Βασίλης Ραούλης

Η σύμβαση εκτελέστηκε…

Αυτή είναι η αλήθεια όσο και αν ενοχλεί κάποιους.

Αυτό είναι το τέλος των μνημονίων. Η ολοκλήρωση μιας συμφωνίας που ανέλαβαν οι τελευταίοι γιατί οι προηγούμενοι είτε δεν μπορούσαν είτε δεν τους άφησαν είτε δεν θέλησαν να την τελειώσουν.

Και ήταν βρώμικη η δουλειά που ανέλαβαν. Ετεροβαρής η σύμβαση που υπέγραψαν.

Έπρεπε να βρεθεί ο κατάλληλος , να συνεισφέρουν οι επιλεγμένοι και πρόθυμοι να παίξουν το ρόλο του αναλώσιμου σε αυτή την ιστορία.

Και βρέθηκαν, αφού αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν σε όλα όσα πίστευαν και να οδηγήσουν έναν ολόκληρο λαό και μία χώρα ένα βήμα πριν την απόλυτη καταστροφή.

Έπρεπε να μπορέσουν να δικαιολογήσουν… ότι θα συμφωνούσαν.

Γιατί δεν είναι εύκολο να δέχεσαι ότι ο δημόσιος πλούτος της χώρας σου θα βρίσκεται υπό τη διαχείριση εκπροσώπων των δανειστών για τα υπόλοιπα 97 χρόνια…

Δεν ήταν εύκολο να σχεδιάσεις (αν και οι άλλοι το σχεδίασαν) την πιο άθλια αντιμεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό και να την εφαρμόσεις με θύματα χιλιάδες συνταξιούχους που πληρώνουν την ανικανότητα των κυβερνόντων.

Δεν ήταν εύκολο να εφορμήσεις στα ελάχιστα που είχαν απομείνει στην άλλωστε μεσαία τάξη, με τσουνάμι 15 δις φορολογικών μέτρων, ούτε να μονιμοποιήσεις τον πιο άδικο φόρο (που δεν αλλάζει αλλά καταργείται), τον ΕΝΦΙΑ, στο διηνεκές!

Δεν είναι εύκολο να οργανώνεις την πιο μαζική εκποίηση ιδιωτικής περιουσίας με πλειστηριασμούς σπιτιών και πρώτων κατοικιών. Όχι δεν είναι εύκολο και πρέπει να είσαι αποφασισμένος να το κάνεις.

Δεν είναι εύκολο να έχεις πιστέψει όλα αυτά τα χρόνια ότι υπηρετείς κάποιες αρχές, κάποια πιστεύω βρε παιδάκι μου, να δηλώνεις «αριστερός», να ταυτίζεσαι – θεωρητικά τουλάχιστον – με την κοινωνία και τις πραγματικές ανάγκες της, να είσαι ο υπερασπιστής των δικαιωμάτων των ασθενέστερων και να πρέπει να κόψεις το ΕΚΑΣ από τους συνταξιούχους, για να επιμηκύνεις την παραμονή σου στην εξουσία.

Δεν είναι εύκολο για κανέναν.

Αποδείχθηκε όμως εύκολο για αυτούς που επένδυσαν στον λαϊκισμό αλλά και την κόπωση ενός εκλογικού σώματος το οποίο, απογοητευμένο από τον κατεστημένο συσχετισμό δυνάμεων και εθισμένο στον λαϊκισμό, παρέδωσε τη χώρα σε ανθρώπους που έλεγαν ότι θα τιμωρήσουν τη Μέρκελ, θα καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ και θα κάνουν τις αγορές να χορεύουν.

Κάπου εκεί τα ψέματα των Ζαππείων συνάντησαν τις αυταπάτες του προγράμματος της Θεσσαλονίκης και εμείς απλά παρακολουθούσαμε άλλες χώρες να βγαίνουν από αντίστοιχα προγράμματα, ενώ η δική μας είχε την πολυτέλεια να ανέχεται τα πειράματα Βαρουφάκη (180 δις το κόστος – αλλά τι είναι αυτά μπροστά στην αιωνιότητα…), τα νομισματοκοπεία, τους εικονικούς δανεισμούς από τη Μόσχα, τα πετρέλαια από τη Βενεζουέλα και τι να θυμηθεί κανείς…

Η “δουλειά” ολοκληρώθηκε. Η σύμβαση είχε υπογραφεί με μάρτυρες πολλούς (Εσύ Τσακνή έφυγες νωρίς). Και όπως κάθε καλός εργολάβος που παραδίδει το έργο του έτσι και οι υπεύθυνοι για τη μεγαλύτερη πολιτική και ηθική ήττα της Αριστεράς στην Ελλάδα, παραδίδουν το δικό τους στις … αναθέτουσες αρχές.

Άλλωστε πια αυτές, δεν έχουν να χάσουν κάτι. Το διασφάλισαν με τον καλύτερο τρόπο όταν στη σύμβαση πέρασε ο όρος της διαρκούς λιτότητας με πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060, πάνω από 2% και την εποπτεία στο αόριστο μέλλον.

Η “δουλειά” ολοκληρώθηκε με εξαιρετική επιτυχία και στο πολιτικό σκηνικό. Οι πολιτικές δυνάμεις αναδιατάχθηκαν, οι «ενοχλητικοί» συνταξιοδοτήθηκαν αφού προηγουμένως διαπομπεύθηκαν, η συνομωσία των μετρίων και των υπάκουων ανέλαβε περισσότερους ρόλους, προκειμένου να στερηθεί η πορεία μετάβασης κάθε ίχνος ευαισθησίας και ανθρωπιάς.

Πολιτικές καρικατούρες και γραφικότητες, λαϊκιστές και ακροδεξιοί, πρόθυμοι για τα πάντα, εραστές της θέσης και της όποιας εξουσίας, οδήγησαν σε ασφαλή προορισμό τη χώρα (Ασφαλή για τους ξένους και μόνο για αυτούς).

Υπάρχει όμως κάτι που δεν πρόσεξαν. Αυτά που γράφονται με ψιλά γράμματα σε τέτοιου τύπου συμβάσεις. Αυτό που η δίψα για την εξουσία, ο έρωτας για την καρέκλα δεν σ’ αφήνει να το δεις: Η απαξίωση της κοινωνίας και η κοροϊδία ενός λαού οδηγεί μαθηματικά στην δική σου πολιτική απαξίωση. Το τίμημα των «πρόθυμων» να διαλύσουν την κοινωνία θα είναι βαρύ, ίσως τόσο που κανείς ακόμη δεν μπορεί να υπολογίσει.

Η πορεία προς το βιολογικό και πολιτικό τέλος της πιο υποταγμένης και κυνικής κυβέρνησης της μεταπολίτευσης έχει ξεκινήσει και εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Από την επιδρομή στην εξουσία στην πλήρη αποδρομή

Και τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει…

Βασίλης Ραούλης

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις