Λιακούλη: «ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έχουν την ευθύνη για την απομείωση του ιστορικού φορτίου της Συνταγματικής Αναθεώρησης»

Ξεκινήσαμε να συζητούμε για την Αναθεώρηση του Συντάγματος στην καλύτερη συγκυρία: την επαύριο της επετείου του Πολυτεχνείου. Ενός γεγονότος που αποτέλεσε τη θρυαλλίδα των εξελίξεων για την πτώση της επτάχρονης Δικτατορίας και  την έναρξη – παρά τα προβλήματά της – της μακροβιότερης, προοδευτικότερης και πιο ευημερούσας περιόδου για την χώρα», είπε στην Ολομέλεια της Βουλής η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής ν. Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, κατά τη συζήτηση επί των αναθεωρητέων διατάξεων του Συντάγματος, σύμφωνα με τα άρθρα 110 του Συντάγματος και 119 του Κανονισμού της Βουλής.

Η Ευαγγελία Λιακούλη, συνεχίζοντας υπενθύμισε τον κομβικό ρόλο που διαδραμάτισε το ΠΑΣΟΚ στην θεσμική μεταρρύθμιση της χώρας: «Ακρογωνιαίοι λίθοι της θεσμικής μεταρρυθμιστικής μας διαδρομής είναι οι δύο ιστορικές αναθεωρητικές τομές στο Σύνταγμα, στις οποίες πρωταγωνιστής ήταν η παράταξή μας: το 1986, όπως και το 2001», ενώ συμπλήρωσε πως «στεκόμαστε απέναντι σε όλη αυτή την κοινωνικοπολιτική διεργασία, με ιστορική συναίσθηση, με αταλάντευτη πίστη στους θεσμούς και με πραγματισμό».

Η Λαρισαία πολιτικός τόνισε επιπλέον πως με την ευκαιρία Συνταγματικής Αναθεώρησης που άνοιξε πριν από έναν χρόνο περίπου, το Κίνημα κατέθεσε πολύ συγκεκριμένες προτάσεις για τον τρόπο λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, οι οποίες ωστόσο χάθηκαν μέσα στο κλίμα της τεχνητής πόλωσης μεταξύ της τότε κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης της Νέας Δημοκρατίας, «σε ένα κλίμα άπειρων διαξιφισμών, υστεροβουλίας και τακτικισμού».

«Όλα αυτά έβαλαν την πραγματική συζήτηση σε δεύτερο πλάνο. Χάθηκε έτσι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, όπως συνήθως χάνονται όλες οι μεγάλες ιστορικές ευκαιρίες για τη χώρα, στο βωμό πάντοτε της μικροπολιτικής και ίσως της ιδεοληψίας», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Σε αυτό το πλαίσιο, εγκάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ για την αμφίθυμη στάση που επέδειξε και εξακολουθεί να επιδεικνύει στο ζήτημα της ψήφου των Ελλήνων εκτός συνόρων, όπως και την εξαίρεση του άρθρ. 16 για τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, από τις αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος.

«Ήταν μία πρόταση που ερχόταν από τη δική μας πλευρά και προέβλεπε, παράλληλα, την αυστηρή κρατική εποπτεία και αξιολόγησή των μη κρατικών Πανεπιστημίων, όπως βέβαια και την ενίσχυση του δημόσιου Πανεπιστημίου. Αρνηθήκατε να τεθεί το άρθρ. 16 υπό συζήτηση και, δυστυχώς, η ενότητα της εκπαίδευσης παρέμεινε εκτός αναθεώρησης, πράγμα που σημαίνει ότι για τα επόμενα δέκα χρόνια κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ φέρετε ατόφια την ευθύνη για το γεγονός ότι οι παθογένειες θα επιμείνουν και για το ότι ο εκπαιδευτικός χάρτης της χώρας θα  είναι εκτός κάθε πραγματικότητας» τόνισε.

https://www.youtube.com/watch?v=_RfkHbMC07k&feature=youtu.be

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος): Η κ. Λιακούλη έχει τον λόγο από το Κίνημα Αλλαγής.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπήκαμε στην εβδομάδα που συζητιέται η τελική φάση της διαδικασίας Αναθεώρησης του Συντάγματος. Και δεν υπάρχει καλύτερη συγκυρία να ξεκινήσει η συζήτηση αυτή -δεν ξέρω αν ήταν σκόπιμο, νομίζω πως όχι – από την επαύριο της επετείου του Πολυτεχνείου. Ενός γεγονότος που αποτέλεσε τη θρυαλλίδα των εξελίξεων για την πτώση της επτάχρονης Δικτατορίας και  την έναρξη της μακροβιότερης, ως τώρα, περιόδου για την Ελληνική Δημοκρατία.

Διανύουμε, λοιπόν, μια περίοδο που με όλα τα αρνητικά της, όλα όσα κι αν περάσαμε τα τελευταία χρόνια, παραμένει η προοδευτικότερη και πιο ευημερούσα περίοδος από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, πριν από σχεδόν διακόσια χρόνια.

Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, να κυριαρχούν στο μυαλό μας, γίνεται σήμερα η έναρξη της επιτομής της νομικοπολιτικής διαδικασίας, της κορυφαίας διαδικασίας του κοινοβουλευτισμού, της Συνταγματικής Αναθεώρησης.

Σε αυτή τη διαδικασία, το Κίνημα Αλλαγής στέκεται με παρρησία και σοβαρότητα. Και αυτό γιατί σε όλες του τις εκφάνσεις και μορφές το ΠΑΣΟΚ επανειλημμένα απέδειξε στην ιστορική του διαδρομή τη διαχρονική του προσήλωση στις δημοκρατικές αρχές, όπως και την πίστη του στις αξίες του σύγχρονου κοινοβουλευτισμού.

Αναγνωρίζουμε ότι κατά τη διάρκεια όλης αυτής της πορείας επήλθε ριζική αλλαγή των όρων του πολιτικού παιχνιδιού. Σήμερα συζητάμε γι’ αυτό και βλέπω ότι συζητάμε όλες οι παρατάξεις. Αναγνωρίζουμε πως ο νέος συσχετισμός δυνάμεων, όπως και οι όροι των κομματικών ανταγωνισμών, η νέα κομματική κουλτούρα είναι πια πολύ διαφορετικά από ό,τι δεκαετίες τώρα γνωρίζαμε.

Αναγνωρίζουμε ότι όλα αυτά αποτέλεσαν τα εξωτερικά σημάδια μιας βαθύτερης διεργασίας που συμβαίνει στη βάση της κοινωνίας, και που με συνέπεια ακολουθούνται από το εκλογικό σώμα.

Στεκόμαστε, ωστόσο, εμείς στο ΠΑΣΟΚ απέναντι σε όλη αυτή την κοινωνικοπολιτική διεργασία, με ιστορική συναίσθηση, με αταλάντευτη πίστη στους θεσμούς και με πραγματισμό, ο οποίος  μεταφράζεται σε μία καλώς εννοούμενη πολιτική προσαρμοστικότητα.

Ακρογωνιαίοι λίθοι της θεσμικής μεταρρυθμιστικής μας διαδρομής και αδιάψευστοι μάρτυρες των πολιτικών χαρακτηριστικών που μόλις ανέφερα, είναι οι δύο ιστορικές αναθεωρητικές τομές στο Σύνταγμα, στις οποίες πρωταγωνιστής ήταν η παράταξή μας: το 1986, όπως και το 2001.

Σε αυτό το πλαίσιο το Κίνημα Αλλαγής, ο γνήσιος εκφραστής της ιστορικής δημοκρατικής παράταξης, δεν θα μπορούσε να μην συνεισφέρει και στη διαμόρφωση του νέου καταστατικού χάρτη της χώρας. Δεν θα μπορούσαμε να μην αφήσουμε το στίγμα μας στην υπό δημιουργία νέα συνταγματική τάξη, της οποίας η πρόκληση είναι η αποτύπωση – στον βαθμό του εφικτού – των νέων κοινωνικών μετασχηματισμών.

Οφείλαμε και με αυτή την ευκαιρία Συνταγματικής Αναθεώρησης που άνοιξε πριν από έναν χρόνο περίπου, να καταθέσουμε ένα πλαίσιο απόψεων για τον τρόπο λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος που να είναι όχι μόνο συνεπές με τις αρχές, αλλά, παράλληλα, να είναι αναγκαίο και σύγχρονο κοινωνικά.

Με υψηλό αίσθημα ευθύνης εμείς πράξαμε το καθήκον μας.

Συνεισφέραμε τις προτάσεις μας και καταθέσαμε όλα όσα είχαμε να πούμε. Δυστυχώς, όμως, η τεχνητή πόλωση μεταξύ της τότε κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης της Νέας Δημοκρατίας, σε ένα κλίμα άπειρων διαξιφισμών, υστεροβουλίας και τακτικισμού, έβαλαν τη συζήτηση σε δεύτερο πλάνο. Χάθηκε έτσι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, όπως συνήθως -ξέρετε- χάνονται όλες οι μεγάλες ιστορικές ευκαιρίες στη χώρα, στο βωμό πάντοτε της μικροπολιτικής και ίσως της ιδεοληψίας.

Παράλληλα, αυτό αποτέλεσε και μία λαμπρή ευκαιρία να αναδειχθούν τόσο οι πολιτικές αλήθειες, όσο και οι πολιτικές υποκρισίες, όπως ακριβώς στην περίπτωση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού.

Στο ζήτημα δηλαδή εκείνο, που ο ΣΥΡΙΖΑ εμφορούμενος από μικροπολιτικές σκοπιμότητες – κι ενώ άλλα έλεγε – δεν δίστασε πρόσφατα να προτείνει να μην υπολογίζεται στο εθνικό αποτέλεσμα η ψήφος των αποδήμων.

Έτσι αντιλαμβάνεται τα πράγματα και όταν έρχεται η ώρα επί τον τύπον των ήλων, απομακρύνεται με ελαφρά πλάγια πηδηματάκια.

Βεβαίως, δημοκρατικά και καθαγιασμένα ως προοδευτικά τα πηδηματάκια, αλλά πάντοτε πηδηματάκια.

Φέρετε πολύ μεγάλη ευθύνη, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, για την αλλοίωση, την απομείωση του ιστορικού φορτίου της Συνταγματικής Αναθεώρησης.

Με τον μοιραίο εκφυλισμό της συζήτησης πέρυσι τον Φεβρουάριο, έμεινε ανεκμετάλλευτη η ιστορική ευκαιρία για γενναίες τομές σε ζητήματα κομβικής σημασίας για τη χώρα.

Το ίδιο συνέβη και με την συζήτηση για το άρθρο 16 – η οποία παραποιήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό – σχετικά με την ανώτατη εκπαίδευση και τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων.

Ήταν μία πρόταση που ερχόταν από τη δική μας πλευρά και προέβλεπε, παράλληλα, την αυστηρή κρατική εποπτεία και αξιολόγησή τους, όπως βέβαια και την ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου.

Αρνηθήκατε να τεθεί το άρθρ. 16 υπό συζήτηση και, δυστυχώς, η ενότητα της εκπαίδευσης παρέμεινε εκτός αναθεώρησης, πράγμα που σημαίνει ότι για τα επόμενα δέκα χρόνια φέρετε ατόφια την ευθύνη για το γεγονός ότι οι παθογένειες θα επιμείνουν και για το ότι ο εκπαιδευτικός χάρτης της χώρας θα  είναι εκτός κάθε πραγματικότητας.

Θυμίζω, βέβαια, ότι οι προτάσεις μας δεν σταμάτησαν εκεί. Θυμίζω εν τάχει ότι προτείναμε αλλαγές για το άρθρο 24, που αφορούσε την κλιματική αλλαγή, για το άρθρο 25 για τις νέες τεχνολογίες και την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, για τη δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου, για τον οικονομικό έλεγχο των κομμάτων, για τα άρθρα 39 και 42.

Για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σας θυμίζω ότι εισηγηθήκαμε τη δυνατότητα διαγγέλματος, αλλά κυρίως την υποχρέωση αναπομπής τροπολογιών που ψηφίστηκαν από τη Βουλή, χωρίς την τήρηση της προβλεπόμενης διαδικασίας.

Κωφεύσατε, δυστυχώς.

Δεν κάνατε δεκτό τίποτα από αυτά.

Σχετικά με το άρθρο 76 του Συντάγματος θα αναφέρω μία επισήμανση, που, τουλάχιστον εγώ, θεωρώ σημαντική: Εισηγηθήκαμε οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί με αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, να μπορούν να καταργηθούν εντός της επόμενης πενταετίας μόνο με ανάλογη πλειοψηφία της Βουλής.

Όλοι θυμόμαστε το «νόμο Διαμαντοπούλου» και το σταδιακό ξήλωμά του από την αμέσως επόμενη κυβέρνηση, με ευθύνη του τότε Υπουργού Παιδείας, του κ. Αρβανιτόπουλου, ο οποίος, μάλιστα, προερχόταν από τη Νέα Δημοκρατία, που είχε υπερψηφίσει αρχικά το νομοσχέδιο.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)

Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι ακόμη κι αν έτσι έχουν τα πράγματα όπως τα περιέγραψα εγώ, αλλά και πολλοί άλλοι συνάδελφοι, σκέφτομαι πως μία αναθεώρηση του Συντάγματος τελικά είναι μία ευκαιρία.

Μπορεί η τωρινή Συνταγματική Αναθεώρηση να είναι άτολμη, να είναι άνευρη και σε κάθε περίπτωση να ματαιώνει τις προσδοκίες μας – θα τοποθετηθούμε αναλυτικά και στις επιμέρους ενότητες.

Όμως, ακόμη και η σημειακότητα των εισαγόμενων αλλαγών, συνιστά μία δύναμη της Δημοκρατίας.

Και αυτό το λέω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί σκέφτομαι πως οι Δημοκρατίες, πλην της επαναστατικής συνήθως στιγμής της εγκαθίδρυσής τους, μέσα σε ένα μεγάλο πολιτειακό «big bang» προχωρούν μετά με μικρά βήματα.

Είμαστε υποχρεωμένοι εμείς να αξιοποιήσουμε αυτή τη μορφή σοφίας, που την αποκαλώ πολλές φορές «σοφία των μικρών πραγμάτων».

Κατ’ επέκταση, λοιπόν, σε κάθε Συνταγματική Αναθεώρηση, πέρα από τις κραυγές, τις κορόνες, τις διαψεύσεις των μεγαλεπήβολων σχεδίων, υπάρχει και η σοφία των προσεκτικών διατυπώσεων.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι έχουμε τώρα και αυτή την εβδομάδα είναι πολύ μεγάλο καθήκον, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Έχουμε το καθήκον να προχωρήσουμε τη Δημοκρατία, χωρίς να τρομάξουμε την κοινωνία.

Η σοφία της Δημοκρατίας έγκειται στο γεγονός ότι ακόμη και αυτή η άτολμη, λειψή και δυσανάλογα μικρή με βάση τις προσδοκίες μας, Συνταγματική Αναθεώρηση, δεν θα πρέπει να γίνει αντικείμενο αφορισμών.

Ας αφουγκραστούμε τη διαδικασία, κι ας τιμήσουμε τον Κοινοβουλευτισμό με προσοχή και μέτρο, ακόμη κι αν αυτό αφορά μόνο τις διατυπώσεις.

Ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Κινήματος Αλλαγής)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος): Ευχαριστούμε, κυρία Λιακούλη.