Ο χορός των τεράτων

Στην αρχή ήταν το «εμείς ή εκείνοι» σε μια βασική παραλλαγή του «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Περνώντας ο καιρός και έχοντας ήδη εγγράψει την όποια κυβερνητική αποτελεσματικότητα στο κοινωνικό υποσυνείδητο, ο Αλέξης Τσίπρας εξελίσσει το διχαστικό του δίλημμα, λίγους μήνες πριν την τελική, εκλογική, μάχη: «ή με τον λαό ή με τις ελίτ».

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν την επιτομή του λαϊκίστικου διχασμού που ήρθε στο πολιτικό προσκήνιο ως παρελκόμενο της «πρώτης φορά αριστερά». Ωστόσο, το ζήτημα αποκτά πιο σύνθετες διαστάσεις, οι οποίες υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να επιφέρουν συντριπτικά τραύματα στη δημοκρατία.

Τα όσα συνέβησαν όλο το προηγούμενο διάστημα εντός του κοινοβουλίου, μετά τις τρεις ψηφοφορίες, το διαζύγιο των κυβερνητικών εταίρων και τον ανασχηματισμό αποτελούν ψηφίδες του ίδιου πάντα έργου: την αποσύνθεση και του τελευταίου ίχνους σοβαρότητας του πολιτικού συστήματος της χώρας.

Από τα διχαστικά διλήμματα του 2015 μέχρι και τον χειρισμό του Μακεδονικού, με στόχο να διεμβολιστεί το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα και αν είναι δυνατόν να κατακερματιστεί, επιτρέποντας έτσι την επικράτηση του «νέου», έχουμε διανύσει μια χρονική απόσταση που δημιούργησε βαθύτατα ρήγματα στο υπόστρωμα της ελληνικής κοινωνίας.

Στο σημείο αυτό λοιπόν καλό θα ήταν να σημειωθούν δυο δεδομένα τα οποία έχουν δει το φως της δημοσιότητας και, ίσως, δεν έχουν προσεχθεί όσο θα έπρεπε: το πρώτο είναι οι εκθέσεις της ΕΥΠ για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στους αντεξουσιαστικούς χώρους, και το δεύτερο, η τάση ανόδου της Χρυσής Αυγής, όπως αυτή καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις.

Τα δυο αυτά δεδομένα δεν είναι καθόλου τυχαία, όσον αφορά τον τρόπο που απεικονίζεται το πολιτικό σύστημα της χώρας στα μάτια του πολίτη, το οποίο συμπεριφέρεται με έναν πολιτικό αυτισμό και δείχνει πως δεν αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των στιγμών, καθώς και την προοπτική της χώρας στο μέλλον.

Η αποσάθρωση θεσμών και δημοκρατικών λειτουργιών, το κοινοβουλευτικό μεταγραφικό τσίρκο, η έλλειψη αξιοκρατίας, και η αδυναμία του κράτους να εμπεδώσει ένα αίσθημα ασφαλής προόδου στους κατοίκους της χώρας ενισχύουν την ένταση των κοινωνικών ρηγμάτων.

Όταν το πολιτικό σύστημα του νέου διπολισμού πίνει γκαζόζες και αυτο-γελοιποιείται εντός του κοινοβουλίου, τότε ο χορός των τεράτων έχει ήδη ξεκινήσει.

Παπαστεργίου Λευτέρης