Οι εμφανίσεις του Μίκη Θεοδωράκη στη Λάρισα και η συνεργασία του με τον Δημήτρη Καρβούνη μέσα από ένα σπάνιο φωτογραφικό ταξίδι
02/04/2020 - 23:41
Ένα φωτογραφικό ταξίδι στο χρόνο δημοσίευσε ο διευθυντής της μικτής και παιδικής χορωδίας του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας κ. Δημήτρης Καρβούνης στον προσωπικό του λoγαριασμό στο Facebook.
Περιλαμβάνοντας μάλιστα φωτογραφίες που δείχνουν τόσο την προσωπική του σχέση και συνεργασία με τον μεγάλο συνθέτη, όσο και τη σχέση του τελευταίου με την πόλη μας.
Σε ανάρτησή του τονίζει:
Όλες αυτές τις μέρες, καθώς είμαι κλεισμένος στο σπίτι και δουλεύω πάνω στο «Πνευματικό εμβατήριο» και τα «Επιφάνια – Αβέρωφ», έρχονται στη σκέψη μου θύμισες από πάμπολλες εξαίσιες στιγμές που πέρασα κοντά σ’ έναν Μεγάλο Δημιουργό και Άνθρωπο, τον αγαπημένο μου Μίκη Θεοδωράκη!
Ήταν, αν θυμάμαι καλά, τέλη του ’84, όταν κατεβαίνοντας στην Αθήνα για το τακτικό μάθημα Δ/νσης χορωδίας, βρήκα τον αγαπημένο μου δάσκαλο, φίλο κι αδερφό Αντώνη Κοντογεωργίου, σκυμμένο, απορροφημένο, σ’ ένα όγκο χειρογράφων, καθώς μελετούσε το καινούριο έργο του Μίκη Θεοδωράκη «Requiem – Ακολουθία εις κεκοιμημένους». Άρχισε να μου μιλάει με ενθουσιασμό για το πόσο σπουδαίο και συναρπαστικό ήταν το καινούριο έργο του μεγάλου μας συνθέτη, γραμμένο a cappella για Μικτή χορωδία, Παιδική χορωδία και σολίστ και, προς μεγάλη μου έκπληξη, μα και ανείπωτη χαρά, μου είπε ότι με επέλεξε να συμμετέχω στην παρουσίαση του έργου με την Παιδική χορωδία του ΔΩΛ.
Έτσι, μ’ αυτό το έργο, τον Απρίλιο του ’84, γνώρισα το Μίκη Θεοδωράκη, το μεγάλο συνθέτη μα και υπέροχο άνθρωπο, που στα μάτια μου, ως τότε, φάνταζε σαν πρόσωπο μυθικό. Ο Μίκης Θεοδωράκης εκτίμησε την εργασία μου, μ’ αγκάλιασε, με πήρε κοντά του και μου έκανε τη μεγάλη τιμή να με έχει συνεργάτη του για πάνω από 30 χρόνια. Πολλά τα χρόνια, μια ζωή, πάμπολλες και οι αναμνήσεις! Και τι να πρωτοθυμηθώ… “Requiem”, “Άξιον εστί”, “Πνευματικό εμβατήριο”, “Μάουτχαουζεν”, “Παιδικά τραγούδια”, “Κύκλους τραγουδιών”, Ηρώδειο, Μέγαρο Μουσικής, Επίδαυρο, Πρέσπες, Χανιά, Πάτρα, Ναύπλιο, Θεσσαλονίκη, ή τις ατέλειωτες συζητήσεις στο σπίτι του στην Αθήνα τόσες φορές που μου έκανε την τιμή να με καλέσει…
Και κάπως έτσι ήρθε στο μυαλό μου, αυτές τις μέρες, η σκέψη να δημοσιοποιήσω κάποιες φωτογραφικές αναμνήσεις, διανθισμένες με σχόλια, επεξηγήσεις και μικρές ιστορίες, απ’ τις εξαίσιες στιγμές που έζησα κοντά σ’ αυτό το Μεγάλο Άνθρωπο, το Μεγάλο Δημιουργό, το Μεγάλο Αγωνιστή, το Μίκη της καρδιάς μου…