Θωμάς Ρετσιάνης

Η μεταμόρφωση

Όταν ο κ.Π ξύπνησε ένα πρωινό από κακό όνειρο,βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφώμενος σε γιγάντια κατσαρίδα. Αρχίζω και μου μοιάζω σκέφτηκε . Σηκώθηκε αργά .Δε δυσκολεύτηκε να βρει να φορέσει κάτι ταιριαστό με τη νέα του εμφάνιση .Χωρίς να το εχει προγραμματίσει είχε πολλά τέτοια ταιριαστά ρούχα στη ντουλάπα του. Ήπιε βιαστικά έναν καφέ και άνοιξε την εξώπορτα.Βγήκε στο δρόμο ακριβώς τη στιγμή που σταματούσε μπροστά του το αυτοκίνητο που θα τον πήγαινε στην δουλειά.Άνοιξε την πίσω πόρτα και τότε ήταν που είδε τον οδηγό του τρομοκρατημένο να ετοιμάζεται να το βάλει στα πόδια. Μη φοβάσαι.Εγώ είμαι. Γρήγορα στο Υπουργείο,είναι σημαντική ημέρα σήμερα.Και χαμογέλασε. Το ψεύτικο αυτό χαμόγελο ανακούφισε τον οδηγό,γιατί έτσι αναγνώρισε το αφεντικό του.Αρχίζει και του μοιάζει σκέφτηκε ο οδηγός και απαλλαγμένος από τον τρόμο ξεκίνησε για το Υπουργείο.Είναι σημαντική ημέρα σήμερα.

Φτάνοντας στο Υπουργείο ο κ. Π αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα καθώς τόσο ο θυρωρός ,οι κλητήρες και οι θαμώνες του ισογείου στέκονταν άλλοι σαστισμένοι και άλλοι φοβισμένοι μπροστά του. Το χαμόγελο του κ. Π αποδείχθηκε το καλύτερο διαβατήριο.Αρχίζει και του μοιάζει σκέφτονταν όλοι και συνέχιζαν να κάνουν τη δουλειά τους ή συνέχιζαν να μην κάνουν τίποτα.

Τελικά, χωρίς να καθυστερήσει ιδιαίτερα, σαν να ήταν μία κανονική ημέρα, μπήκε στο γραφείο του .Και μπορεί να μην ήταν μία κανονική ημέρα,αλλά ήταν μία σημαντική ημέρα.

Περάστε, μουρμούρισε ο κ.Π. Μπείτε επιτέλους ,φώναξε ,καθώς η πόρτα δεν άνοιγε.Και άνοιξε. Μέσα μπήκαν οι συνεργάτες του ,στελέχη του Υπουργείου ,άνθρωποι από το κόμμα του Υπουργού και άλλοι από το άλλο κόμμα. Μη φοβάστε.Εγώ είμαι. Και χαμογέλασε σίγουρος πως θα τον αναγνωρίσουν. Όμως αντί να δει το φόβο και τη σαστισμάρα να φεύγει από τα πρόσωπά τους, διέκρινε θυμό. Ξαναχαμογελασε πιο ψεύτικα και πιο χυδαία ακόμα. Τίποτα. Ο θυμός έγινε οργή.Και ο κ.Π μαζεύτηκε στην καρέκλα του. Η νέα μορφή του μάλιστα τον βοήθησε να το κάνει αυτό πολύ πετυχημένα. Ποιός είσαι; Πώς βρέθηκες εδώ;Εξαφανίσου αμέσως ,άρχισαν να φωνάζουν οι συνεργάτες του και να πλησιάζουν απειλητικά . Μα,δεν με αναγνωρίζετε; Όλος ο απλός ο κόσμος με κατάλαβε και εσείς οι σπουδαίοι ,εσείς οι συνεργάτες μου όχι;Και ρωτάτε εσείς πώς βρέθηκα εδώ ,ενώ εσείς είστε εδώ εξαιτίας μου; Σήμερα είναι σημαντική ημέρα. Σε λίγα λεπτά θα δείτε τον Πρωθυπουργό να μπαίνει σε αυτό το γραφείο και η οργή σας θα καταλαγιάσει.Έχουμε νέα να σας πούμε.Και ο θυμός σας θα γίνει γλύκα και αγκαλιά.Και τότε θα με αναγνωρίσετε.

Πράγματι,δεν πέρασαν ούτε πέντε λεπτά ,πέντε λεπτά βέβαια δύσκολα για τον κ.Π ,και μπήκε στο γραφείο ο Πρωθυπουργός.Χωρίς να χτυπήσει την πόρτα φυσικά.

Επιτέλους ήρθες, πες εδώ στους μικρούς μας φίλους τα σπουδαία νέα,γιατί εμένα όχι μόνο δεν με ακούν,αλλά κάνουν τάχα πως δεν με γνωρίζουν.Ακούμε λοιπόν.Ακούμε,είπε κ. Π και χαμογέλασε ανακουφισμένος .

Στο δρόμο προς το γραφείο σου αγαπητέ κ. Π άκουγα τον κόσμο να μιλά για μία αλλαγή που είδαν σε εσένα ,για μια μεταμόρφωση. Όλοι όμως μου είπαν πως εξακολουθείς και είσαι αυτός που ήσουν πάντα.Απλώς άρχισες και να σου μοιάζεις.Σε πληροφορώ αγαπητέ μου πως όλοι αυτοί κάνουν λάθος. Εγώ ,ο Πρωθυπουργός, βλέπω μπροστά μου μια γιγάντια κατσαρίδα.Όπως καταλαβαίνεις δε μπορώ να έχω καμία σχέση με μια γιγάντια κατσαρίδα.Λυπάμαι. Ή μάλλον δε λυπάμαι καθόλου.Πρέπει να εξαφανιστείς.

Ο κ.Π έπαψε να χαμογελά. Η μεταμόρφωση αυτή ήρθε την χειρότερη στιγμή που θα μπορούσε να έρθει.Σήμερα θα ήταν μια σημαντική μέρα.Σήμερα θα ήταν η μέρα που ο κ.Π θα ανακοίνωνε την προσχώρησή του στο άλλο κόμμα,το πιο ισχυρό.Σήμερα θα ανακοίνωνε την μεγάλη αλλαγή Ήρθε όμως η μεταμόρφωση.Απροσδόκητα και τελεσίδικα.

Καθώς ο Πρωθυπουργός έφευγε από το Υπουργείο αφήνοντας τους εξαγριωμένους συνεργάτες να αποτελειώσουν το γιγάντιο έντομο που δεν είχε πια ούτε όνομα ούτε παρελθόν, κοιτούσε τους θαμώνες του ισογείου,τους κλητήρες και το θυρωρό στα μάτια. Ήθελε να βεβαιωθεί πως δεν ειναι φοβισμένοι ή σαστισμένοι μπροστά του. Ηθελε να βεβαιωθεί πως δεν είχε αλλάξει και η δική του μορφή.Ήθελε να βεβαιωθεί πως δεν είχε αρχίσει να μοιάζει στον εαυτό του. Ήταν σαν μία κανονική ημέρα. Όλοι συνέχιζαν τη δουλειά τους ή συνέχιζαν να μην κάνουν τίποτα.

Ευτυχώς,σκέφτηκε ο Πρωθυπουργός. Δεν είναι καιρός για μεταμορφώσεις.Αύριο είναι μια σημαντική ημέρα.

Θωμάς Δ. Ρετσιάνης / Μαιευτήρας- Γυναικολόγος

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
Ετικέτες