Μιχάλης Μπαϊράμογλου: Οι Αμερικανοί χωρίζουν το μοσχαρίσιο κρέας σε 40 μέρη, οι Ευρωπαίοι σε 20 και οι Έλληνες σε… 2!

Για τον Μιχάλη Μπαϊράμογλου μου είχε μιλήσει πριν καιρό μια πολύ καλή μου φίλη. «Πήγαινε στην μονάδα του και συνάντησέ τον. Δες και το κρεοπωλείο του στην Ηρώων Πολυτεχνείου. Θα καταλάβεις…» Η αλήθεια είναι πως φτάνοντας στη φάρμα του Μιχάλη, στα Βασιλικά Φαρσάλων, είχα ένα μειονέκτημα. Ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουνα τόσο μεγάλη φάρμα, οπότε δεν είχα μέτρο σύγκρισης.

Ένας βοηθός του Μιχάλη ανέλαβε τον ρόλο του ξεναγού. «Εδώ φροντίζουμε τα ζώα σα να είναι παιδιά μας. Στον χώρο αυτό μειώνουμε τη θνησιμότητά τους…», θα μου πει, δείχνοντας μου διαφορετικές φυλές αγελάδων, τον υπερσύγχρονο χώρο που γίνεται το άρμεγμα, τους διαφορετικούς χώρους για τα νεογέννητα ζώα…

Καθισμένος, μετά από ώρα, απέναντι στον Μιχάλη Μπαϊράμογλου, μέσα στο κρεοπωλείο του, βλέπω πράγματα που δεν έχω ξαναδεί στην πόλη. Νιώθω σα να μπήκα στο βασίλειο της μπριζόλας και όχι μόνο…

Συνέντευξη στον Λευτέρη Παπαστεργίου

Πως ξεκίνησαν όλα;

Το 1992 με ένα τσουβάλι μαρμαρόσκονη στα χέρια μου, χάραξα τα πρώτα σύνορα της πρώτης μου φάρμας. Σχεδόν με τα χέρια μου έφτιαξα την φάρμα στα Βασιλικά Φαρσάλων, στηριγμένη σε μια πρωτοποριακή, για την εποχή ιδέα που είχα, με τα ζώα όλα να βρίσκονται σε υπόστεγα και όχι εγκλωβισμένα σε μπετόν.

Ιδέα;

Ήταν ένα ταξίδι που πραγματοποίησα στην Ευρώπη. Από τη δεκαετία του 1990 έλαβα τα μηνύματα της κρίσης που έρχεται. Τότε στην Ελλάδα δεν είμασταν παραγωγικοί, μα ζούσαμε καλά, με δανεικά. Είχα ένα κρεοπωλείο, με πατέρα και παππού κτηνοτρόφους, και αποφάσισα να καθετοποιήσω την παραγωγή μου.

Η πρώτη μου φάρμα στήθηκε στη Ζωοδόχο Πηγή και εκείνη την εποχή διέθετε 500 αγελάδες, αριθμός ρεκόρ τότε. Μέχρι το 2002, με θετικά μηνύματα για το γάλα, αλλά έχοντας στο μυαλό μου το μεγάλο κόστος παραγωγής, αποφάσισα να καθετοποιήσω την παραγωγή σε ζωοτροφές και εφόδια και έτσι, με την προϋπάρχουσα εμπειρία δημιουργήθηκε στα Βασιλικά Φαρσάλων μια υπερσύγχρονη μονάδα, εκτροφής 1000 αγελάδων, φτάνοντας το 2005-6 σε ημερήσια παραγωγή 25 τόνων γάλακτος. Η μονάδα αυτή είναι στις 10 μεγαλύτερες της Ευρώπης.

Το 2008 βλέποντας να έρχεται κρίση στο γάλα, αποφάσισα να δημιουργήσω μια μονάδα βιολογική, πιστοποιημένη από τη ΒΙΟΕΛΛΑΣ για παραγωγή βιολογικού γάλακτος. Με απλά λόγια, μετατροπή της συμβατικής κτηνοτροφίας σε βιολογική.

Αυτό θα έπρεπε να κάνει και η χώρα μας;

Μια μικρή χώρα δεν αντέχει στον συναγωνισμό της ποσότητας αλλά σε αυτόν της ποιότητας. Στην Ελλάδα ήρθε πακτωλός χρημάτων που δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ. Αν τότε προχωρούσαμε σε παραγωγή ποιοτικών προϊόντων, στον γεωργοκτηνοτροφικό τομέα, σήμερα η Ελλάδα θα ήταν επίγειος παράδεισος. Και φυσικά, με την απαραίτητη προϋπόθεση να άλλαζε η «νοοτροπία του ενός». Να προωθούνταν οι ομάδες και οι Συνεταιρισμοί.

Πες μου τη συνέχεια της ιστορίας…

Στην καθετοποιημένη μου επιχείρηση διαφοροποίησα τη θέση του κρέατος, με καινούργια προϊόντα ποιότητας. Ίσως είμαστε οι μοναδικοί στην Ελλάδα που κάνουμε το Dry Aged από ζώα της φάρμας. Τώρα, συνεργαζόμαστε με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και τον Dr Γιώργο Αρσένο για να πιστοποιήσουμε το πρώτο ελληνικό μοσχάρι. Έχουμε όλες τις προϋποθέσεις.

Στον τομέα του κρέατος δημιουργήσαμε μια μονάδα σε ελεύθερο σταβλισμό, αναπτύσσοντας την αυτόχθονη ελληνική φυλή. Την φυλή που έφερε στην Ελλάδα ο Μέγας Αλέξανδρος. Παράλληλα, σχετικά πρόσφατα, δημιουργήσαμε μια σειρά αλλαντικών, κυρίως για παιδιά, από κρέας ζώων της φάρμας. Ότι πιο αγνό υπάρχει σήμερα στην ελληνική αγορά.

Το επόμενο βήμα, η επόμενη επένδυση θα είναι η παραγωγή βιοαερίου από προϊόντα της φάρμας. Αξιοποιούμε την κοπριά για την λίπανση των χωραφιών μας και μειώνουμε το κοστολόγιο των φαρμάκων και των λιπασμάτων.

Πόσους κωδικούς προϊόντων διαθέτετε στο κρεοπωλείο;

160 κωδικούς!

Οι Έλληνες ξέρουν να τρώνε; Να επιλέγουν το σωστό κρέας;

Ο Έλληνας είναι αδιάφορος ακόμα και στην τροφή του! Άκου. Οι Αμερικανοί χωρίζουν το μοσχάρι σε 44 μέρη. Οι Ευρωπαίοι σε 22. Οι Έλληνες σε 2: σε κρέας με κόκκαλο και χωρίς!

Όνειρό σου;

Τα περισσότερα όνειρά μου τα έχω πραγματοποιήσει. Μετά από σκληρή δουλειά και με πολλές καταστροφές. Είμαι όμως γεμάτος. Ίσως, αυτό που θα ήθελα τώρα είναι να δημιουργήσω έναν χώρο μαζικής εστίασης, στον οποίο θα μπορούνε όλοι οι Λαρισαίοι να τρώνε ποιοτικό κρέας.

Τύχη ή δουλειά;

Δεν υπάρχει τύχη. Την τύχη την φτιάχνει ο καθένας μόνος του…