ΛΑΡΙΣΑ

Σύσκεψη πραγματοποιήθηκε στο ΕΚΛ για την ανοιχτή αγορά τις Κυριακές

Πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη 12/7/2018, σύσκεψη με πρωτοβουλία του Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου Ν. Λάρισας, με την συμμετοχή εκπροσώπων των Δ.Σ του Σωματείου Εμπορουπαλλήλων-Υπαλλήλων Λάρισας, της Ομοσπονδίας των ΕΒΕ Λάρισας, του Συλλόγου Καταστηματαρχών Ζαχαροπλαστών Λάρισας και του αντιπροέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Λάρισας, ενώ είχε καλεστεί συνολικά η Διοίκηση του.

Μετά την εισήγηση του Προέδρου του ΕΚΝΛ, Τάσου Τσιαπλέ, ακολούθησαν τοποθετήσεις του αντιπροέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Λάρισας, Περικλή Καζαντζίδη, της Αγγελικής Δασκαλάκη, προέδρου του Σωματείου Εμπορουπαλλήλων Λάρισας, του Κελεσίδη Δημήτρη, προέδρου του Σωματείου Καταστηματαρχών Ζαχαροπλαστών Λάρισας και της Κατερίνας Λαδοπούλου, μέλους του Δ.Σ της Ενωσης Γυναικών Λάρισας (μέλος ΟΓΕ), που συνέκλιναν όλες στην ανάγκη υπεράσπισης της Κυριακής Αργίας, του λαϊκού εισοδήματος και της διεκδίκησης ελεύθερου χρόνου και κάλυψης κοινωνικών αναγκών με ευθύνη του κράτους. Ταυτόχρονα υιοθετήθηκαν οι προτάσεις του Δ.Σ του ΕΚΝΛ για την κοινή δράση πάνω στο πλαίσιο αιτημάτων που καταλήχθηκε.

 Παρατίθεται ολόκληρη η εισήγηση του Προέδρου του Δ.Σ του ΕΚΝΛ, Τάσου Τσιαπλέ, στη σύσκεψη για την κοινη δράση εργαζομένων – αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων και ΕΒΕ, για την διεκδίκηση της νομοθετικής κατοχύρωσης της Κυριακής αργίας 12/7/2018

«Το Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου Ν. Λάρισας, πήρε την πρωτοβουλία της πραγματοποίησης της αποψινής σύσκεψης, καλώντας τα Δ.Σ των σωματείων των εργαζομένων στο Εμπόριο και τις υπηρεσίες και τα Δ.Σ των Εμπορικών Συλλόγων όλου του νομού, της ΟΕΒΕΛ και των σωματείων της, με αφορμή την απεργία στον κλάδο του εμπορίου την Κυριακή 15 Ιουλίου, προκειμένου να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε κοινό πλαίσιο αιτημάτων, αλλά και πρωτοβουλίες για  την αγωνιστική διεκδίκηση της νομοθετικής κατοχύρωσης της κυριακάτικής αργίας.

Αφετηρία της προσπάθειας αυτής είναι τα κοινά προβλήματα εργαζομένων και μικροεπαγγελματιών και η αγωνιστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας με πυξίδα τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Ανάγκες που αφορούν το δικαίωμα στην ξεκούραση, στο δημιουργικό χρόνο με τις οικογένειές μας και το φιλικό μας περιβάλλον, στη διασκέδαση, στη δωρεάν πρόσβαση σε πολιτιστικές δράσεις, σε κάθε πεδίο των ενδιαφερόντων μας, στις φθηνές, ποιοτικές διακοπές, στον ελεύθερο χρόνο.

Η προσπάθεια κατάργησης της Κυριακάτικης Αργίας και της διεύρυνσης του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, άσχετα με τους ρυθμούς και την ένταση της εφαρμογής τους, είναι εδώ και δεκαετίες στο στόχαστρο του μεγάλου κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.

Από τις 2 Κυριακές ανοιχτά μαγαζιά το χρόνο και 48 ώρες την εβδομάδα, φτάσαμε επίσημα σήμερα στις 8 Κυριακές και 72 ώρες και σε ορισμένες περιοχές, τις λεγόμενες τουριστικές τις 32 Κυριακές. Σ’ αυτή την κατεύθυνση συνέβαλαν με την πολιτική τους, όλες οι κυβερνήσεις. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ έφερε τις 8 Κυριακές ανοιχτές το χρόνο και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πήγε ένα βήμα παραπέρα με την απελευθέρωση σε 32 Κυριακές για Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Επομένως δεν είναι ζήτημα διακηρύξεων ακόμα και προθέσεων, αλλά ζήτημα πολιτικής που εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο στην πράξη.

Οι αντιδράσεις εργαζομένων και μικρεμπόρων, επιβράδυναν την εφαρμογή ορισμένων μέτρων, παρόλο που αυτά εξυπηρέτησαν αντικειμενικά τις εκάστοτε ανάγκες των μεγαλοεπιχειρηματιών (π.χ. δεκαετία ‘90, περίοδος συγκέντρωσης στο εμπόριο τροφίμων, super markets ήταν μια σημαντική τομή στη διεύρυνση του ωραρίου).

Σήμερα με πρόσχημα την έξοδο από την 8χρονη οικονομική κρίση, ξεκίνησε ένας νέος γύρος επίθεσης με στόχο την παραπέρα απελευθέρωση της Κυριακάτικης Αργίας και την διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας. Η επιλογή αυτή δεν είναι τυχαία, αποτελεί κατεύθυνση της Ε.Ε με την συνδρομή του ΟΟΣΑ, που υλοποιείται σε συνεργασία με όλες πρόσφατες κυβερνήσεις.  Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι σ’ αυτά τα μέτρα, επιμένουν και οι ενώσεις των καπιταλιστών, ο ΣΕΒ, ο ΣΕΤΕ, γιατί ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, τις ανάγκες του κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρήσεων υπηρετούν.

Ιδιαίτερο ρόλο στη διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων παίζουν και οι επιδιώξεις των μεγαλεμπόρων όπως super markets, εμπορικά κλειστά κέντρα, κλπ, οι οποίοι μπορεί να μην επιθυμούν την πλήρη απελευθέρωση των Κυριακών, ωστόσο και αυτοί, ανάλογα με τις συγκεκριμένες ανάγκες τους, άλλοι ζητούν διεύρυνση των 8 Κυριακών, άλλοι διεύρυνση του καθημερινού ωραρίου (που ήδη φτάνει τις 12 ώρες την ημέρα για το εμπόριο τροφίμων), κλπ.               Σε κάθε περίπτωση, το ωράριο, προσαρμόζεται από τις κυβερνητικές και ευρωενωσιακές πολιτικές, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στις ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων.

Οι συνέπειες αυτής της πορείας, είναι και θα είναι βαριές για εργαζόμενους και μικροεπαγγελματίες στο εμπόριο και όχι μόνο.

Αρκετοί μικροεπαγγελματίες θεωρούν ότι έτσι θα βελτιωθεί το εισόδημά τους, αν και εφόσον φυσικά μπορούν να αντέξουν στα πλαίσια του οξυμένου ανταγωνισμού με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις.

Ωστόσο οι αρνητικές συνέπειες κάνουν όλο και πιο φανερή την παρουσία τους: Εξοντωτικά ωράρια εργασίας που συχνά αφορούν και άλλα μέλη της οικογένειας, επιδείνωση συνθηκών ζωής και εργασίας, που σε συνδυασμό με τις διαρκώς υποβαθμιζόμενες κοινωνικές παροχές και δικαιώματα διαμορφώνουν κυριολεκτικά ένα εκρηκτικό μείγμα για όλους μας. Πόσο μπορεί να αντέξει κανείς σε αυτές τις συνθήκες;

Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντήσει κάθε μικρός έμπορος και επαγγελματίας, που αντικειμενικά τραβιέται σε αυτή την κατεύθυνση, όπως σε μαγαζιά παροχής υπηρεσιών αλλά και επαγγέλματα υποστηρικτικά (συντήρηση, επισκευή, μεταφορά, κλπ).

ΓΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ. Οι αλλαγές αυτές δεν πρόκειται να δώσουν διέξοδο στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει και σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των μικρών εμπόρων και ΕΒΕ, πολύ περισσότερο των εργαζομένων.

Το πρόβλημα των μικρών εμπόρων και ΕΒΕ, αλλά και των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, των μικρών αγροτών, δεν είναι ότι δεν φτάνουν οι ώρες λειτουργίας των καταστημάτων και το ότι δεν ανοίγουν την Κυριακή, αλλά στο ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να καταναλωθούν, αφού οι μισθοί των εργαζομένων, οι συντάξεις των συνταξιούχων και το εισόδημα των αγροτών, μειώθηκε κατά πολύ από τις αντιλαϊκές πολιτικές κυβερνήσεων και Ε.Ε. Είναι η βαριά φοροληστεία, άμεση και έμμεση, προκειμένου να ξεπληρώνονται τα χρέη της πλουτοκρατίας και οι απαιτήσεις της για νέα κίνητρα, οι αύξηση των ασφαλιστικών τους εισφορών, η ανεργία που έχει φωλιάσει σε κάθε εργατική-λαϊκή οικογένεια.

Ενάντια σ’ αυτά πρέπει να παλέψουμε και όχι να αναζητούμε πόσες Κυριακές θα είναι ανοιχτά τα καταστήματα ή πόσες ώρες παραπάνω θα δουλεύουν.

Όσες Κυριακές κι αν ανοίγουν τα καταστήματα, όσες ώρες παραπάνω και να δουλεύουν, το εισόδημα που είναι για κατανάλωση είναι συγκεκριμένο και περιορίζεται συνεχώς. Επομένως είναι αυταπάτη να πιστεύει κάποιος ότι έτσι θα επιβιώσει.

Πολλοί έκλεισαν και θα κλείσουν γιατί δεν αντέχουν την αντιλαική πολιτική και την επέλαση των μεγάλων επιχειρήσεων.

Να σκεφθούμε όμως ότι αυτή η κατάσταση θα γενικευτεί και θα αγκαλιάσει και άλλους κλάδους. Ανοιχτή αγορά τις Κυριακές θα φέρει το άνοιγμα την Κυριακή και άλλων επαγγελμάτων και η ζωή μας θα είναι εργασία 7 μέρες την εβδομάδα από το πρωί ως το βράδυ και πάλι οι μικροί δεν θα αντέξουν κι ας επιστρατεύσουν και την οικογένειά τους, γιατί θα έχουν και επιπλέον κόστος χωρίς αυτό να σημαίνει και αύξηση των κερδών, αλλά και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αντέξουν.

Σήμερα η επέκταση, η κυριαρχία των πολυκαταστημάτων, των αλυσίδων είναι δεδομένη και αποτυπώνεται και στους ίδιους τους ρυθμούς μονοπώλησης στον κλάδο του εμπορίου και όχι μόνο.

Η αντικειμενική εξέλιξη της αγοράς και οι τάσεις που διαμορφώνονται σε αυτήν, όπως καθορίζονται από τις επιδιώξεις των μονοπωλίων και τις πολιτικές που τις υπηρετούν, διαμορφώνουν νέες πιο δύσκολες συνθήκες εργασίας και για τους μικρέμπορους και ΕΒΕ. Έτσι η απόκτηση ικανοποιητικού εισοδήματος ή έστω «ο περιορισμός της χασούρας» μέσω ατομικών λύσεων, μέσω του ανοίγματος τις Κυριακές ή της αύξησης του ωραρίου λειτουργίας, μέσω της εντατικοποίησης της ατομικής εργασίας, δεν αποδίδει πια όπως παλιότερα.

Η ατομική λύση, πολύ περισσότερο σήμερα και κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες, έχει περιορισμένη εμβέλεια και δεν μπορεί να δώσει πιο μακροπρόθεσμη διέξοδο.

Οι εξελίξεις στην καπιταλιστική αγορά είναι ανεπίστρεπτες, έχουν αντικειμενικό χαρακτήρα, οδηγούν στον πολλαπλασιασμό των δυσκολιών των αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων και ΕΒΕ. Δεν είναι τυχαία η επιμονή κυβερνήσεων Ε.Ε και εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου στην προώθηση της λεγόμενης «απελευθέρωσης».

Τα συμφέροντα και οι απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων λοιπόν είναι αυτά βάζουν τη σφραγίδα τους στα “αναπτυξιακά σχέδια” και το αντιλαϊκό, νομοθετικό πλαίσιο οπλοστάσιο όλων των κυβερνήσεων, όπως και της σημερινής, με κριτήριο την κερδοφορία τους, ενώ οι ανάγκες χιλιάδων εμποροϋπαλλήλων και μικροεπαγγελματιών συνθλίβονται στις μυλόπετρες του ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρηματικών κολοσσών.

Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο και τις υπηρεσίες, εργάζονται πολλές φορές πέραν του κανονικού ωραρίου, πολλοί με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, με χαμηλούς μισθούς, πολλές φορές χωρίς ρεπό, δυσκολευόμενοι έτσι να ζήσουν αξιοπρεπώς και τώρα τους ζητιέται να δουλεύουν και τις Κυριακές.

Οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί έμποροι και ΕΒΕ, αναγκάζονται να ακολουθήσουν τους “νόμους της ζούγκλας” που έχουν νομοθετηθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και αφορούν την κατάργηση της Κυριακής Αργίας, την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου, την οικονομική ασφυξία με τα υπέρογκα έξοδα και χρέη από τις ατέλειωτες υποχρεώσεις, και την αναδουλειά.

Επιλέγοντας να συζητήσουμε την κοινή δράση για την υπεράσπιση της Κυριακή αργίας, όπως και το θέμα του ωραρίου εργασίας, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις, ωστόσο θεωρούμε ότι οι ανάγκες των εργαζομένων, αλλά και των αυτοαπασχολούμενων και μικρεμπόρων-ΕΒΕ, για ανθρώπινη ζωή, για ελεύθερο χρόνο για ξεκούραση, ψυχαγωγία, διακοπές, για πλήρη και σταθερή εργασία, με ανθρώπινοι ωράριο, με την Κυριακή αργία, με καλύτερους μισθούς και συντάξεις, με αποκλειστικά δημόσια κοινωνική ασφάλιση, υγεία, παιδεία, πρέπει να μπούν σε προτεραιότητα και να αναπτυχθεί κοινή δράση εργαζομένων και μικρών εμπόρων-ΕΒΕ.

Νομίζουμε ότι το διεκδικητικό πλαίσο που προτείνουμε ως ΕΚΝΛ, μπορεί να είναι η βάση για την κοινή δράση εργαζομένων – αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων, ΕΒΕ:

  • Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας. Καμιά Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπίζουμε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα.
  • Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
  • Εξαήμερη λειτουργία. 3 απογεύματα της βδομάδας κλειστά. Οι εργαζόμενοι να εργάζονται 8ωρο, 5θήμερο.
  • Κατάργηση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.
  • Πλήρη και σταθερή δουλειά για όλους.
  • Ελεύθερο χρόνο για μας και τις οικογένειές μας, με δωρεάν και ποιοτικά προγράμματα και υποδομές αθλητισμού, πολιτισμού. Επέκταση του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού, με δημόσιες και δωρεάν κατασκηνώσεις.
  • Ετήσιο ατομικό αφορολόγητο όριο 20.000 ευρώ, για μισθωτούς και μικροεπαγγελματίες.
  • Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, όπως και επαγγελματικής στέγης και εξοπλισμού για ετήσια εισοδήματα κάτω των 12.000 ευρώ. Να ψηφισθεί νόμος για την προστασία της πρώτης κατοικίας.
  • Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους.

Βεβαίως από εκεί και πέρα, υπάρχουν και άλλα ζητήματα που πρέπει να παλευτούν, τόσο από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, όσο και από εκείνες των μικρών εμπόρων και ΕΒΕ και φυσικά από κοινού.

Υπάρχει ανάγκη σήμερα να διεκδικηθεί η κάλυψη σύγχρονων αναγκών τόσο των εργαζόμενων, όσο και των αυτοαπασχολούμενων, μικρών εμπόρων και ΕΒΕ και των οικογενειών τους, σε μια σειρά τομείς (πρόνοια, προστασία μητρότητας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης), κ.α. Για παράδειγμα,

Να παίρνουν όλες οι γυναίκες (εργαζόμενες & αυτοαπασχολούμενες, μικρές έμποροι, ΕΒΕ), επίδομα τοκετού 1.000 ευρώ για κάθε γέννα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, καλυπτόμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Επίσης να παίρνουν επίδομα μητρότητας για 2 μήνες πριν τον τοκετό και 6 μετά από αυτόν στο ύψος του βασικού μισθού.

Να καλύπτονται όλα τα έξοδα προγεννητικού ελέγχου και τοκετού. Να απαλλάσσονται από ασφαλιστικές εισφορές οι γυναίκες αυτοαπασχολούμενες, μικρές έμποροι, τον πρώτο χρόνο μετά τον τοκετό και να υπολογίζεται όμως αυτός ο χρόνος στο συντάξιμο χρόνο.

Να καλύπτονται όλες οι ανάγκες σε βρεφονηπιακούς σταθμούς από τον κρατικό προϋπολογισμό, ένταξη όλων των παιδιών χωρίς όρους και προϋποθέσεις (π.χ φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα). Κατάργηση των τροφείων.

Να γίνει επαρκής αριθμός κέντρων δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά σε όλους τους Δήμους, με εξειδικευμένο προσωπικό, κατά τις απογευματινές ώρες και τις αργίες.

Αντίστοιχη μέριμνα για επαρκή προγράμματα κατασκηνώσεων τους καλοκαιρινούς μήνες, για όλα τα παιδιά, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κάλυψη των δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ένταξη των αυτοαπασχολούμενων με εισόδημα κάτω των 12.000 ευρώ, στα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού.

Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Αξιοπρεπείς συντάξεις για όλους και όλες, να μην υπάρχει σύνταξη κάτω απο 600 ευρώ. Αύξηση των δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό  για την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας-περίθαλψης-πρόληψης.

Απόδοση σύνταξης σε όσους χρωστούν στο ταμείο με βάση τα πληρωμένα χρόνια ασφάλισης όταν συμπληρωθούν τα χρονικά όρια συνταξιοδότησης για τους ΕΒΕ.

Σήμερα εφόσον συμφωνούμε σ’ αυτό το πλαίσιο αιτημάτων πάλης, πρέπει να δούμε και τις πρωτοβουλίες για την οργάνωση της κοινής πάλης, χωρίς αυτό να περιορίζει τις ξεχωριστές δράσεις κάθε συνδικαλιστικής οργάνωσης και την προσθήκη ιδιαίτερων αιτημάτων που έχει κάθε συνδικαλιστική οργάνωση.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζόμενων στο Εμπόριο, ήδη έχουν αποφασίσει την Κυριακή 15 Ιούλη, απεργία και συγκέντρωση. Νομίζουμε ότι θα πρέπει να συνταχθούν και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των Εμπόρων, ΕΒΕ.

Να στείλουμε κοινό υπόμνημα προς την κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία, με βάση τα αιτήματα για την υπεράσπιση της Κυριακής Αργίας και του ωραρίου λειτουργίας, αλλά και τα υπόλοιπα αιτήματα μας.

Να οργανωθούν κοινές και χωριστές περιοδείες στο καταστήματα, όπου θα μοιραστεί το κοινό πλαίσιο αιτημάτων, εφόσον σ’ αυτό συμφωνήσουμε.

Να γίνουν κοινές συναντήσεις με τον Περιφερειάρχη και αντίστοιχα με κάθε δήμαρχο της περιοχής μας, όπου θα τους ζητήσουμε να μην χαρακτηρίζουν την περιοχή τους, ή ορισμένα νέα τμήματα της σε τουριστικά και να μην επιτρέπουν την λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές και την απελευθέρωση του ωραρίου.

Συνέχεια μπορεί να δοθεί με κοινή παρέμβαση ΕΚΝΛ, Σωματείων, Εμπορικών Συλλόγων και ΟΕΒΕ, στις δημοτικές αρχές για την ένταξη όλων των παιδιών εργαζομένων και μικρών εμπόρων-επαγγελματιών στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, σε κέντρα δημιουργικής απασχόλησης».

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις