Λέσχη Αντιλογίας Λάρισας: «Ναι» ή «όχι» στην ευθανασία; (φωτο)

Η πρώτη εκδήλωση της «Λέσχης Αντιλογίας Λάρισας», ως αρχή μιας σειράς προγραμματισμένων εκδηλώσεων, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας στο κατάμεστο Αμφιθέατρο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λάρισας, με θέμα «Ναι ή Όχι στην ευθανασία;».

Ένα πάνελ που απαρτίζονταν από τρεις, διακεκριμένους στον χώρο τους, επιστήμονες και έναν κληρικό, ανέπτυξαν τις απόψεις τους, προσπαθώντας να δώσουν τις δικές τους απαντήσεις σε ένα πολυσύνθετο ερώτημα, που συνήθως, γίνεται αφορμή έντονης θεωρητικής και όχι μόνο, διαμάχης, τόσο ανάμεσα στους κόλπους της επιστήμης και της Θεολογίας, όσο και ανάμεσα στους κοινούς θνητούς.

Όπως εξήγησε ο εμπνευστής της όλης πρωτοβουλίας, μοριακός βιολόγος Γιώργος Καραβάνας στόχος της Λέσχης Αντιλογίας και των προγραμματισμένων εκδηλώσεων είναι να δείξει στους πολίτες πως μπορεί να γίνει σοβαρός διάλογος ανάμεσα σε ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις, πάνω σε σύνθετα και κρίσιμα ερωτήματα. «Όλοι μας στη χώρα αυτή, θα πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε πως βρισκόμαστε επάνω στο ίδιο πλοίο, και αν αυτό βουλιάξει, δεν θα σωθεί κανένας», σημείωσε ο κ. Καραβάνας χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια παρουσίασε στο κοινό τους ομιλητές του πάνελ, οι οποίοι μέσα σε δέκα λεπτά ο καθένας κλήθηκαν να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της άποψης τους.

Πρώτος ομιλητής ήταν ο τέως πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Λαρισαίος στην καταγωγή, κ. Χρήστος Κίττας, ο οποίος, αφού πρώτα διαχώρισε τα είδη της ευθανασίας, αναφέρθηκε σε προσωπικά παραδείγματα, τα οποία βίωσε ο ίδιος ως ερευνητής του καρκίνου επί χρόνια. «Δεν υπάρχει ένα εύκολα ‘ναι’ ή ένα εύκολο ‘όχι’ στο ερώτημα αυτό. Είναι πρωτίστως θέμα γιατρού. Ο γιατρός θα πρέπει να παθιαστεί με την περίπτωση του αρρώστου, να εξετάσει την κάθε περίπτωση ως μοναδική και να κρίνει», τόνισε ο κ. Κίττας, ο οποίος αναφέρθηκε σε περιπτώσεις ασθενών που είχαν αποφασίσει να ζητήσουν την ευθανασία, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, ωστόσο η εξέλιξη της επιστήμης ήταν τέτοια που τελικά τους βοήθησε.

Δεύτερος ομιλητής ήταν ο αναπληρωτής  Καθηγητής Αιματολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Γεώργιος Βασιλόπουλος, ο οποίος υποστήριξε πως, αρχικά, η θέση του γιατρού απέναντι στο αίτημα του ασθενούς για ευθανασία, θα πρέπει να είναι αρνητική. Ο κ. Βασιλόπουλος έθιξε στην παρέμβασή του τις έννοιες της «ανακούφισης», της «αξιοπρέπειας» και της ιατρικής ηθικής, λέγοντας όμως πως θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός στην επιλογή του ασθενούς.

Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε ο πατέρας Νικηφόρος Κοντογιάννης, Αρχιμανδρίτης με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη Βιολογία, ο οποίος προσέγγισε το θέμα από Θεολογικής απόψεως. «Λέω εξ’ αρχής ‘ναι’ στην ευθανασία αλλά από χέρι Θεού και όχι από χέρι ανθρώπου», υποστήριξε ο πατέρας Νικηφόρος ο οποίος συμπλήρωσε, διαβάζοντας αποσπάσματα από την Καινή Διαθήκη και άλλα εκκλησιαστικά κείμενα πως «ο γιατρός παρηγορεί, ενώ ο Θεός γιατρεύει» και πως «ο θάνατος για τον Χριστιανό είναι ελπίδα», αφηγούμενος τις τελευταίες στιγμές ασθενών πιστών που ήρθαν σε επαφή μαζί του, πριν κλείσουν τα μάτια.

Τελευταίος τον λόγο έλαβε ο δικηγόρος και μέλος της ΔΕ της Δράσης  κ. Θεόδωρος Τόνας, ο οποίος επεσήμανε πως το κύριο ερώτημα που οφείλει κανείς να απαντήσει είναι «αν θα πρέπει να προστατέψουμε το δικαίωμα στον θάνατο», μιας και το βασικό δικαίωμα το οποίο, ως κοινωνία, οφείλουμε να προστατεύουμε είναι αυτό στη ζωή. «Αν μια ασθένεια είναι μη αναστρέψιμη, αν ο πόνος που τη συνοδεύει είναι ανυπόφορος και αν ο ασθενής έχει πλήρη συναίσθηση του τι ζητάει, τότε οφείλουμε να σεβαστούμε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στη ζωή», κατέληξε ο κ. Τόνας.

Στη συνέχεια της συζήτησης τον λόγο έλαβαν συμμετέχοντες στο ακροατήριο, θέτοντας τις δικές τους ερωτήσεις, διευρύνοντας την συζήτηση.

Λ.Π.