Μια Κυριακή στην εκκλησία των καθολικών στη Λάρισα

Του Απόστολου Παπαδόπουλου

Κυριακή πρωί και οι πιστοί στην πόλη της Λάρισας, όπως κάθε Κυριακή και γιορτή, ετοιμάζονται να πάνε σε κάποιο ναό για να εκκλησιαστούν.

Την ίδια ώρα κάποιοι άλλοι συμπολίτες τους ακολουθούν ακριβώς την ίδια πορεία αλλά κατευθύνονται προς την Καθολική εκκλησία της Λάρισας η οποία βρίσκεται στην οδό Σεφέρη.

H λειτουργία ξεκινάει στις 10 και το σύνολο των πιστών έχει καταφτάσει ήδη νωρίτερα, μέσα στον ναό το κλίμα είναι κατανυκτικό αλλά και διαφορετικό απ’ όσα έχει συνηθίσει ένας Ορθόδοξος. Υπάρχουν στασίδια για όλους τους πιστούς, αγάλματα, αγιογραφίες και ό,τι άλλο έχει ένας Καθολικός ναός.

Όλοι οι πιστοί κρατάνε ένα βιβλιαράκι από το οποίο όχι μόνο διαβάζουν αλλά και ψέλνουν ύμνους, συμμετέχοντας με αυτό τον τρόπο όλοι μαζί στην λειτουργία. Οι ύμνοι και οι προσευχές ψέλνονται και διαβάζονται μόνο στα ελληνικά, ενώ αξιοσημείωτο είναι πως προσέρχονται και πολλοί πιστοί νέοι σε ηλικία.

Το οικογενειακό κλίμα που έχει αναπτυχθεί μεταξύ τους φαίνεται άλλωστε και μετά το πέρας της λειτουργίας, τότε που στο υπόγειο του ναού μοιράζεται καφές, γλυκά, πίτες, κουλουράκια και ό, τι άλλο φέρει ο καθένας.

«Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να γνωριστούμε καλύτερα και να αναπτύξουμε φιλίες καθώς οι περισσότεροι ήρθαμε στη Λάρισα από το εξωτερικό» εξηγεί μια γυναίκα με καταγωγή από την Πολωνία.

«Ο ναός αυτός ανεγέρθη το 2010, πιο πριν βρισκόταν στο ίδιο μέρος ένα παλιό σπίτι το οποίο αναγκαστικά είχε γίνει καθολική εκκλησία» λέει ο Πάτερ Κριστιάν Βέρες ιερέας του καθολικού ναού της Λάρισας σε άπταιστα ελληνικά καθώς όπως μας εξηγεί στη συνέχεια «Είμαι ιερέας από το 2003 και η καταγωγή μου είναι από τη Ρουμανία, στη Λάρισα ήρθα το 2014 αλλά στην Ελλάδα είμαι από το 2006 καθώς λειτουργούσα στην Κεφαλονιά».

Συνεχίζει εξηγώντας την ιεραρχική δομή της καθολικής εκκλησίας στην Ελλάδα. «Η δική μας ενορία ανήκει στο Βικαριάτο της Θεσσαλονίκης, τοποτηρητής του οποίου είναι ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας π.Ιωάννης Σπιτέρης. Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα η Καθολική Αρχιεπισκοπή – Νάξου – Τήνου – Άνδρου – Μυκόνου, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Καθολικών Αθηνών, η Καθολική Αρχιεπισκοπή Ρόδου (Δωδεκανήσου), η Καθολική Επισκοπή Σύρου, η Καθολική Επισκοπή Θήρας, η Καθολική Επισκοπή Κρήτης, η Καθολική Επισκοπή Χίου (Λέσβου-Σάμου), η Ελληνική Καθολική Εξαρχία και η Αρμενόρρυθμη εξαρχία της Αθήνας.»

Όσων αφορά τους Καθολικούς πιστούς της Λάρισας μας λέει πως «εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή περίπου 50 άτομα», σχεδόν όλοι είναι αλλοδαπής προέλευσης με μόνη εξαίρεση να αποτελούν οι σύζυγοι τους οι οποίοι αν και ορθόδοξοι πολλές φορές παραβρίσκονται στη λειτουργία, «αυτός είναι και ένας από τους λόγους που δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ το παραμικρό κρούσμα ρατσισμού ή φανατισμού» συμπληρώνει.

Σε ερώτηση σχετικά με το πώς αισθάνεται στην Ελλάδα, σε μια χώρα δηλαδή που οι Καθολικοί Χριστιανοί είναι μειοψηφία λέει: «Δεν αισθάνομαι περίεργα επειδή και η Ρουμανία, από την οποία κατάγομαι δεν είναι χώρα εξ ολοκλήρου Καθολική, υπάρχει και μεγάλη Ορθόδοξη Κοινότητα. Ήρθα στην Ελλάδα επειδή υπήρχε έλλειψη ιερέων, καθώς τα παιδιά των Ελλήνων Καθολικών δεν ακολουθούν το δρόμο της Ιεροσύνης. Γι’ αυτό το λόγο προσφέρθηκα να έρθω σε αυτή την πανέμορφη χώρα, άλλωστε αυτό ήταν και το δίδαγμα του Αποστόλου Παύλου να στείλουμε το μήνυμα της Πίστης σε όσους περισσότερους μπορούμε».

Τέλος, μιλάει για το κλίμα που βρήκε ερχόμενος στη Λάρισα: «Να πω την αλήθεια δεν θα ήθελα να είμαι σε μια χώρα εξ ολοκλήρου Καθολική γιατί δε θα έβρισκα τη ζεστασιά που βρήκα από τους πιστούς, ούτε θα ανέπτυσα τόσες σχέσεις μαζί τους. Εδώ είμαστε όλοι μια οικογένεια, βγαίνουμε για φαγητό, γιορτάζουμε όλοι μαζί, βοηθάμε κάποιον που έχει ανάγκη, πράγμα που δεν συμβαίνει στις μεγάλες ενορίες» καταλήγει.