Μικρή συμμετοχή στην Πανεργατική συγκέντρωση του ΕΚΛ στην Κεντρική πλατεία της Λάρισας (φωτο)

Χωρίς μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα της Τετάρτης στην Κεντρική πλατεία της Λάρισας η Πανεργατική συγκέντρωση ενάντια στο πολυνομοσχέδιο που διοργάνωσε  το Εργατικό Κέντρο Λάρισας.

Στην ομιλία της η αν. γραμματέας του ΕΚΛ κ. Αγγελική Δασκαλάκη σημείωσε τα εξής:

«Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Σε συνέχεια της απεργίας στις 30 Μάη, με τη σημερινή μας συγκέντρωση,δίνουμε αγωνιστική απάντηση στη νέα αντεργατική επίθεση, και παράλληλα δείχνουμε το δρόμο του επιθετικού αγώνα για τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα.

Με προμετωπίδα το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!», απαντάμε τόσο στη νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, όσο και στην προκλητική κυβερνητική προπαγάνδα που τη συνοδεύει. Την άθλια αυτή προπαγάνδα της κυβέρνησηςΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και διαφόρων επιτελείων, περί «τέλους των μνημονίων», «αντίμετρων», «ενίσχυσης της κοινωνικής προστασίας» κ.ο.κ.

Κυβέρνηση και αστικά επιτελεία, προσπαθούν να πείσουν ότι η «επόμενη μέρα» από την τυπική ολοκλήρωση του 3^ου μνημονίου τον ερχόμενο Αύγουστο, θα είναι ιδανική για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Προσπαθούν να παραμυθιάσουν το λαό, ότι κεφάλαιο και εργαζόμενοι θα ωφεληθούν εξίσου από την καπιταλιστική ανάκαμψη την οποία ευαγγελίζονται.

Ας μας απαντήσουν όμως οι προπαγανδιστές όλων αυτών των ιδεολογημάτων,  πως είναι δυνατόν να  «βγαίνουμε από τα μνημόνια», αλλά όλοι οι αντιλαϊκοί μνημονιακοί νόμοι να διατηρούνται?Από πότε «δίκαιη ανάπτυξη» σημαίνει 1,2 δις. Ευρώ στους επιχειρηματικούς ομίλους?

Πως είναι δυνατόν η στήριξη των κοινωνικά αδύναμων,να γίνεται από τους κοινωνικά λιγότερο αδύναμους, μέσα από τη μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου? Πώς γίνεται η κυβέρνηση να επικαλείται την «ενίσχυση  της κοινωνικής προστασίας» και παράλληλα με το  πολυνομοσχέδιο να προχωρά στην  παραπέρα διάλυση των προνοιακών επιδομάτων;

Από πότε η «κοινωνική προστασία» ταυτίζεται με τους πλειστηριασμούς στη λαϊκή κατοικία? Πως γίνεται να έρχεται  ανάπτυξη για το λαό, αλλά να επεκτείνεταιο ΕΝΦΙΑ, να πωλούνται στα ξένα «funds» τα κόκκινα δάνεια, να κατακρεουργούνται κύριες και επικουρικές συντάξεις?

Ας μας απαντήσουν πως γίνεται ο λαός να βγει ωφελημένος από την καπιταλιστική ανάπτυξη που επικαλούνται, η οποία στηρίζεται  στα συντρίμμια της  ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων?

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Τα νέα βάρβαρα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, ύψους 18,5 δισ. ευρώ μέχρι το 2022, έρχονται να προστεθούν σε όλα τα προηγούμενα και αφορούν ακριβώς τη «μεταμνημονιακή» περίοδο, επιβεβαιώνοντας ότι η «δίκαιη ανάπτυξη» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, όχι μόνο δεν φέρνει ανάκτηση απωλειών για τους εργαζόμενους και το λαό, αλλά προϋποθέτει ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Τα περιβόητα «αντίμετρα» τα οποία επικαλείται η κυβέρνηση  αφορούν ξεκάθαρα την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων κι όχι τη «στήριξη της εργασίας» που επικαλείται η κυβέρνηση. Έχουν ως προϋπόθεση τα ματωμένα πλεονάσματα και όταν δεν αποτελούν νέα «αναπτυξιακά» προνόμια και μέτρα στήριξης του κεφαλαίου,  είναι στην πραγματικότητα μέτρα διαχείρισης των συνεπειών, που εντείνει η ίδια η αντιλαϊκή κλιμάκωση.

Η κυβέρνηση σπεύδει να ικανοποιήσει το πάγιο αίτημα της εργοδοσίας για μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» και  των ασφαλιστικών εισφορών, προσφέροντας τσάμπα εργατικό δυναμικό στην εργοδοσία, ανακυκλώνοντας την ανεργία με  την παραπέρα ενίσχυση προγραμμάτων κατάρτισης, τα οποία λειτουργούν ως μοχλός για την παραπέρα συμπίεση της εργατικής δύναμης, το ξήλωμα δικαιωμάτων, τη γενίκευση της «ευέλικτης» εργασίας.

Ταυτόχρονα, το πολυνομοσχέδιο βάζει επιπλέον εμπόδια στη δυνατότητα των σωματείων, για προσφυγή στη διαιτησία για τη σύναψη Συλλογικής Σύμβασης, ενώ το πλαίσιο και τα κριτήρια συνολικά της διαδικασίας παραμένουν κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες της μεγαλοεργοδοσίας, με βάση «την οικονομική κατάσταση και εξέλιξη της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικής δραστηριότητας».

Δεν θα περίμενε κανείς βέβαια κάτι διαφορετικό από μια κυβέρνηση που το προηγούμενο διάστημα,με αφορμή τις απεργιακές αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργατών της “COSCO” στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ, έπαιξε σημαντικό ρόλο για τις αντιδραστικές δικαστικές αποφάσεις που βγήκαν κατά παραγγελία της εργοδοσίας. Δικαστικές αποφάσεις που πάτησαν πάνωστο αντιλαϊκό αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που συντηρεί και αξιοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Για ακόμα μία φορά αποδείχτηκε, πως η «δίκαιη ανάπτυξη» που επικαλείται η κυβέρνηση είναι διαφορετική για εργαζόμενους και εργοδότες. Μπροστά στην προάσπιση της επένδυσης της πολυεθνικής “COSCO”, δεν χωρούν όχι μόνο τα εργασιακά δικαιώματα, αλλά ούτε το δικαίωμα της απεργίας, συνολικά της διεκδίκησης δικαιωμάτων.

Γι’ αυτό και το Γενάρη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ενίσχυσε το οπλοστάσιο της εργοδοσίας, δημιουργώντας το νομοθετικό πλαίσιο, ώστε να μπορεί μέσω των δικαστηρίων να βγάζει παράνομες τις απεργίες τη μία μετά την άλλη, να δυναμώνει την τρομοκρατία απέναντι σε εργάτες που διεκδικούν και αγωνίζονται. Θέλουν να επιβάλουν σε κάθε εργασιακό χώρο σιγή νεκροταφείου.

Η κυβέρνηση με κάθε ευκαιρία, δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο, και αποδεικνύει περίτρανα, πως η δήθεν επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων δεν είναι τίποτα άλλο από ακόμα ένα παραμύθι.

Άλλωστε ποια κυβέρνηση που έχει τη βούληση να αλλάξει τα δεδομένα της εργασιακής ζούγκλας που ισχύουν σήμερα, θα απέρριπτε την πρόταση νόμου που κατέθεσε στη Βουλή το ΚΚΕ, για λογαριασμό 513 συνδικαλιστικών οργανώσεων, η οποία βάζει ζήτημα επαναφοράς των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ και  κατάργηση του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου?

Γενναία η προσπάθεια της κυρίας Υπουργού Εργασίας, όπου επικαλέστηκε «πρόβλημα αντισυνταγματικότητας», προκειμένου να κρύψει την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης που υπηρετεί,θυμίζοντας τα όσα αντεργατικά έχουν πράξει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια. Άξιοι συνεχιστές των προηγούμενων κυβερνήσεων οι σημερινοί κυβερνόντες, αφού να θυμίσουμε κι εμείς ότι επί των ημερών τους κυριαρχούν οι επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις εργασίας, κυριαρχούν οι ευέλικτες μορφές εργασίας, μειώθηκε ο μέσος μισθός και ψηφίστηκε νόμος που βάζει εμπόδια στην απεργία.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης. Η «μεταμνημονιακή Ελλάδα» όχι μόνο δεν φέρνει ανάκτηση των απωλειών και ανακούφιση για τον εργαζόμενο λαό, αλλά θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο την αντιλαϊκή επίθεση με βάση τα μνημόνια επιτήρησης της ΕΕ.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Δεν κάνουμε βήμα πίσω από την διεκδίκηση των αναγκών μας! Συνεχίζουμε αποφασιστικά τον αγώνα για την υπογραφή και την εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων με δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς, για την ανάκληση απολύσεων, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για την υπεράσπιση της συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων, για την νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας και τη μάχη ενάντια στη διεύρυνση του ωραρίου, για τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας στην εργασία, για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών στις συντάξεις και για τόσα άλλα σημαντικά μέτωπα.

Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια  στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, ο οποίος μετά το ξεγύμνωμα στην πρόσφατη απεργία στις 30 Μάη,δεν όρισε ούτε μία κινητοποίηση ενάντια στο νέο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο και τα νέα χτυπήματα που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο!

Συνεχίζει η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ να έχει την ίδια στάση που είχε και κατά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου για την προηγούμενη «αξιολόγηση», να είναι άφαντη και να επιβεβαιώνει για ακόμα μία φορά ότι μόνο τα συμφέροντα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης δεν εξυπηρετεί.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει το εργατικό – λαϊκό κίνημα είναι ένας: Αντεπίθεση, με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, με τον δικό του σχεδιασμό, κόντρα στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και των δυνάμεων που το υπηρετούν, με συνεχή προσπάθεια εξειδίκευσης για μεγαλύτερη συσπείρωση δυνάμεων και προώθηση της κοινής δράσης εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων αγροτών.

ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ».