Δεξίωση από την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης στην Λέσχη Αξιωματικών Λάρισας για την γιορτή των Τριών Ιεραρχών (φωτο)

Το πρωί τελέστηκε η Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου για την γιορτή των Τριών Ιεραρχών, ενώ στο πλαίσιο των εκδηλώσεων αμέσως μετά υπήρξε δεξίωση στη Λέσχη Αξιωματικών Λάρισας.

Στην ομιλία του για τους Τρεις Ιεράρχες στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου, όπου τελέστηκε λειτουργία, ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Ευυδριου Λόφου, κ. Δημήτριος Παπαποστόλου, ανέφερε τα εξής:

Τιμούμε σήμερα τρεις αθάνατες μορφές, τρία φωτεινά αστέρια που λάμπουν υπέρλαμπρα στο ορθόδοξο χριστιανικό στερέωμα Ξεχώρισαν ως φωτεινό παράδειγμα στη συλλογική συνείδηση όλων μας όχι μόνο μέσα από τη δράση και τα συγγράμματά τους αλλά, πρωτίστως, μέσα από το ήθος τους.

Αναθρεμμένοι με ήθος και ευγένεια, σπουδασμένοι στα καλύτερα κέντρα της γνώσης και μεγαλωμένοι αναπνέοντας αδιάλειπτα τον ευαγγελικό λόγο, οι Τρεις Ιεράρχες δε διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά, να καταγγείλουν τους υπεύθυνους των συγκρούσεων και των πολέμων αλλά και την πλεονεξία των πλουσίων.

Αναμετρήθηκαν με την ανθρώπινη δυστυχία απαλύνοντας τον πόνο του πλησίον . Τα μεγάλα και ποικίλα χαρίσματα, που έλαβαν δωρεάν από το Θεό, τα έδωσαν με τη σειρά τους στον κόσμο, δοξάζοντας έτσι εκείνον, που τους τα έδωσε και ανακουφίζοντας και στηρίζοντας τους ανθρώπους.

Ο Μέγας Βασίλειος μετά από εξαιρετικές σπουδές αφιερώνει τον εαυτό του στην Εκκλησία, αναλώνοντας τη ζωή του στην υπηρεσία του Θεού και του ανθρώπου. Χειροτονείται επίσκοπος στην Καισάρεια και διαθέτει ολόκληρη την περιουσία του σε αναρίθμητα έργα αγάπης. Κτίζει τη Βασιλειάδα με φτωχοκομεία, ξενώνες, γεροκομεία, ορφανοτροφεία, νοσοκομεία. Μια πολιτεία αγάπης γεννιέται σ’ ένα κόσμο που τόσο την αποζητούσε.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, αφού απέρριψε θέση καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Αθήνας, στρατεύεται στην υπηρεσία της Εκκλησίας κι από τη θέση του επισκόπου αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την αίρεση του Αρείου, που τότε απειλούσε συθέμελα ολόκληρο το οικοδόμημα της Εκκλησίας. Η ευρύτατη φιλοσοφική του κατάρτιση, σε συνδυασμό με την αγιότητα της ζωής του, τού επιτρέπουν να ντύσει με λέξεις την εμπειρία του μυστηρίου του Θεού. Γι αυτό και τιμήθηκε από την Εκκλησία με το προσωνύμιο “Θεολόγος”.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γεννήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα και διακρινόταν για τη χαρισματική ευγλωττία του. Με πολύχρονες σπουδές καλλιέργησε τη ρητορική ικανότητά του και την εμπλούτισε με ποικιλία γνώσεων. Χειροτονείται ιερέας κι αργότερα αναδεικνύεται αρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως. Η μεγάλη του περιουσία διαμοιράζεται στους φτωχούς ενώ ο ίδιος ζει ασκητικά και φτωχικά. Τα κηρύγματα του Ιωάννη είναι πόλοι έλξης για χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι στο πρόσωπό του συναντούν τον πατέρα, τον προστάτη, το φίλο, τον αδελφό. Οι ομιλίες του, κείμενα άφθαστης λογοτεχνικής αξίας και απαράμιλλης θεολογικής ανάλυσης, αγγίζουν τις ψυχές των ανθρώπων γιατί ήταν απαυγάσματα προσωπικών εμπειριών. Ο Χρυσόστομος ήταν πράος και αγαθός. Όταν βρισκόταν όμως αντιμέτωπος με την υποκρισία και την αδικία δε σιωπούσε.

Έγραψε λοιπόν στην αυτοκράτειρα Ευδοξία “Αν ο Θεός σου έδωσε Βασιλικό σκήπτρο, σου το έδωσε για να απονείμει παντού δικαιοσύνη”. 

Χωρίς αμφιβολία η εποχή μας έχει πολλά κοινά, με αυτή των Τριών Ιεραρχών. Πόλεμοι, βίαιες συγκρούσεις, κοινωνικά αδιέξοδα, άλυτα οικονομικά προβλήματα, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, κοινωνικές διακρίσεις, θρησκευτικές διαμάχες, εξεγέρσεις  Το μήνυμα των Τριών Πατέρων της Εκκλησίας μας πάντα επίκαιρο έρχεται να μας θυμίσει τη χριστιανική αυθεντικότητα, να προτείνει λύσεις και να δώσει κατευθύνσεις, που γεμίζουν ελπίδα  Οι Τρεις Ιεράρχες υπήρξαν ολοκληρωμένες προσωπικότητες που διακρίθηκαν σε όλους τους τομείς. Όλοι τους χαρακτηρίζονταν για τη θεολογική αλλά και την ευρύτερη επιστημονική τους συγκρότηση, την ανοικτότητα του πνεύματος και την κριτική στάση τους απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία.

Οι Τρεις Ιεράρχες τάραξαν τα νερά της εποχής τους και άφησαν παρακαταθήκες με αιώνια αξία. Θλίβεται κανείς όταν βλέπει την αναγνώριση του επιστημονικού τους έργου σε παγκόσμια κλίμακα από τη μια μεριά και από την άλλη, την άγνοια ή ακόμα και την απαξίωση που υπάρχει γι’ αυτούς στην πατρίδα μας.

Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η επίδραση του συγγραφικού τους έργου στους Ευρωπαίους επιστήμονες κυρίως των ανθρωπιστικών σπουδών από την εποχή της Αναγεννήσεως μέχρι σήμερα.

Είναι αξιοπρόσεκτο ότι την επιστημονική τους κατάρτιση οι Τρεις Ιεράρχες δεν τη χρησιμοποίησαν για ατομική προβολή, αλλά για να προσφέρουν στο συνάνθρωπο τους

Η επιστημονική έρευνα έχει καταδείξει ότι ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι ουσιαστικά οι εμπνευστές ενός δημόσιου συστήματος υγείας που με την πάροδο του χρόνου απλώνεται σε ολόκληρη τη  Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Η κοινωνική ευαισθησία των Τριών Ιεραρχών είναι υποδειγματική και αξεπέραστη σε εύρος και δημιουργικότητα. Πρώτοι οι Τρεις Ιεράρχες τόνισαν ότι, παράλληλα με την ασκητική και ησυχαστική ζωή, θα έπρεπε να λειτουργεί και η διακονία προς τον συνάνθρωπο μας, δηλαδή η συμπαράσταση και η βοήθεια προς κάθε πάσχοντα, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος και θρησκείας.

Οι Τρεις Ιεράρχες στηρίζουν με κάθε τρόπο τους φτωχούς, τους κυνηγημένους και τους απροστάτευτους της εποχής τους. Θεωρούν αυτονόητο να θυσιαστούν για τον κάθε έναν από αυτούς. Η περιθωριοποίηση των κοινωνικά αδύνατων δεν συνάδει με το ορθόδοξο ήθος. Κάθε άνθρωπος αποτελεί ανεπανάληπτη προσωπικότητα, είναι εικόνα του Θεού.

Οι Τρεις Ιεράρχες ζητάνε από τους χριστιανούς της εποχής τους, να ανακαλύψουν την αυθεντική θρησκευτικότητα, αυτή που απελευθερώνει τον άνθρωπο, μακριά από δεισιδαιμονίες, προλήψεις και φοβίες. Ενδιαφέρονται για την ερμηνεία των Γραφών, βοηθώντας έτσι τους χριστιανούς όχι μόνο της εποχής τους αλλά και διαχρονικά στην κατανόηση και εμπέδωση των ιερών κειμένων.

Άνθρωποι με ανοιχτούς πνευματικούς ορίζοντες, οι Πατέρες της Εκκλησίας τονίζουν κατ’ επανάληψιν στα κείμενά τους την αξία της αρχαίας ελληνικής παιδείας.

Οι Τρεις Ιεράρχες δεν ήθελαν τους χριστιανούς νέους ανθρώπους χωρίς κριτική σκέψη, χωρίς ευρύτητα γνώσεων, χωρίς γενικότερο προβληματισμό. Τους ήθελαν μέσα στην κοινωνία και τη ζωή, μετόχους των κοινωνικών ανησυχιών και φιλοσοφικών ρευμάτων.

Στον τομέα της παιδείας, οι Τρεις Ιεράρχες αναδεικνύονται πρωτοπόροι αφού, σε μια εποχή συγκρούσεων και ταραχών, είχαν το σθένος και την τόλμη να υποστηρίζουν και να επιμένουν ότι θα πρέπει να μορφώνονται όλοι, ανεξαρτήτως τάξεως και όχι μόνο οι ανώτερες τάξεις του λαού. Κατάφεραν, λόγω της προσωπικότητας τους, της μεγάλης ακαδημαϊκής μόρφωσης και της ευρύτητας του πνεύματός τους, να καθορίσουν την παιδεία της εποχής τους.

Και αν σήμερα θεωρούνται προστάτες της παιδείας και των γραμμάτων, είναι γιατί, όχι μόνο διέσωσαν τα αρχαία γράμματα σε μια εποχή φανατισμού και μισαλλοδοξίας, αλλά και γιατί η βαθιά τους πίστη τους επέτρεψε να είναι επιλεκτικοί, διακριτικοί, ανοικτοί και κριτικοί προς κάθε κατεύθυνση.

Γνώριζαν δηλαδή, ότι η γνώση δεν αρκεί από μόνη της για να κατευθύνει τους νέους προς την οδό της αλήθειας. Επιθυμούσαν να διαμορφώσουν τους νέους με τρόπο ώστε να αναπτύξουν το δώρο της ελευθερίας που είχαν από τον Θεό δημιουργικά κι όχι φοβισμένα και καχύποπτα. Έτσι, οι Τρεις Ιεράρχες είδαν την παιδεία ως καλλιέργεια της ψυχής , ως διαμόρφωση καλών και ενάρετων χαρακτήρων και ομαλή ένταξη τους στην κοινωνία

Γιορτάζοντας  σήμερα την Ημέρα της Ελληνικής Παιδείας και των Ελληνικών Γραμμάτων, τιμούμε και μνημονεύουμε όλους όσοι υπηρέτησαν τα γράμματα, τους δασκάλους του Γένους, τους επώνυμους και ανώνυμους εκπαιδευτικούς και όλους τους άλλους που πρόσφεραν με οποιοδήποτε τρόπο στη διάδοση των ελληνικών γραμμάτων και που αντίκρισαν το έργο της διαπαιδαγώγησης ως λειτούργημα και ηθική υποχρέωσή τους. Στην ιερή μνήμη όλων αυτών των ακάματων υπηρετών της παιδείας, στρέφουμε ευγνωμονούντες σήμερα τη σκέψη και κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ.