Μια συγνώμη για το Μαμμωνά…

“…Υπήρξε δημοκρατικός, φιλελεύθερος και πατριώτης… Και βγήκε από την πολιτική φτωχότερος απ’ ότι είχε μπει…”

Αυτός είναι ο επίλογος του βιογραφικού του επί τριετία βουλευτή και επί τριακονταετία πολιτευτή Λάρισας Νίκου Μαμμωνά, που διένειμε στα μέσα ενημέρωσης η οικογένειά του, με το άγγελμα του θανάτου του…

Δεν υπερέβαλαν καθόλου: Υπήρξε δημοκρατικός (ξεκίνησε από την “Ένωση Κέντρου” και προσεχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, όπου δεν αισθανόταν “σαν το σπίτι του”), φιλελεύθερος και πατριώτης… Και βγήκε πράγματι από την πολιτική περισσότερο φτωχός απ’ ότι μπήκε… “Ξόδεψε την περιουσία του για να εκλεγεί βουλευτής” ήταν ο αστικός μύθος που τον ακολουθούσε όσο πολιτεύονταν… Υπερβολή; Μόνο η οικογένειά του το ξέρει… Πέραν της επίπτωσης που είχε στα οικονομικά του η ενασχόλησή του με την πολιτική, εκείνο που θα μείνει στην ιστορία ως “προφίλ Μαμμωνά” ήταν το “ψώνιο” του (“ή αρρώστια”) με την πολιτική, που δε χαρακτήριζε άλλωστε μόνον αυτόν, αλλά όλους όσοι εκείνα τα χρόνια άφηναν το επάγγελμά τους για να εμπλακούν στην πολιτική ζωή της χώρας… Το συνήθως, σκονισμένο μπορντώ “Dacia” με το οποίο αλώνιζε την επαρχία της Λάρισας προς άγραν ψήφων (όχι μόνο τις προεκλογικές περιόδους, αλλά σχεδόν καθημερινά από το ’74 έως το ’96, γιατί η ζωή του Νίκου Μαμμωνά ήταν μία αέναη προεκλογική περίοδος) αν γινόταν να μιλήσει, θα είχε πολλά θα διηγηθεί… Όχι για τον ιδιοκτήτη του, αλλά για την εποχή… Τότε, που όπως αφηγούνταν ένας άλλος βουλευτής της ίδιας εποχής (ο Βασίλης Αγοράστης του ΠΑΣΟΚ) “για να κρατήσεις τον ψηφοφόρο σου πρέπει να πιεις στο καφενείο του χωριού του μαζί του καφέ, πάνω από τρεις φορές σε ΜΗ προεκλογική περίοδο…”

Αγοράστης και Μαμμωνάς είχαν την ατυχία, στη Λάρισα της δεκαετίας του ’80 να είναι τα “outsiders” των ψηφοδελτίων των δύο μεγάλων κομμάτων, καθώς είχαν πέσει στους σκληρούς ανταγωνισμούς Σουφλιά – Κατσαρού στη Νέα Δημοκρατία και Φλώρου – Αδαμόπουλου (αρχικά) και Αδαμόπουλου – Φαρμάκη στη συνέχεια στο ΠΑΣΟΚ, που δεν άφηναν πολλά περιθώρια για την ικανοποίηση των φιλοδοξιών τους…

Έτσι επένδυαν κυρίως στην προσωπική σχέση με τον ψηφοφόρο αλωνίζοντας την επαρχία… Ειδικά ο Νίκος Μαμμωνάς εξαιτίας αυτής της διαδικασίας είχε εξελιχθεί σε ένα κινητό ληξιαρχείο… Κάθε φορά που σε μία συντροφιά ακούγονταν για άσχετους λόγους το όνομα ενός ανθρώπου από την επαρχία π.χ. της Αγιάς, σου ανέλυε το οικογενειακό του δένδρο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια… Αν τον “κούρδιζες” μπορούσε να σου πει μέχρι και τι νούμερο παπούτσι φορούσε το κάθε μέλος της οικογένειας..!

Τον λοιδορούσαν γι’ αυτό οι ανταγωνιστές του στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας… Παρότι λειψοί σε σχέση μ’ εκείνον, ως προς την πολιτική ουσία (μερικοί μάλιστα, εντελώς τενεκέδες που απλώς έκαναν θόρυβο) του απέδιδαν ότι κατάφερε να εκλεγεί εν τέλει βουλευτής (και να αφήσει στην άκρη επιτέλους το σκονισμένο “Dacia” για μία απαστράπτουσα “Mercedes”) επειδή πήγαινε συστηματικά σε κηδείες, γάμους και βαφτίσια.

Η εκδίκησή του; Το ότι, χωρίς να το θέλει, απεδείχθη πρωτοπόρος: Σήμερα, κάθε Παρασκευή, κάθε βουλευτής Λάρισας έχει “φορτωμένη” στο κινητό του την “ατζέντα του διημέρου” και περνά το μεγαλύτερο μέρος του Σαββατοκύριακου πηγαίνοντας από γάμο σε βαφτίσια κι από βαφτίσια σε κηδεία… Την Τρίτη που όλοι αυτοί θα πάνε προφανώς και στην κηδεία του Μαμμωνά, ας του ζητήσουν μια συγνώμη για όσα του προσήψαν την εποχή που η νιότη τους αγνοούσε πως θα γινόταν άλλοι…

Ανδρέας Γιουρμετάκης