώρος του θεάτρου,  σε κάθε κρίση που εμφανίζεται, είναι ο πρώτος «στόχος», γιατί δείχνει πόσο ευάλωτη είναι η κοινή ανάσα, αυτή που και τώρα πληγώνεται καθολικά. Το να είμαστε μαζί στην πλατεία ενός θεάτρου είναι κάτι ευάλωτο, πολύτιμο και εύθραυστο…  Τώρα επανεκτιμούμε αυτό το εύθραυστο του θεάτρου και  πιστωνόμαστε αναδρομικά αυτή την κοινή εμπειρία  σαν κάτι το θαυμαστό, όπως το θαύμα ενός θεάτρου που συνταράζεται από ένα κοινό γέλιο.

Αν κάτι με προβληματίζει  με τα νέα υγειονομικά μέτρα, είναι αυτή η συνύπαρξη στην πλατεία του θεάτρου… Αν θα πληγεί η ηδονή της κοινής εμπειρίας  σκηνής και πλατείας. Η επαφή μας είναι ένας  συντονισμός χρόνου και σώματος στο θέατρο. Τώρα το κυτταρικό στοιχείο του θεάτρου μπαίνει σε αναστολή και δημιουργείται μεγάλη αγωνία για το πώς θα λειτουργήσει η αποστασιοποιημένη σχέση …  Ίσως την αναγκαστική απόσταση  τη δούμε σαν μια «ποινή» και μεις σαν «ζαβολιάρικα» παιδιά συνεχίζουμε να γελάμε πίσω από τις μάσκες. !

Ποιοι είναι οι πρώτοι σχεδιασμοί για την επομένη του Θεσσαλικού Θεάτρου;

Το Θεσσαλικό Θέατρο σκοπεύει να είναι παρόν στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή σε αυτή την συγκυρία, τηρώντας τους κανόνες. Δεν θα μείνει σε… απόσταση· τα πράγματα που μας συνδέουν είναι πρόκληση.

Ο παλιός προγραμματισμός για το καλοκαίρι έχει αναβληθεί. Είμαι ωστόσο σε ετοιμότητα και κάνω  ευέλικτους σχεδιασμούς γιατί  το θέατρο είναι μια τέχνη που απαιτεί τουλάχιστον ένα δίμηνο σχεδιασμό για κάθε παράσταση. Τώρα αυτοί οι χρόνοι δεν υπάρχουν.  Παραμένουμε ευέλικτοι και με φαντασία στο παρόν και στο πώς θα συναντηθούμε με τον κόσμο.  Την καθιερωμένη καλοκαιρινή παραγωγή μας θα την αντικαταστήσουμε με πολλές μικρότερες. Σε δέκα μέρες περίπου, θα έχει ολοκληρωθεί ο βασικός σχεδιασμός.

Πως πιστεύετε ότι θα αντιδράσει το Λαρισαϊκό κοινό;

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια πώς το κοινό θα αντιδράσει… αν θα μπει στον ανοιχτό χώρο που θα παίζεται το θεατρικό δρώμενο… Η Λάρισα βέβαια – από τη σκοπιά του θεάτρου πάντα μιλώντας – έχει ιδανικό μέγεθος και κυτταρική δομή για να υλοποιηθούν και στις νέες συνθήκες καλλιτεχνικές και πολιτιστικές ενέργειες… η επαφή των ανθρώπων, η εξωστρέφεια των Λαρισαίων είναι χαρακτηριστικό της κουλτούρας της πόλης. Πιστεύω ότι αυτή η ροή δεν θα σταματήσει. Υπάρχει έντονα στους Λαρισαίους η δύναμη και η αισιοδοξία να κάνουν πράγματα…

Πάνω σε ποιους άξονες κινείστε ως προς τον επανασχεδιασμό των θεατρικών παραγωγών;

Σκέφτομαι την έννοια του θεάτρου στο δημόσιο χώρο (τα δρώμενα σε δημόσιους και αρχαιολογικούς χώρους) και το θέατρο παρέμβαση, μια τομή στον καθημερινό ρυθμό της πόλης δηλαδή “χτυπάμε και φεύγουμε”. Η σχέση άλλωστε του θεάτρου με τον δημόσιο χώρο δεν είναι κάτι καινούργιο. Υπάρχει μεγάλη παράδοση· τη συναντάμε στην Αναγέννηση, στο εκκλησιαστικό δράμα και στη commedia del’ arte… Τώρα ήρθε η εποχή να το ξανασκεφτούμε. Και ζούμε σε μια χώρα που μας εξασφαλίζει καλοκαιρία για μεγάλες χρονικές περιόδους!

Παράλληλα, σκέφτομαι τα ψηφιακά μέσα, τα οποία δεν μπορούν να θεωρηθούν υποκατάστατα, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ένας επιπλέον τρόπος επικοινωνίας… Τώρα που γίνεται τεράστια συζήτηση για το distancing και τον ψηφιακό πολιτισμό είναι και μια ευκαιρία να ξεκινήσει μια διαδικασία ψηφιοποίησης του αρχείου του Θεσσαλικού Θεάτρου επιδοτούμενη από το ΕΣΠΑ.

Πως κρίνεται τα μέτρα στήριξης του πολιτισμού, όπως ανακοινώθηκαν χθες από το Υπουργείο;

Τα μέτρα ήταν πυροσβεστικά και υπό πίεση. Και οι άνθρωποι των τεχνών πρέπει να επιβιώσουν.  Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Εδώ και πολλά χρόνια τα δομικά προβλήματα του χώρου του πολιτισμού παραμένουν άλυτα.  Η ανάγκη ενός ουσιαστικού σχεδιασμού του Υπουργείου Πολιτισμού για τον Σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό είναι ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ. Τονίζω για το Σύγχρονο Πολιτισμό.  Η πρωτοβουλία του Μητρώου Καλλιτεχνών είναι θετική.

Εμείς οι εποπτευόμενοι πολιτιστικοί φορείς μπορούμε να  συμβάλλουμε στην απασχόληση και όχι στην επαιτεία… ακόμη κι αν οι συνθήκες δεν επιτρέπουν το μεγάλο έργο του καλοκαιριού.

Την τέχνη δεν πρόκειται να τη χάσουμε, τον εαυτό μας να μην χάσουμε…  να είμαστε μαζί και κοντά!

Θα κρατήσω την τελευταία φράση σας… όντως την τέχνη δεν πρόκειται να τη χάσουμε… σας ευχαριστώ πολύ για τη διαφορετική εμπειρία που μας προσφέρατε και για την όμορφη συζήτηση…

Εγώ σας ευχαριστώ και ανυπομονώ να ξαναβρεθούμε σε πλατείες και σκηνές γεμάτες… και να είμαστε μαζί και κοντά!

Φωτογραφίες: Ανδρέας Τσιβούλης

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
Ετικέτες