Αλέξη δε φταίει μόνον ο Σόιμπλε, φταίει και ο Χατζηπετρής

Γράφει ο Απόστολος Ράιδος

Αν σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή πολιτικών επιστημών αποφασίσουν να εντάξουν ειδικό μάθημα στην έννοια της “απειλητικής ετερότητας”, τότε σίγουρα ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη κάνει το πρώτο βήμα για μία λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα.

Γιατί αν αυτή η κυβέρνηση σήμερα συνεχίζει να υφίσταται έχοντας πει στους Έλληνες περισσότερα παραμύθια απ’ όσα η Χαλιμά στις “Χίλιες και μία νύχτες”, είναι επειδή φροντίζει έντεχνα να δημιουργεί – όποτε χρειάζεται – εχθρούς που την επιβουλεύονται.

Θα μου πείτε, κλασσική περίπτωση διαχείρισης πολιτικών κρίσεων το να ρίχνει κάποιος την ευθύνη που του αναλογεί σε κάποιον άλλο, υπαρκτό ή μη. Σαφώς.

Στην περίπτωση του Έλληνα πρωθυπουργού όμως, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Γιατί από το “go back madam Merkel” μέχρι τους αλλεπάλληλους δια ζώσης χαριεντισμούς και τις φιλοφρονήσεις με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, δεν είναι δα κι ένα τσιγάρο δρόμος, βρε αδερφέ! Πολλώ δε μάλλον, όταν κουβαλάς και μία άλλη, αριστερόστροφη κουλτούρα στο ξεκούμπωτο σακάκι και στο ανοιχτό, στο στέρνο, πουκάμισό σου.

Μόλις τα νούμερα βγαίνουν και η προσωρινή διαπραγμάτευση έχει φρέσκο μελάνι στο τέλος της σελίδας, ο Αλέξης αγαπά όλο τον κόσμο και κυρίως τους δανειστές της χώρας. Ένα πράμα σαν τη Μαρία Αλιφέρη. Και τότε η ελπίδα έρχεται, μαζί με την ανάπτυξη.

Σαν όμως τα λουριά σφίγγουν και η ανάπτυξη περιμένει τον βαρκάρη για να περάσει την όχθη του Αχέροντα, θυμάται τις προεκλογικές πόζες με την υψωμένη του γροθιά μπροστά στον αλαλάζοντα όχλο κι αρχίζει σε επανάληψη – που θυμίζει μεσημέρια “Κωνσταντίνου και Ελένης” στον Αντέννα – το αντάρτικο στους κακούς Γερμανούς, το σατανικό ΔΝΤ και όλους τους λοιπούς εχθρούς της πατρίδας, με το αριστερό ντουφέκι του ανά χείρας.

Η τραγική ειρωνεία είναι πως το σενάριο που βλέπουμε σήμερα καθημερινά στις ειδήσεις των οκτώ, το είχε… τραγουδήσει με στιχάκια ένας σύζυγος, μιας τωρινής βουλευτίνας δαύτης της κυβέρνησης. Ο Λουκιανός Κηλαϊδόνης της Άννας Βαγενά.

Δύο στροφές είναι αρκετές για ένα ιδανικό φινάλε:

Τι θα πει δε φταίμε εμείς

τι θα πει πως φταίγαν οι άλλοι

τι θα πει πως φταίνε αυτοί

τι θα πει ρε σεις τι θα πει;

Θα πει πως φταίμε κι εμείς,

φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι.

Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς,

φταίει κι ο Χατζηπετρής.