Λευτέρης Παπαστεργίου

Αποστασίες

Η σύγκρουση του Παλατιού με τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, με αφορμή τον ορισμό του υπουργού Εθνικής Άμυνας, η παραίτηση Παπανδρέου και η κυβέρνηση Δόβα, οι βουλευτές της Ένωσης Κέντρου που παρείχαν στήριξη στη νέα κυβέρνηση, ο ανένδοτος και τελικά η Δικτατορία. Η δεκαετία του 1960 αποτελεί σίγουρα μια από τις πλέον ταραχώδεις, κοινοβουλευτικά, περιόδους της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας, με τη λέξη «αποστασία» να εγγράφεται στο συλλογικό υποσυνείδητο ενός λαού και να αποτελεί έκτοτε περιγραφικό δείκτη πολιτικής ανωμαλίας, υποδηλώνοντας μια αναντιστοιχία της πολιτικής βούλησης του λαού με την κυβερνητική πλειοψηφία.

Μισό αιώνα αργότερα, με τον Αλέξη Τσίπρα να έχει ζητήσει από την βουλή ψήφο εμπιστοσύνης της κυβέρνησης του, η λέξη «αποστασία» φιγουράρει –και πάλι- σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων και σε αναρτήσεις στο διαδίκτυο, σε μια προσπάθεια να ακτινογραφηθεί η νέα πολιτική κατάσταση που θα προκύψει το βράδυ της Τετάρτης.

Η διαιρετική τομή του πολιτικού συστήματος της χώρας, που είχε ως αποτέλεσμα την αποσύνθεσή του από τις σταθερές της Μεταπολίτευσης, ήταν η υπογραφή των πρώτων δυο μνημονίων, από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά. Ο διχασμός των Ελλήνων σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς» και ταυτόχρονα σε «προδότες» και «πατριώτες» είχε την αντανάκλασή του στο πολιτικό σύστημα της χώρας και ως συνέπεια την εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ και την ταλάντευση της ΝΔ στα όρια της πολιτικής καταστροφής. Τον Φεβρουάριο του 2012, 45 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ διαγράφηκαν από τις ΚΟ των κομμάτων τους, μετά την ψηφοφορία για το δεύτερο μνημόνιο, και έτσι προέκυψε η δημιουργία των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ανοίγοντας ταυτόχρονα ο δρόμος για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.

Η πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά με αφορμή την εκλογή του προέδρου Δημοκρατίας και την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από το κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας ήταν το επόμενο επεισόδιο της ταραχώδους κοινοβουλευτικής πορείας της χώρας, με τον τότε αρχηγό της αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα να καταγγέλλει από του βήματος της βουλής τους «αποστάτες» που με την ψήφο τους θα στήριζαν την κυβέρνηση, και τον Πάνο Καμμένο να κάνει λόγο για προσπάθεια χρηματισμού του Παύλου Χαϊκάλη.

Η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Αλέξη Τσίπρα, η κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος και τελικά η υπογραφή του τρίτου μνημονίου, συνέβαλλαν στη λήξη των «μνημονιακών» μύθων, επαναφέροντας την χώρα σε μια δήθεν κανονικότητα.

Η απόφαση του Πρωθυπουργού να διαπραγματευτεί με τα Σκόπια και να υπογράψει την Συμφωνία των Πρεσπών φαίνεται πως αποτελεί πλέον τη νέα διαιρετική τομή στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Με αφορμή αυτή την συμφωνία, το διαζύγιο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το οποίο όλοι υπολόγιζαν πως θα πραγματοποιούνταν λίγους μήνες πριν τις εκλογές, πυροδοτεί τις πολιτικές εξελίξεις. Βουλευτές αποφασίζουν να παράσχουν στήριξη στην κυβέρνηση, οι κοινοβουλευτικές ομάδες πιέζονται και απειλούνται με εξαφάνιση, η λέξη «αποστασία» προβάλει και πάλι στο προσκήνιο.

Ο δρόμος προς την δημιουργία ενός νέου κοινοβουλευτικού τοπίου και κατ’ επέκταση στην οικονομική σταθερότητα περνάει, εκ των πραγμάτων, μέσα από τις επόμενες εκλογές. Οι αριθμοί που θα αποδείξουν την πραγματική δύναμη των κομμάτων θα είναι εκείνοι που θα καθορίσουν την επόμενη κοινοβουλευτική πράξη στον δρόμο προς την δημιουργία ενός σταθερού πολιτικού πλαισίου. Η ΝΔ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα προσπαθήσει να εκφράσει την κεντροδεξιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η μετάλλαξή του με τον Αλέξη Τσίπρα θα προσπαθήσει να εκφράσει την κεντροαριστερά. Τα ποσοστά τους θα ορίσουν και τη δύναμη των άκρων. Οι πολίτες θα είναι αυτοί που θα αποφασίσουν αν ήρθε η ώρα να δημιουργηθεί ένα νέο, ισχυρό, κοινοβουλευτικό δίπολο ή αν θα οδηγηθούμε σε νέες πολιτικές μεταλλάξεις. Στην πρώτη περίπτωση, το κοινοβουλευτικό σύστημα θα δομηθεί με όρους πολιτικού μέλλοντος. Στην δεύτερη, θα χρειαστούν νέοι «χρήσιμοι ηλίθιοι» και «αποστάτες».

 

Λευτέρης Παπαστεργίου

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις