Εμπόριο ελπίδας…

Σε μια χώρα που η ανεργία αποτελεί σκληρή πραγματικότητα για κάθε σπίτι, σε μια χώρα που το δικαίωμα για ανθρώπινα αμειβόμενη εργασία δεν είναι το αυτονόητο αλλά το ζητούμενο, σε μια χώρα που οι ελαστικές μορφές εργασίας αποτελούν δυστυχώς τον κανόνα, η προσδοκία για πρόσληψη επανέρχεται σαν όνειρο για όσους θέλουν απλά να ζήσουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Η ελπίδα, η προσδοκία για αυτό που έπρεπε να είναι δεδομένο, μετατρέπεται σε εμπόριο, με τρόπο ξεδιάντροπο, από την Κυβέρνηση. Ο τρόπος που ανακοινώνεται, με αναφορές στο μέλλον, στο 2020 και μετά, αλλά και ο βιαστικός και ιδιαίτερα αποκαλυπτικός, συνδυασμός των προσλήψεων με την συμφωνία (;) με την Εκκλησία, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις αλλά και τις στοχεύσεις των Κυβερνώντων.

Η πιο παρωχημένη έκφραση του παλαιοκομματισμού, η πιο σκληρή εκδοχή της πελατειακής αντίληψης για την πολιτική είναι εδώ, βάζοντας στο στόχαστρο τις επόμενες εκλογές και αναζητώντας, τόσο μα τόσο απροκάλυπτα, τη σωτηρία μιας αποτυχημένης Κυβέρνησης και ενός ερμαφρόδιτου πολιτικού θιάσου, βαθιά εμποτισμένου από την εξουσιολαγνεία.

Το «νέο» που θα ξεμπέρδευε με το «παλιό», επιστρέφει την πολιτική ζωή της χώρας στη δεκαετία του ’50. Ο Μαυρογιαλούρος εμφανίζεται εκσυγχρονισμένος, χωρίς γραβάτα και η ιστορία επαναλαμβάνεται με άλλους πρωταγωνιστές αλλά τον ίδιο σεναριογράφο…

Όταν η πολιτική πρακτική αποτυγχάνει, όταν οι προεκλογικές υποσχέσεις γίνονται εφιάλτης, όταν η μετατροπή από υποτιθέμενη δύναμη ανατροπής σε κυρίαρχη δύναμη συμβιβασμού, συνδιαλλαγής και οπισθοδρόμησης χαρακτηρίζει την Κυβέρνηση, τότε όλα πέφτουν στο τραπέζι για να επιβεβαιώσουν απλά ότι τα … χειρότερα είναι μπροστά μας.

Θα αρκούσε να παρακολουθήσει κάποιος τον Πρωθυπουργό αυτής της χώρας στην ομιλία του στη Βουλή για τα αναδρομικά συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων για να καταλάβει ότι όλη η Κυβερνητική τακτική εκλογικής διάσωσης, δεν είναι τίποτα άλλο από συνδυασμό ψεμάτων, διχαστικών μηνυμάτων και παλαιοκομματισμού.

Θα μου πείτε, εδώ οι αποφάσεις του ΣτΕ για τα αναδρομικά έγιναν… “πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης”, η παντοτινή εποπτεία από τους δανειστές … “περήφανη έξοδος από τα μνημόνια”, η αλλαγή του τρόπου πληρωμής των κληρικών … “ιστορική συμφωνία με την Εκκλησία”, στην προσδοκία των προσλήψεων θα κολλήσει;

Βασίλης Ραούλης