Ευτυχισμένο το 20…;

Του Ανδρέα Γιουρμετάκη

ΤΕΤΟΙΕΣ ημέρες το 2014 βλέπαμε το μέλλον να έρχεται με ταχύτητα… Την κυβέρνηση Σαμαρά να πνέει τα λοίσθια,  καθώς τα «κουκιά» στην προεδρική εκλογή δεν έβγαιναν, υπαιτιότητι Κουβέλη… Και τις επερχόμενες εκλογές  να «σβήνουν»  εν  μια νυκτί το «παλιό» και τη θέση του να παίρνει το «καινούργιο»….

ΑΚΟΜΗ κι αν αυτό το «καινούργιο» κουβαλούσε βαρίδια του παρελθόντος  εξ ανάγκης (τον Καμμένο, τον Κουϊκ, την Κόλλια- Τσαρούχα, την Κουντουρά και κάμποσους ακόμη από τα «δεύτερα» της δεξιάς διακυβέρνησης) ή από επιλογή (τον Κουρουμπλή, τον Κατρούγκαλο, τον Παπαγγελόπουλο και πολλούς ακόμη),  κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει  ότι ήταν «καινούργιο»… Από πάσης απόψεως το «πρώτη φορά» δεν ήταν fake αλλά πραγματικότητα…

ΝΕΑ (φρέσκα) πρόσωπα… Νέα ήθη… Η comme il  fault συμπεριφορά εστάλη εις το πυρ το εξώτερον: Το μακρύ παλτό και τα «πουκάμισα έξω» του Βαρουφάκη δημιούργησαν τον κώδικα του dress code του αντισυμβατικού… Το ανοιχτό – χωρίς γραβάτα- πουκάμισο του Τσίπρα ήρθε να συμβολίσει το νέο ύφος του ηγέτη… Η,  σε βαθμό αναίδειας, αφ’ υψηλού αντιμετώπιση των Ευρωπαίων (ποιος Σαλβίνι τώρα; Ρωτήστε τον Νταϊσελμπλούμ!), ή «ερχόμαστε ν’ αλλάξουμε την Ευρώπη» διάθεση, οι απόπειρες ανοίγματος στην Ρωσία και την Κίνα, η αλλαζονική συμπεριφορά απέναντι στο παλιό και τις μεθόδους του υπήρξαν τα σύμβολα της νέας «ολιτιστικής επανάστασης»…

ΩΡΑΙΑ είναι ολ’ αυτά, όταν τα θυμάσαι… Αφού  (μετά την περίφημη kolotoumba) δεν  στάθηκαν μοιραία για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, χαλάλι τα δεκάδες εκατομμύρια που στοίχισαν οι μαγκιές του Βαρουφάκη… «Πείρα είναι το όνομα που δίνουμε στα λάθη μας» έλεγε ο Όσκαρ Ουάϊλντ κι αν το παιδί δεν  πέσει δύο- τρεις φορές από το ποδήλατο και δεν σπάσει ένα χέρι, δεν θα μάθει πότε… Το τέλος της αυτάπατης ομολογήθηκε εν τέλει, δημοσίως και χωρίς οι ενοχές να τον βαραίνουν πλέον, ο Αλέξης βρήκε αίφνης συμπαθητική τη Μέρκελ, βοήθησε το ΝΑΤΟ να επεκταθεί στα Βαλκάνια και ν’αυγατίσει τα μέλη του, αγάπησε και αγαπήθηκε από τους (φονιάδες των λαών) Αμερικάνους, εγκαινίασε όσα διόδια δεν είχε προλάβει να εγκαινιάσει επί σαράντα χρόνια το «παλιό» και έγινε κολλητός του αρχιεπισκόπου, αφού προηγουμένως, ξεμονάχιασε  για κανένα δεκάλεπτο την Παναγία!… Μόνο  γραβάτα δεν έβαλε, ίσως γιατί στο μεταξύ επηρέασε κι όσους την θεωρούσαν απαραίτητη… Οι μόδες ως γνωστόν, αλλάζουν…

ΤΗΣ μόδας πλέον,  είναι το είδος της σοσιαλδημοκρατίας που συνδυάζει Ξενογιαννακοπούλου και Παπακώστα με μια εσάνς Τζουμάκα!.. Αν προσθέσεις και μια πινελιά Κουϊκ, το δυομισιχίλιαρο αυτής της εβδομάδας στο My style Rocks  το χεις στην τσέπη… Εκτός και αν έχει αντίρρηση ο Κουδουνάρης…

Η ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν είναι ντροπή… Κι εδώ που τα λέμε,  πέρα από τα κουσούρια της, βοήθησε τον τόπο να χαρεί δύο δεκαετίες (πλαστής έστω) ευμάρειας… Δανείστηκε πολλά βέβαια και μας χρεοκόπησε, αλλά όπως αποδεικνύεται σήμερα (με το τέλος της αυταπάτης) δεν είναι κακό να δανείζεσαι από τις αγορές, το αντίθετο μάλιστα… Η «πρώτη φορά Αριστερά»  περιμένει την «έξοδο» όπως οι πιτσιρικάδες –μέρες που είναι- τον Άγιο Βασίλη!…

ΑΝ τέτοιες μέρες το 2014(τότε που «πέθαινε» το «παλιό») υπήρχε τόση αδημονία για  την πολυπόθητη «έξοδο στις αγορές», οι αναλύσεις για την επικυριαρχία  της οικονομίας στην  πολιτική θα έδιναν και θα έπαιρναν… Μαζί με τις κατάρες για τους τοκογλύφους … Αν επίσης, τέτοιες ημέρες το «παλιό» εγκαινίαζε μετρό που θα λειτουργούσε δύο χρόνια αργότερα,  οι ατάκες του Λαζόπουλου θα φιλοδωρούνταν με  εξηντάρια από το φιλοθεάμον κοινό κι  η περίφημη Ανθούλα θα κατουριόταν από τα γέλια… Αν επιπλέον, το «παλιό» υποσχόταν  χιλιάδες διορισμούς, επιδόματα, αναδρομικά, επτακοσάρια και ρύθμιση των αυθαιρέτων (παρ’ ότι «έφταιγαν» για το Μάτι), το «καινούργιο» θα γελούσε με την απελπισία των απερχόμενων…

Ο ΡΑΣΟΥΛΗΣ (της καθ΄ ημάς Αριστεράς) είχε δίκαιο τελικά:

Όλα τριγύρω αλλάζουνε

 Κι  όλα τα ίδια μένουν

Και μένα τα χεράκια της

Με λύνουν και με δένουν

ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ («κι εμένα τα  χεράκια της, με λύνουν και με δένουν») συμφωνεί και ο Σημίτης (της καθ’ ημάς Σοσιαλδημοκρατίας), που προβλέπει ότι η Ελλάδα μετά το 2018 θα προσφύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας για  νέο δανεισμό με δυσβάστακτους όρους… Ας τον μέμφονται όσοι θέλουν να τους μπει αισιόδοξα το 2019: αν έχει κάτι να διδάξει το «παλιό» στο «καινούργιο» είναι το που ακριβώς οδηγούν οι προεκλογικές παροχές!…

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!