Ο Γιάννης Βαλαώρας θυμάται τον θρίαμβο της ΑΕΛ – Τι λέει για την ομάδα του σήμερα (φωτο)

Ήταν 1η Μαΐου του 1988. Η ΑΕΛ, η μικρή στα μάτια πολλών τότε ομάδα της Λάρισας κατάφερε αυτό που καμία άλλη επαρχιακή ομάδα δεν κατάφερε μέχρι σήμερα. Στέφθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδος. 

Ο ανεπανάληπτος αυτός θρίαμβος έβαλε την ΑΕΛ στο ποδοσφαιρικό «ηρώο» της χώρας. 

Ενθυμούμενος τις «παλιές καλές μέρες», ο άσος της ομάδας, αυτός για τον οποίον όλη η Λάρισα τραγουδούσε το «Ήρθε η ώρα του Γιάννη Βαλαώρα», μίλησε στο onlarissa.gr. 

Συνέντευξη στον Μαρίνο Τζώτζη

Κύριε Βαλαώρα, σήμερα είναι επέτειος του πρωταθλήματος που κατέκτησε η ΑΕΛ. Ποιες είναι οι ισχυρότερες μνήμες που έχετε από τότε;

Ένα πράγμα που συνέβη τότε, είναι το ότι δεν καταλάβαμε τι είχαμε κάνει. Ήταν μια έκπληξη για εμάς. Μόνο όταν «κρεμάσαμε» τα παππούτσια μας καταλάβαμε το μέγεθος αυτού που κάναμε. Γίναμε η μόνη επαρχιακή ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας. Αυτό για εμάς ήταν ένας άθλος.

Υπήρχε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα μεταξύ όλων μας. Μετά από κάθε αγώνα μαζευόμασταν και συζητούσαμε τα λάθη μας και προσπαθούσαμε να δούμε πως μπορούσαμε να τα διορθώσουμε. Ήμασταν μία μεγάλη οικογένεια όλοι μαζί. Αυτό είναι κάτι που δεν υπάρχει σήμερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ποια θα λέγατε είναι η δική σας αγαπημένη ανάμνηση;

Σίγουρα τα γκολ που έβαλα μου έχουν μείνει αξέχαστα. Αυτά είναι που ξεχωρίζουν στη μνήμη μου.

Βέβαια αν ήθελα να επιλέξω μόνο μία αυτή θα ήταν το γκολ του Γιώργου Μητσιμπόνα στον τελευταίο αγώνα με τον Ηρακλή. Αυτή πραγματικά είναι μια αξέχαστη στιγμή για μένα.

Όταν ακούτε το όνομα Στέλιος Καντώνιας τι σας έρχεται στο μυαλό;

Ό,τι και να πει κανείς για τον αείμνηστο πρόεδρο της ΑΕΛ είναι λίγο. Τι να πει πραγματικά κανείς για αυτόν τον άνθρωπο.

Ήταν ένας άξιος πρόεδρος ο οποίος πήγε την ομάδα ψηλά. Με τις πράξεις του έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Πως βλέπετε τη σημερινή ΑΕΛ;

Πιστεύω πως η Λάρισα δεν έπαψε ποτέ να βγάζει ποδοσφαιρικά ταλέντα. Αυτό που όμως συμβαίνει είναι ότι δεν τα κρατάμε στην ομάδα και στην πόλη μας. Πρέπει δώσουμε προσοχή σε νέους παίκτες, να προβαίνουμε σε καλύτερες επιλογές. Αντιθέτως αυτό που κάνουμε εμείς είναι να παίρνουμε «έτοιμους» παίκτες, αφήνοντας στην άκρη τους δικούς μας. Ας επενδύσουμε στα παιδιά, δεν πρέπει να αφήνουμε ταλέντα να χάνονται.

Η ΑΕΛ δεν είναι μικρή ομάδα και δεν της αξίζει να σώζεται την τελευταία στιγμή. Είναι κάτι παραπάνω από ομάδα, είναι μια ιδέα, για την οποία χύσαμε ιδρώτα και αίμα.

Θα μπορούσε η ΑΕΛ να επαναλάβει έναν παρόμοιο άθλο;

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Η ΑΕΛ χρειάζεται καλύτερους παίκτες και χρειάζεται περισσότερους Λαρισαίους παίκτες. Πρέπει να γίνει σωστή χρήση κυνηγών ταλέντων ώστε να ανακαλυφθούν σιγά-σιγά νέα ταλέντα και να ενσωματωθούν στην ομάδα.

Πλέον έχουνε «διώξει» και τον κόσμο από το γήπεδο. Οι σωστοί οργανωμένοι οπαδοί όπως κάποτε δεν υπάρχουν. Πηγαίνω στο γήπεδο και διάφοροι σύλλογοι οπαδών δεν κάνουν πια την εμφάνισή τους. Ο κ. Κούγιας είχε πει κάποιες φορές ότι θα πουλούσε την ομάδα. Κακά τα ψέματα δεν υπάρχει κανείς που θα ήθελε να την αγοράσει αυτή τη στιγμή.

Θα δούμε ποτέ τον Γιάννη Βαλαώρα να ασχολείται με την ΑΕΛ σε διοικητική θέση; Θα επιδιώκατε κάτι τέτοιο; 

Είναι τέτοιες οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις που δεν μου επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Εάν όμως είχα το χρόνο θα το ήθελα. Γιατί στεναχωριέμαι να βλέπω την ομάδα έτσι.

Τί μήνυμα θα στέλνατε στους οπαδούς της ομάδας;

Η λύση για να βγούμε από το τωρινό αδιέξοδο είναι να στηρίξουμε την ομάδα όλοι μαζί και να βλέπουμε πάνω από όλα αυτή.

Σας ευχαριστώ.

Εγώ ευχαριστώ.