ΥΓΕΙΑ - ΖΩΗ

Διαιτητικές οδηγίες στη παιδική δυσλιπιδαιμία

Η δυσλιπιδαιμία στα παιδιά μπορεί να είναι ιδιοπαθής ή δευτεροπαθής.

Οι ιδιοπαθείς δυσλιπιδαιμίες, οι λεγόμενες και οικογενείς, σχεδόν πάντοτε παραμένουν αδιάγνωστες πριν από τη σχολική ηλικία. Στατιστικά ένα στα διακόσια παιδιά είναι φορέας μιας δυσλιπιδαιμίας με τη γέννηση του. Το κύριο αίτιο των δευτεροπαθών δυσλιπιδαιμιών στα παιδιά είναι η παχυσαρκία.

Η διατροφική αντιμετώπιση και τν δύο ειδών δυσλιπιδαιμινών είναι σε πολλά σημεία κοινή: Το παιδί θα πρέπει να φροντίζουμε ώστε να τρώει καλά και υγιεινά, για να εξασφαλιστεί η ομαλή ανάπτυξη. Αυτό το οποίο θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι η διατροφή δεν διορθώνει ποτέ μια ιδιοπαθή διαταραχή των λιπιδίων.

Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση ο στόχος της διαιτητικής παρέμβασης είναι η μείωση της εξωγενούς (διατροφικής) πρόσληψης, γεγονός που δρα μεν επικουρικά, αλλά είναι και ιδιαίτερα χρήσιμο στην περίπτωση της υπεραφθονίας. Το διαιτολόγιο στις οικογενείς υπερχοληστερολαιμίες υπάρχει όχι για να επιλύσει το πρόβλημα, αλλά περισσότερο για να μην το επιβαρύνει.

Στην κλινική πράξη, οι διατροφικές οδηγίες πρέπει να είναι συνήθως οι ίδες με εκείνες των ενήλικων, όμως στα παιδιά μπορεί να οδηγήσουν σε μειωμένη ενεργειακή πρόσληψη και ίσως καθυστέρηση της ανάπτυξης. Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι η μη σωστή παρακολούθηση ενός υποχοληστερολαιμικού διαιτολογίου στα παιδιά μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές ελλείψεις σε όλες τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β και στη βιταμίνη Ε, καθώς και σε μειωμένη πρόσληψη ασβεστίου, σιδήρου, φωσφόρου και μαγνησίου.

Το κύριο πρόβλημα ωστόσο παραμένει στη συμμόρφωση των παιδιών με τις διαιτητικές οδηγίες, και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο η εκπαίδευση είναι βασικό κομμάτι. Η εκπαίδευση βεβαίως θα πρέπει να αφορά όλη την οικογένεια.

Με τη χρήση της πυραμίδας της μεσογειακής διατροφής, θα πρέπει τουλάχιστον τα τρία κύρια μηνύματα της διατροφικής ισορροπίας να καταστούν σαφή, και συγκεκριμένα η καθιέρωση καλού πρωινού, η αυξημένη κατανάλωση σύνθετων υδατανθράκων και φυτικών ινών με τη μορφή των οσπρίων, των λαχανικών, των φρούτων και των δημητριακών, η μείωση της κατανάλωσης των ζωικών λιπαρών και των απλών υδατανθράκων και η αύξηση της κατανάλωσης ψαριών (τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα.

Ιδιαίτερα προβλήματα στα παιδιά αυτά είναι η προσπάθεια για μείωση της κατανάλωσης trans λιπαρών οξέων (μαργαρίνες, τηγανητά, μπισκότα κτλ), η απομυθοποίηση των ταχυφαγείων (fast food), η ενεργός συμμετοχή του παιδιού στην αγορά των τροφίμων (για την εκμάθηση της επισήμανσης των τροφών) και κυρίως η ουσιαστική αύξηση των μικροδραστηριοτήτων και της σωματικής άσκησης με ταυτόχρονη αποφυγή της λεγόμενης «αδρανούς» συμπεριφοράς (χρόνος μπροστά σε Η/Υ κτλ).

Γράφει η Γεωργία Κατσογριδάκη

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις