Κορωνοϊός: Νεαρή Λαρισαία από την περιοχή όπου ξεκίνησε ο εφιάλτης στην Ιταλία περιγράφει την «κόλαση» – Ακούγαμε τα ασθενοφόρα κάθε 20’ (φωτο)

Οι στιγμές θα μείνουν χαραγμένες βαθιά μέσα της και θα τις κουβαλάει εφ’ όρου ζωής, όταν κάποια στιγμή –όλοι ελπίζουμε σύντομα- τελειώσει αυτός ο εφιάλτης που ταλανίζει όλο τον πλανήτη και πολύ περισσότερο την Ιταλία.

Από την γείτονα χώρα μίλησε στο onlarissa.gr, όπου βρίσκεται ακόμη και σήμερα η νεαρή Λαρισαία (με καταγωγή από τον Τύρναβο), Κατερίνα Συνάπαλου, η οποία ζει και εργάζεται στην ευρύτερη περιοχή όπου ξέσπασε όλος ο εφιάλτης του κορωνοϊού στην Ιταλία. Εκεί όπου εμφανίστηκε ο «ασθενής μηδέν», ο 28χρονος Ματία στην πόλη Codogno, ακριβώς 13 μόλις χιλιόμετρα από την πόλη Piacenza, όπου ζει η Κατερίνα, ουσιαστικά λοιπόν πρόκειται για την ίδια περιοχή της βόρειας Ιταλίας.

Συνέντευξη: Αθανασία Παύλου

Η Κατερίνα Συνάπαλου μας εξηγεί ότι εδώ και ενάμισι χρόνο μένει μόνιμα στην Ιταλία και στην πόλη piacenza, όπου βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της Ιταλίας στην περιοχή της Εμίλια Ρομάνια και ο πληθυσμός της είναι περίπου 102.000 κάτοικοι. Η πόλη Codogno, όπου και εμφανίστηκε το πρώτο επίσημο κρούσμα βρίσκεται 13 χλμ. από την πόλη της Piacenza. «Ήρθα εδώ με σκοπό την δημιουργία ενός πρότζεκτ, καλλιτεχνικού εργαστηρίου σε συνδυασμό με καφετερία», μας αναφέρει και συνεχίζει: «Απασχολούμαι στον χώρο του καλλιτεχνικού εργαστηρίου με μια ομάδα καλλιτεχνών διαφόρων ειδικοτήτων και δουλεύω στο κομμάτι των ξύλινων διακοσμητικών και φωτιστικών εσωτερικού και εξωτερικού χώρου».

Πως βίωσε όμως η ίδια τις πρώτες μέρες του εφιάλτη στην Ιταλία;

«Στο άκουσμα του πρώτου κρούσματος θορυβηθήκαμε λίγο, αλλά όπως συνέβη σε όλους, σε όλες τις χώρες του πλανήτη, αυτή η πρώτη σκέψη εξαφανίστηκε γρήγορα καθώς θεωρήσαμε ότι δεν θα φτάσει και εδώ, ότι δεν θα φτάσει κοντά μας. Μέσα σε 3-4 ημέρες άρχισαν να βγαίνουν αρκετά κρούσματα από άτομα που ήρθαν σε επαφή με τον πρώτο ασθενή και εκεί ήτανε το σημείο που όλοι μας αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι κάτι πάει στραβά. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι έρχεται κάτι τόσο μεγάλο».

Πως το αντιμετώπισαν οι κάτοικοι;

Συνεχίσαμε να πηγαίνουμε στις δουλειές μας με τις βασικές προφυλάξεις υγείας, συχνό πλύσιμο χεριών κλπ. Όμως δεν άργησαν να έρθουν τα πρώτα μέτρα ως προς τον περιορισμό του ωραρίου εργασίας σε μπαρ, καφέ και εστιατόρια, αποστάσεις ενός μέτρου μεταξύ των πελατών, απαγόρευση εξυπηρέτησης κοινού σε δημόσιες υπηρεσίες και τράπεζες. Αλλά ακόμη και εκείνη την στιγμή δεν μπορούσαμε να φανταστούμε το μέγεθος του προβλήματος. Περιορίσαμε αρκετά τις μετακινήσεις μας αλλά όχι τόσο ώστε να αποφευχθεί αυτό που ζούμε τώρα. Υπήρχαν άτομα που συνέχιζαν τις βόλτες τους. Δεν θα βγάλω τον εαυτό μου έξω από αυτούς. Και ο αριθμός κρουσμάτων συνέχιζε να αυξάνεται…

Ελήφθησαν άμεσα μέτρα από την ιταλική κυβέρνηση; Ποιες ήταν οι κινήσεις της;

Η ιταλική κυβέρνηση έπραξε όπως νομίζω θα έκανε κάθε κυβέρνηση στην θέση της, έδρασε με έναν ρυθμό που θα δρούσε η οποιαδήποτε χώρα βρισκότανε στην πρώτη θέση της απειλής. Πήρανε τα μέτρα που χρειάστηκε να πάρουν, άλλα λίγο νωρίτερα και άλλα λίγο αργότερα. Αυτό που ίσως έπρεπε να γίνει όπως έγινε και στην Ελλάδα από τα πρώτα μέτρα, ήταν να κλείσουν τα καφέ και τα εστιατόρια εξ αρχής, όμως δυστυχώς αυτά μείνανε τελευταία. Περιόρισαν άμεσα την περιοχή με το πρώτο κρούσμα, βάζοντάς την σε καραντίνα και ήταν σε ετοιμότητα. Κλείσανε από τις πρώτες μέρες τα σχολεία, πανεπιστήμια καθώς και εκθεσιακοί χώροι και μουσεία. Ακύρωσαν μεγάλες εκθέσεις μόδας και αρχιτεκτονικής. Βρέθηκαν αντιμέτωποι με κάτι που δεν γνώριζαν τι διαστάσεις θα μπορούσε να πάρει. Σε καθημερινή βάση έβγαιναν και καινούριοι περιορισμοί καθώς όλο αυτό ήτανε τόσο καινούριο και η ιδέα μιας παγκόσμιας επιδημίας δεν υπήρχε ακόμη ως σενάριο.

Ο κόσμος ανταποκρίθηκε άμεσα στα μέτρα ή η πλειοψηφία το πήρε αψήφιστα;

Ο κόσμος ανταποκρίθηκε με λίγη καθυστέρηση στα μέτρα. Υπήρχαν αντιδράσεις των άκρων, εκείνοι που τρέχανε πανικόβλητοι στα σούπερ μάρκετ να ψωνίζουν σωρούς πραγμάτων, αλλά ακόμη και εκείνοι που δεν θέλανε να δεχτούν την πραγματικότητα συνεχίζοντας την καθημερινότητα όπως πριν, υποστηρίζοντας συνάμα πως όλο αυτό δεν ήταν τίποτα, απλές θεωρίες συνωμοσίας.

Εδώ συνηθίζουν τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, κυρίως το μεσημεριανό τους να είναι έξω, οπότε η ιδέα του να μείνουν σπίτι δεν λειτούργησε γρήγορα. Σταδιακά άρχισε ο κόσμος να μειώνεται, όσο μαθαίναμε για νέα κρούσματα καθημερινά και υπήρχανε κουβέντες γύρω από το τι γίνεται, τι θα συμβεί, πως θα εξελιχθεί, σε αυτό το σημείο αρχίσαμε όλοι μας να κάνουμε ένα βήμα πίσω, να ακυρώνουμε σχέδια, προγραμματισμένα ταξίδια και κάθε είδους μετακίνησης ή συνάντησης και να παρακολουθούμε την εξέλιξη των γεγονότων λίγο μουδιασμένοι, μπροστά σε μια καθημερινότητα που από τη μια στιγμή στην άλλη άρχισε να αλλάζει με γρήγορο ρυθμό. Με ήχους ασθενοφόρων κάθε 20 λεπτά , με την αύξηση των κρουσμάτων και τον αριθμό των θανάτων να μεγαλώνει και ο κόσμος να φεύγει από τα μεγάλα κέντρα σαν κυνηγημένος για να επιστρέψει στην επαρχία με το άκουσμα του ολικού lockdown της χώρας.

Πως θεωρείς ότι ξέφυγε η κατάσταση εκεί, τι έφταιξε, τι δεν πήγε καλά;

Θεωρώ πως ξέφυγε κυρίως από όλους μας, που το πήραμε λίγο αψήφιστα και πιστέψαμε ότι δεν είναι τόσο σοβαρό, κι αυτό γιατί πραγματικά δεν γνωρίζαμε την στιγμή εκείνη με τι έχουμε να κάνουμε. Ίσως και από όλους όσοι θέλησαν για διάφορους λόγους να μετακινηθούν εκείνη την περίοδο, να ταξιδέψουν και σε μικρότερες πόλεις-χωριά, με αποτέλεσμα να γίνει η εξάπλωση ένα δεδομένο σενάριο πια…

Πόσες μέρες τώρα είστε σε καραντίνα στο σπίτι;

Είμαστε επίσημα σε καραντίνα εδώ κ 28 μέρες, σχεδόν μήνα, κλεισμένοι στα σπίτια μας.

Ζεις μόνη σου στην Ιταλία ή συγκατοικείς;

Ευτυχώς συγκατοικώ, γιατί δεν θα ήταν τόσο εύκολο όλο αυτό το διάστημα να το περάσω μόνη μου.

Υπάρχει ακόμη ο φόβος;

Ο φόβος ακόμη υπάρχει σε μεγάλο βαθμό και θεωρώ θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά το πέρας των σκληρών μέτρων Όλα πια έχουν αλλάξει…

Πως κινείστε γενικότερα, πηγαίνετε στο σούπερ μάρκετ; Ποια η καθημερινότητά σας;

Γενικότερα έχουμε μειώσει όσο περισσότερο γίνεται τις μετακινήσεις μας ακόμη και για το σούπερ μάρκετ. Υπάρχει η επιλογή να κάνεις τα ψώνια σου μέσω ίντερνετ, ακόμη και για τα λαχανικά, οπότε είναι κάτι που επιλέγουμε για να αποφύγουμε να βγούμε αν δεν υπάρχει πραγματική ανάγκη. Ότι δεν μπορούμε να πάρουμε μέσω ίντερνετ, βγαίνει ένα άτομο στις 10 ημέρες περίπου να κάνει τα υπόλοιπα ψώνια και φαρμακείο αν χρειάζεται.

Μετακινούμαστε πάντα με χαρτί που πρέπει να αναγράφει την κατοικία και τον προορισμό καθώς και ημερομηνία. Εννοείται πάντα με γάντια και μάσκα και με την επιστροφή στο σπίτι απολυμαίνουμε ακόμη και τα ψώνια μας. Η καθημερινότητα λίγο πολύ περνάει όπως περνάει για όλους μας, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ταινίες, λίγο διάβασμα και πολύς διαλογισμός… Και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει η θέληση αυτή τη στιγμή να βγει κανείς έξω.

Υπάρχει αισιοδοξία ότι θα τελειώσει όλο αυτό σύντομα; Μέχρι πότε σας λένε ότι θα είστε σε καραντίνα;

Aισιοδοξία υπάρχει ότι θα τελειώσει κάποια στιγμή. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να απαντήσω στο αν θα είναι σύντομα, το σύντομα είναι σχετικό στην περίοδο που διανύουμε. Δεν έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία. Σίγουρα μέχρι τις 14 Απριλίου θα είμαστε μέσα, μετά την συγκεκριμένη ημερομηνία θα τεθεί η καινούρια για το πόσο ακόμη θα διαρκέσουν τα μέτρα που έχουν παρθεί.

Στην πόλη που ζεις πόσα τα κρούσματα και πόσοι οι νεκροί;

Οι θάνατοι μέχρι και σήμερα 4/4/2020 (σ.σ. χθες Σάββατο) είναι περίπου 620 και τα κρούσματα 2.900.

Μίλησες για ώρες διαλογισμού μέσα σε αυτή την τραγική κατάσταση. Ποιες είναι οι σκέψεις σου αυτές τις ατελείωτες ώρες του εγκλεισμού και της απομόνωσης;

Η δυσκολία και η πίεση αυτής της περιόδου έφερε στην επιφάνεια νέες τεχνικές στον τομέα της ιατρικής, της ομαδικής εργασίας, της εξέλιξης στα δημόσια συστήματα, στην εργασία από το σπίτι, καθώς αναγκάστηκαν όλοι να δουλέψουν ομαδικά για το κοινό καλό και βρουν καινούριους τρόπους υλοποίησης των αναγκαίων.

Επίσης η γη άρχισε να αναπνέει και το φυσικό τοπίο να αλλάζει μορφή προς το καλύτερο! Το χρωστούσαμε αυτό στον πλανήτη μας! Εύχομαι με το πέρασμα αυτής της πανδημίας να επανέλθουμε όλοι μας με περισσότερη σκέψη, ως προς τον τρόπο της καθημερινής ζωής μας, σε κάθε τομέα.