Βασίλης Ραούλης

Πόση περηφάνια τελικά;

Κάποιες απαραίτητες διευκρινήσεις αρχικά:

  1. “Το «Ινστιτούτο Μπρούκινγκς»

Στις 22 Ιανουαρίου το «Brookings Institute» («Ινστιτούτο Μπρούκινγκς»), διοργανώνει εκδήλωση  με προσκεκλημένο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα.

Το λεγόμενο Ινστιτούτο είναι ένας «μη κερδοσκοπικός οργανισμός» που στηρίζεται από το  κράτος των ΗΠΑ και έχει έδρα την Ουάσιγκτον.

Όπως το ίδιο σημειώνει στην ιστοσελίδα του: «η αποστολή μας είναι να διεξάγουμε υψηλής ποιότητας, ανεξάρτητη έρευνα και με βάση αυτή την έρευνα να παρέχουμε καινοτόμες πρακτικές συστάσεις με τρεις γενικούς στόχους:

  1. Ενίσχυση της αμερικανικής δημοκρατίας
  2. Ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας, της ασφάλειας και των ευκαιριών όλων των Αμερικανών
  3. Εξασφάλιση ενός πιο ανοιχτού, ασφαλούς, ευημερούντος διεθνούς συστήματος συνεργασίας».

Αυτά βέβαια είναι η βιτρίνα  πίσω από την οποία  βρίσκεται η πραγματικότητα μιας λεγόμενης «δεξαμενής σκέψης» (Think tank) που προωθεί τους  στόχους της εξωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α. ( αυτό που κάποιες άλλες εποχές λέγαμε αμερικάνικο ιμπεριαλισμό). Στις τάξεις του υπάρχουν όλων των ειδών τα στελέχη διαφόρων υπηρεσιών, διπλωμάτες, επιχειρηματίες, ακαδημαϊκοί. Έχει ιδρυθεί το 1916, αναγνωρίζεται και από τα δύο αστικά κόμματα στις ΗΠΑ, Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους, ωστόσο έχει πιο στενούς δεσμούς με τους Δημοκρατικούς.

Σημερινός πρόεδρός του είναι ο Στρομπ Τάλμποτ, με καριέρα δημοσιογράφου (σοβιετολόγου), κυβερνητικού συμβούλου, ακαδημαϊκού και ειδικού σε θέματα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, με εξειδίκευση σε Ευρώπη, Ρωσία, Ανατολική Ασία και πυρηνικά). Ο Τάλμποτ ήταν υφυπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μπιλ Κλίντον (1994 – 2001).

Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι και ο τρόπος που αναπτύσσει την παρέμβασή του στην Κούβα, όπου σε ντοκουμέντο του με τίτλο «Η νέα οικονομία της Κούβας και η διεθνής απάντηση» σημειώνει: «Ο πρώτος παράγοντας που καθυστερεί την κουβανική οικονομία δεν είναι οι κυρώσεις από τις ΗΠΑ (αν και ιδιαίτερα σκληρές) αλλά το σύστημα κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας της». Επίσης ανοιχτά υποστηρίζει ότι πρέπει να ανατραπεί το κοινωνικοοικονομικό σύστημα μέσω της οικονομικής διείσδυσης «ως λύσης για να μην προκληθεί ένας αιματηρός εμφύλιος». Παρεμβάσεις τέτοιου είδους γίνονται και για πολλές άλλες χώρες και κυβερνήσεις που δεν αρέσουν στους Αμερικανούς. Αυτοί είναι συνομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος άλλωστε δεν έχει κρύψει τη συμπάθειά του για την πολιτική των Η.Π.Α…

  1. Η Αμάντα Σλοτ,  είχε διατελέσει βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επί προεδρίας Μπαράκ Ομπάμα…

Πως συνδέονται αυτά με την Ελλάδα;

Σε ανάλυση του λοιπόν το Ινστιτούτο Brookings, που υπογράφει η Αμάντα Σλότ, αναφέρεται στη συμφωνία με τα Σκόπια και τη χαρακτηρίζει «θρίαμβο της υπομονετικής διπλωματίας»!

Αποκαλύπτει ταυτόχρονα το ποιοι και γιατί βρίσκονται πίσω από αυτή:

«Ενώ διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις υποστήριξαν ενεργά αυτή τη προσπάθεια, η κυβέρνηση Τραμπ αξίζει να επαινεθεί για την αθόρυβη εμπλοκή της που βοήθησε στο να καλυφθεί η τελική ευθεία…Οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν σε μια αθόρυβη διπλωματία τους τελευταίους μήνες, με επικεφαλής τον υφυπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Γουές Μίτσελ και με την υποστήριξη των πρεσβευτών στην Αθήνα και τα Σκόπια. Κατά τη διάρκεια επίσκεψης που πραγματοποίησε τον Μάρτιο στη περιοχή, ο Μίτσελ ορθώς παρατήρησε ότι οι συνθήκες για την επίτευξη συμβιβασμού ήταν καλύτερες από ποτέ», αναφέρει η Αμάντα Σλοτ στο κείμενο της.

Τα αποτελέσματα της συμφωνίας, σύμφωνα με την Αμάντα Σλοτ:

* Η συμφωνία θα δώσει στην Αθήνα τη διαβεβαίωση ότι θα έχει έναν γείτονα που θα είναι σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και θα βρίσκεται σε ενταξιακή πορεία προς την ΕΕ.

* Επιπλέον, θα ενισχύσει το αίσθημα συμμετοχής των Σκοπίων στη διεθνή κοινότητα και θα αυξήσει τους εμπορικούς και επενδυτικούς δεσμούς ανάμεσα στις δύο χώρες (Ελλάδα και πΓΔΜ).

* Η ευρωατλαντική ένταξη θα συμβάλει στην εδραίωση της δημοκρατίας στην πΓΔΜ, στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων για την ελεύθερη οικονομία και στην καταπολέμηση της διαφθοράς.

* Επίσης, η συμφωνία θα βοηθήσει στην αναχαίτιση της αυξανόμενης επιρροής τρίτων χωρών στα Δυτικά Βαλκάνια, όπως η Ρωσία, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία.

* Τέλος, η επίλυση αυτής της μακρόχρονης διένεξης επαναφέρει την ελπίδα σε μια περιοχή που ταλανίζεται από συγκρούσεις και πιστοποιεί την αξία που έχει η διαρκής διπλωματική δέσμευση για την επίλυση των θεμάτων.

Έτσι απλά το πώς εξυπηρετούνται τα γεωπολιτικά συμφέροντα των Η.Π.Α. στην περιοχή!

Υπάρχει βεβαίως και η αναφορά στους «χρήσιμους» της ιστορίας:

«Μετά την έναρξη των διαπραγματεύσεων, αυτοί οι νέοι, προοδευτικοί πρωθυπουργοί βρήκαν κοινό έδαφος και επέδειξαν πολιτικό θάρρος για να κάνουν δύσκολους συμβιβασμούς»

Τέλος σημειώνει ότι: « ο δρόμος για την εφαρμογή της συμφωνίας θα είναι δύσκολος: γίνεται αναφορά στις εσωτερικές αντιδράσεις που έχουν πυροδοτήσει οι εκατέρωθεν συμβιβασμοί που έγιναν από τις δύο πλευρές, ενώ απαριθμούνται και οι εσωτερικοί πολιτικοί συσχετισμοί που θα μπορούσαν να διαταράξουν την ομαλή πορεία για την επικύρωση της. Μάλιστα εκφράζεται η ανησυχία πως η Ρωσία διεξάγει «πόλεμο παραπληροφόρησης» για να ενισχύσει τις δυνάμεις που αντιτίθενται στη λύση στο πλαίσιο μιας ευρύτερης στρατηγικής για την αναχαίτιση της περαιτέρω επέκτασης του ΝΑΤΟ στην περιοχή των Βαλκανίων»

Χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις για να κατανοήσει κάποιος πως και γιατί οι δύο χώρες οδηγήθηκαν στη συμφωνία; Ποιών τα γεωστρατηγικά συμφέροντα εξυπηρετούνται; Γιατί έπρεπε να ξεπεραστεί το εμπόδιο της Ελλάδας προκειμένου τα Σκόπια να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ;

Χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να κατανοήσουμε ποιοι και γιατί ξεπερνώντας εθνικές ευαισθησίες και ιστορικές κόκκινες γραμμές επέβαλαν τον συμβιβασμό με τους συγκεκριμένους όρους;

Σημείωση: Η συγκεκριμένη ανάλυση δημοσιεύεται στο periodista.gr (προσκείμενο στο ΣΥΡΙΖΑ), προφανώς χωρίς να έχουν διαβάσει το περιεχόμενό της….

Το άρθρο ΕΔΩ

Βασίλης Ραούλης

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
Ετικέτες