Βασίλης Ραούλης

«Παραίτηση»: Αυτή η άγνωστη λέξη…

«Όφειλε να παραιτηθεί»«Αν διαφωνεί να παραιτηθεί…» . Εκφράσεις που έχουμε ακούσει άπειρες φορές. Όσο όμως κι αν ανατρέξουμε  στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, θα συναντήσουμε ελάχιστους που να διαφώνησαν και να επέλεξαν την παραίτηση από μια πολιτική θέση ή ακόμη περισσότερο από μια θέση που εξασφαλίζει και εξουσία και καλές αποδοχές.

Η αφορμή για αυτές τις σκέψεις βρίσκεται στο «δράμα» των βουλευτών των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που ενόψει νέων μέτρων και νέων υποχωρήσεων από «κόκκινες γραμμές» (ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ…), υποφέρουν αλλά στηρίζουν άθλιες πολιτικές αποφάσεις.

Γιατί μόνο σαν την κορύφωση του πολιτικού τους δράματος θα μπορούσε κάποιος να δει αυτά που ζούνε και θα ζήσουν.

Υποφέρουν!

Ο ένας σφίγγει την καρδιά αλλά … θα ψηφίσει!

Ο άλλος μένει άυπνος τα βράδια αλλά … θα ψηφίσει!

Ο άλλος διαφωνεί, θεωρεί άδικα τα μέτρα, αλλά … θα ψηφίσει!

Ο άλλος , ο καλύτερος, διαφωνεί με την πώληση του 40% της ΔΕΗ, καταγγέλλει βαποράκια συμφερόντων, φοβάται ότι θα πουληθεί η ΔΕΗ όσο – όσο, λέει ότι ο διαγωνισμός θα είναι στημένος, ξέρει ότι στην επόμενη φάση θα πωληθούν και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, αλλά και θα πειθαρχήσει και θα ψηφίσει!

Και για να μην έχει κανένας απορίες το πώς και το γιατί ρίχνει και ένα «έχω γαλουχηθεί εντελώς στην λογική των συλλογικών αποφάσεων, δεν είμαι στην Αριστερά για να κάνω προσωπική καριέρα. Σέβομαι τον εσωκομματικό διάλογο, είμαστε το πιο δημοκρατικό κόμμα, το έχουμε κατακτήσει αυτό»!

Το μεγαλύτερο δε δράμα το ζούνε αυτοί που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και αξιοποιήθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ! Αυτοί που σε λίγες ημέρες θα βάλουν πλατιά – φαρδιά την υπογραφή τους και στο ξεπούλημα της ΔΕΗ και στη μείωση του αφορολόγητου και στις μειώσεις των συντάξεων! Αυτοί που θέλησαν να «εξαγνιστούν» στην κολυμβήθρα του Καμμένου και μετατράπηκαν σε υποτελείς και υπηρέτες των πιο σκληρών μνημονιακών πολιτικών, της απόλυτης υποταγής!

Όλοι αυτοί και αυτόχθονες ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και εκ μεταγραφής παρακολουθητές και συνοδοιπόροι της «ελπίδας που θα ερχότανε» , δεν έχουν φαίνεται στο λεξιλόγιο τους την «παραίτηση», έστω για λόγους πολιτικής ηθικής και πολιτικής αξιοπρέπειας!

Μπορεί να «κλαίνε», να «σφίγγουν τις καρδιές τους», να «πονάνε και να ματώνουνε», αλλά στο ερώτημα: πολιτική αξιοπρέπεια ή ευτελισμός κάθε έννοιας ηθικής, απαντούν με μια φωνή: το δεύτερο!

Όταν μπαίνουν στην προσωπική τους ζυγαριά, από τη μία η διαχείριση της εξουσίας και από την άλλη οι υποτιθέμενες αρχές, το πρώτο βαραίνει περισσότερο! Η «αριστερά» της τσέπης, της προσωπικής καριέρας, της προσωρινής προβολής, της αναξιοπρέπειας, είναι εδώ! Και δεν είναι Αριστερά!

Γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το ότι αυτοί που τους ψήφισαν, δεν το έκαναν για να υποθηκεύσουν για 99 χρόνια τη δημόσια περιουσία της χώρας, δεν το έκαναν για να ξεπουλήσουν σε στημένους διαγωνισμούς τη ΔΕΗ και την ενέργεια της χώρας, δεν το έκαναν για να μειώσουν το αφορολόγητο στα 5.900 €, δεν το έκαναν για να συρρικνώσουν ακόμη περισσότερο τις συντάξεις.

Την ημέρα που οι ψήφοι τους θα συνυπολογιστούν σε αυτούς που θα αποφασίσουν για τα προηγούμενα, τελειώνουν και τα δάκρυα και οι καημοί και το σφίξιμο στο στομάχι και οι διαφωνίες και οι λεονταρισμοί.

Θα μείνει μόνο η συνυπευθυνότητα στη λήψη αποφάσεων που στοιχίζουν τα μέγιστα στο λαό και τη χώρα και το πικρό χαμόγελο για τους πολλούς «Πινόκιο» της πολιτικής μας ζωής!

Βασίλης Ραούλης

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις