Η τακτική «παραλλαγής» του ΣΥΡΙΖΑ και οι «δύο βάρκες» του ΚΙΝΑΛ…

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονταν ήδη σε ανοδική πορεία. Λίγους μήνες αργότερα θα κέρδιζε τις βουλευτικές εκλογές φθάνοντας σε ποσοστά που λίγα χρόνια πριν, μόνο σαν ανέκδοτο θα μπορούσαν να ακουστούν.

Θέλησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και κυριολεκτικά έσπασε τα μούτρα του… Εκείνα τα αποτελέσματα, τα προσχήματα για το κυβερνητικό κόμμα τα έσωσαν κάποιοι δήμοι και η Περιφέρεια Αττικής, αποτέλεσαν την απόδειξη της μηδενικής σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με την Αυτοδιοίκηση.

Στα χρόνια της κυβερνητικής θητείας των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, απλά επιβεβαιώθηκε η αδυναμία του κυβερνητικού συνασπισμού να ασκήσει ουσιαστικές πολιτικές στο χώρο της αυτοδιοίκησης, για να καταλήξει στη νομοθετική παρέμβαση του «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ Ι», προικίζοντας στην ουσία τους επόμενους Δημάρχους και Περιφερειάρχες με δεκάδες προβλήματα.

Στη Λάρισα το αυτοδιοικητικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στα ποσοστά του 6-7% και χρειάστηκε η «παράδοση» της «Λαρισαίων Πόλις», της παράταξης δηλαδή που τα προηγούμενα χρόνια πολιτικά, οργανωτικά αλλά και οικονομικά στηρίχθηκε από το ΠΑΣΟΚ, η πλήρως ελεγχόμενη και προσχεδιασμένη διαδικασία επιλογής του επικεφαλής και ο «ντόρος» περί «Συμπαράταξης» για να συγκεντρώσει το 22% στο α’ γύρο των Δημοτικών Εκλογών. Για το δεύτερο γύρο και το αποτέλεσμα του, είναι γνωστές οι αιτίες και οι «πρωταγωνιστές», των οποίων οι «σκελετοί παρέμειναν διπλοκλειδωμένοι στα ντουλάπια»…

Ταυτόχρονα στις εκλογές του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη πανωλεθρία στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, μένοντας εκτός β’ γύρου καθώς η υποψήφιά του, πρώην βουλευτής Ηρώ Διώτη δεν συγκέντρωσε πάνω από 13%!

Σήμερα; Τα δεδομένα για το κυβερνητικό κόμμα είναι πολύ χειρότερα. Η υποστήριξη του κόσμου φθίνει, οι αντιδράσεις μεγαλώνουν και όλα δείχνουν ότι θα υποστεί μεγάλη ήττα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Η τακτική του απέναντι στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι τακτική συγκάλυψης και περιορισμού της εκλογικής ήττας ταυτόχρονα με τη διατήρηση των όποιων εστιών εξουσίας υπάρχουν σήμερα σε Δήμους και Περιφέρειες.

Η προσπάθεια του να χρίσει δικούς του, υποψηφίους, δημάρχους που εκλέγονταν με το ΠΑΣΟΚ, η φοβία του να αντιμετωπίσει μόνος του τις Περιφερειακές Εκλογές τον οδηγούν  σε τακτικές «παραλλαγής» αλλά και συναλλαγής, με τους «πρόθυμους» της πλευράς του ΚΙΝΑΛ, οι οποίοι λανθασμένα θεωρούν ότι η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ προσθέτει στο ψηφοδέλτιο Τσιλιμίγκα στην Περιφέρεια, αγνοώντας  ότι αυτό που θέλει να εξασφαλίσει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η Περιφέρεια, αλλά οι ήδη υπάρχοντες πόλοι εξουσίας του στο Δήμο Λαρισαίων και σε αυτόν του Τυρνάβου. Κυρίως δε στον πρώτο…

Τα ερωτήματα πολλά και ενδιαφέροντα. Αυτά όμως μετατοπίζονται κυρίως στο ΚΙΝΑΛ και είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσουν συζητήσεις, αντιδράσεις και εξελίξεις…

Για παράδειγμα:

Ενισχύει την υποψηφιότητα Τσιλιμίγκα στην Περιφέρεια η επίσημη στήριξη του και από τον ΣΥΡΙΖΑ ή το αντίθετο;

Αυτή η στήριξη έχει ως «αντάλλαγμα» την επίσημη ή σιωπηλή στήριξη της υποψηφιότητας Καλογιάννη στο Δήμο της Λάρισας; Με βάση ποια απόφαση;

Τι θα γίνει στην περίπτωση που κατέλθει υποψήφιο στέλεχος του ΚΙΝΑΛ ως υποψήφιος Δήμαρχος  στο Δήμο Λαρισαίων;

Με βάση την εγκύκλιο του ΚΙΝΑΛ για τις αυτοδιοικητικές εκλογές θα τηρηθούν τα προβλεπόμενα;

Πως μπορεί να δικαιολογηθεί η “γραμμή” για «στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ» από τη μία μεριά και η «συνεργασία» από την άλλη; Αν δε οι εκλογές, όπως πολλοί λένε, γίνουν ταυτόχρονα με τις βουλευτικές, πόσο πειστικό θα μπορεί να είναι ένα κόμμα που και θα καταγγέλλει και θα συνεργάζεται με το ΣΥΡΙΖΑ;

Η έλευση του Σκουρλέτη στη Λάρισα θα ανοίξει το «παιχνίδι».

Μόνο που , όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές, όποιοι λειτουργούν και αποφασίζουν ερήμην των τοπικών κοινωνιών, συνήθως αποτυγχάνουν.

Η συνέχεια θα έχει σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον…

Απόστολος Ράιδος