Η Λαρισαία Κλεονίκη Δεμίρη ερμηνεύει “Το σπίτι που γεννήθηκα” 

“Το σπίτι που γεννήθηκα”, το ποίημα του Κωστή Παλαμά σε μουσική της Σοφίας Καμαγιάννη, ερμηνεύει η Λαρισαία Κλεονίκη Δεμίρη. “Το σπίτι που γεννήθηκα” είναι το δεύτερο τραγούδι προάγγελος του πρώτου προσωπικού της album. Το νέο τραγούδι είναι διαθέσιμο  στις ψηφιακές μουσικές πλατφόρμες, ενώ το album με τίτλο “Λόγια Ανείπωτα” θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες από τις εκδόσεις ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ.

“Το σπίτι που γεννήθηκα” είναι η αυλή που παίζαμε όταν ήμασταν μικροί, η μυρωδιά από τις πασχαλιές στο χωριό τις πρώτες μέρες της άνοιξης, οι γονείς μας στα γιορτινά τραπέζια, η μυρωδιά του φαγητού της μαμάς, η γιαγιά και ο παππούς μας, το σπίτι που αφήσαμε εδώ και χρόνια και φύγαμε γι’ αλλού… η χαμένη πατρίδα μας. “Το σπίτι που γεννήθηκα” είναι η φωνή και τα μάτια ενός αγαπημένου προσώπου που δεν θα ξαναδούμε ποτέ, οι παιδικοί μας φίλοι, οι πρώτοι μας έρωτες… Κάθε δυνατό συναίσθημα που δεν θα ξεχάσουμε, καθετί που αφήσαμε πίσω μας, είτε το θέλαμε είτε όχι, χωρίς όμως ποτέ να πάψουμε να το νοσταλγούμε.

Ένα τραγούδι που η Σοφία Καμαγιάννη εμπνεύστηκε λίγο πριν επισκεφθεί την Αμερική για μια παράσταση στην Ομογένεια και εμπιστεύθηκε στην Κλεονίκη Δεμίρη, η οποία το αγάπησε από την πρώτη στιγμή και το ενέταξε στο πρόγραμμα των συναυλιών της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ένα τραγούδι που συγκινεί τους ακροατές, ιδιαίτερα τους Έλληνες στο εξωτερικό που πάντα ζητούν να μάθουν περισσότρα γι’ αυτό. Από τα λίγα τραγούδια στο ρεπερτόριό της που δεν μιλάει για τον έρωτα, αλλά για τη σχέση του ανθρώπου με την μνήμη, τη διαχείριση της απώλειας, τη νοσταλγία, όπως λέει η ίδια η ερμηνεύτρια.

Τόσο στις συναυλίες της όσο και στο καινούργιο της album, η Κλεονίκη Δεμίρη αποδίδει το ποίημα του Κωστή Παλαμά με τρόπο μοναδικό, δίνει στην ερμηνεία της το χαρακτήρα ενός εσωτερικού μονολόγου, αφήνοντας στον ακροατή τον χώρο να νοηματοδοτήσει με το δικό του τρόπο το τραγούδι, να δημιουργήσει τις δικές του εικόνες, να σιγοτραγουδήσει για το δικό του “σπίτι”…
Ένα τραγούδι που της ταιριάζει απόλυτα, που αναδεικνύει τις ερμηνευτικές της δυνατότητες, την ιδιαιτερότητα της πλούσιας φωνής της, με το ξεχωριστό και ζεστό της χρώμα, την θεατρικότητα και τον αυθορμητισμό της που πάντα ενθουσιάζει το κοινό στις παραστάσεις της.

Η Σοφία Καμαγιάννη έχει γράψει μουσική για πολλά θεατρικά έργα, όπως για την παράσταση “Ψηλά από τη γέφυρα”, για το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, για τους “Πέρσες” (Κ.Θ.Β.Ε.), τη μουσικοθεατρική παράσταση “Πέρασα…” σε ποίηση της Κικής Δημουλά και πολλά άλλα.

Η Κλεονίκη Δεμίρη, πέρα από το πλήθος προσωπικών συναυλιών που έχει δώσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει συνεργαστεί με σπουδαίες ορχήστρες και δημιουργούς, μεταξύ των οποίων η ΟΣΜ της ΕΡΤ, η Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης, το TANGartO quintet, ο Γιάννος Αιόλου, ο Νίκος Πλατύραχος, η Σοφία Καμαγιάννη, ο Δημήτρης Μαραμής, ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος και πολλοί άλλοι.

Δισκογραφικά συμμετείχε το 2014 στο album “Ο Νοέμβρης των ματιών της” του Α. Κουσκουμβεκάκη ερμηνεύοντας το ομώνυμο τραγούδι, καθώς και τρία ακόμη τραγούδια, ενώ συμμετείχε επίσης με ένα τραγούδι του Γιάννου Αιόλου στο soundtrack της ταινίας “Wintry Nostalgia”.

Η Κλεονίκη Δεμίρη αφιερώνει “Το σπίτι που γεννήθηκα”  σε όλους εκείνους που ζουν μακριά από την πατρίδα τους….