New media days…

Το πρωί της περασμένης Παρασκευής ο έντυπος λόγος διαπίστωνε για μια ακόμη φορά την αδυναμία του: οι εφημερίδες «κρεμάστηκαν στα μανταλάκια» των περιπτέρων με πηχυαίους τίτλους που αφορούσαν είτε την κωλυσιεργία στην ποινική αντιμετώπιση της υπόθεσης της SIEMENS, είτε την συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Αλέξη Παπαχελά.

Θέματα, που, το ένα πολυσχολιάστηκε στην τηλεόραση και το άλλο (η συνέντευξη του κ. Τσίπρα στον ΣΚΑΪ) ήταν τηλεοπτικό προϊόν. Μόλις δύο από τις ελληνικές εφημερίδες είχαν προλάβει να  «χτυπήσουν» στο πρωτοσέλιδό τους, αυτό για το οποίο μιλούσε από τα μεσάνυχτα ης προηγουμένης, η κοινή γνώμη: το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νίκαια της Γαλλίας που σόκαρε την παγκόσμια κοινότητα…

Η έντυπη δημοσιογραφία (το γνωρίζουμε άλλωστε, από την εποχή της ακμής της τηλεόρασης) αδυνατεί να ανταποκριθεί στους ταχύτατους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής. Ό,τι συμβαίνει μεταδίδεται σε «ζωντανή» μετάδοση, από τα λεγόμενα «θερμά» Μέσα.

Με το διαδίκτυο, ο ρόλος της τείνει να εκμηδενιστεί όχι μόνο στο ειδησεογραφικό του σκέλος, αλλά και σ’ εκείνο που αφορά στη διακίνηση των ιδεών (απόψεις, άρθρα, επιφυλλίδες).

Ο Νταν Γκίλμορ, συγγραφέας του We The Media  («Εμείς τα Μέσα, δημοσιογραφία από το λαό για το λαό»)  ενός βιβλίου που αποτελεί  «ευαγγέλιο» των bloggers,  περιγράφει πως το διαδίκτυο μετατρέπει από ένα φίλτρο επαγγελματιών που ελέγχει τη ροή της ενημέρωσης προς την κοινωνία σε ένα οικοσύστημα, όπου οι ίδιοι οι καταναλωτές των προϊόντων των ΜΜΕ γίνονται ταυτόχρονα και παραγωγοί τους.

Σε παλιότερη συνέντευξη του στην «Καθημερινή», δηλώνει μεταξύ άλλων για το μέλλον του Τύπου πως «δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρουν οι δημοσιογράφοι πλέον, αλλά η δημοσιογραφία».

Το τρομοκρατικό χτύπημα της Νίκαιας ήταν ο άλλος ένας θρίαμβος του διαδικτύου επί της κλασσικής δημοσιογραφίας. Γιατί, όχι απλώς κάλυψε ένα γεγονός με οπτικοακουστικό υλικό που προσέφερε αφειδώς η κοινωνία των πολιτών (και όχι οι επαγγελματίες των media), αλλά το «συμπλήρωσε» κιόλας (το διαμόρφωσε είναι το σωστότερο) παράγοντας τις άμεσες αντιδράσεις των ηγετών.

Οι μεγάλοι της γης διατύπωσαν τις απόψεις τους μέσω τουίτερ για να δικαιώσουν τον Νίκο Δήμου στην περιγραφή της νέας εποχής: «Όταν ο Μπαράκ Ομπάμα μπορεί να τουιτάρει τις δηλώσεις του μετά την εκλογική του νίκη, ποιος ρόλος απομένει για τον ρεπόρτερ-δημοσιογράφο που άλλοτε κατέγραφε και μετέδιδε μέσω ενός δικτύου διαχείρισης της πληροφορίας (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα);»

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Twitter, MySpace κτλ), οι πάσης φύσεως δεξαμενές οπτικοακουστικών δεδομένων (YouTube, Instagram) και τα εκατομμύρια blogs επιτρέπουν στους χρήστες να είναι την ίδια στιγμή και εκδότες-δημοσιολόγοι του υλικού τους, το οποίο προορίζεται για άλλους χρήστες.

Στο μέλλον είναι πολύ πιθανόν, ο επόμενος τρομοκράτης της Νίκαιας να προαναγγέλλει την επίθεση και να καλεί τους χρήστες του διαδικτύου (και μέσω αυτού τους τηλεθεατές) να παρακολουθήσουν «live» το ζιγκ – ζαγκ της νταλίκας που σκορπίζει το θάνατο…Ο Γούντι Άλεν που προέβλεψε στις προφητικές «Μπανάνες» του, live τηλεοπτική μετάδοση πραξικοπήματος – οπερέτα έχει προ πολλού ξεπεραστεί…

Η νέα εποχή είναι ήδη  περισσότερο συναρπαστική…

Ανδρέας Γιουρμετάκης