Επιπλέον στοιχεία για την ραδιενέργεια στο Βόλο

Απάντηση της «Θεσσαλίας της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας» στην ανακοίνωση της «Χαλυβουργίας Ελλάδος»

Σε συνέχεια της χθεσινής επερώτησης που κατέθεσε προς τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας και τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη, κ. κ. Αγοραστό και Κοπάνα, ο επικεφαλής της παράταξης «Θεσσαλία της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας», Κώστας Πουλάκης, σχετικά με την ανίχνευση ραδιενέργειας (καισίου-137) στα απόβλητα της «Χαλυβουργίας Βόλου» και σε απάντηση της ανακοίνωσης που εξέδωσε η εταιρία, η «Θεσσαλία της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας» εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση :

«Η ανακοίνωση της “Χαλυβουργίας Ελλάδος” και η προσπάθειά της να καθησυχάσει τους πολίτες δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής, τουλάχιστον μέχρι να δοθούν επίσημες πληροφορίες από τις αρμόδιες αρχές (Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, Επιθεωρητές Περιβάλλοντος).

Και αυτό, για τους εξής λόγους :

–              Πρώτον, η εταιρία με την οποία η “Χαλυβουργία” ισχυρίζεται ότι έχει συνάψει σύμβαση για τη διαχείριση συγκεκριμένων αποβλήτων της ανέστειλε τουλάχιστον προσωρινά, μετά το συμβάν, τη συνεργασία τους.

–              Δεύτερον, εφόσον είχαν γίνει οι σχετικοί έλεγχοι πριν την αναχώρηση του ραδιενεργού φορτίου για τη Σαρδηνία και εάν – όπως ισχυρίζεται η εταιρία – τηρεί όλα τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας, πώς εξηγείται ότι μόνο στις εγκαταστάσεις της Portovesme Ltd, όπου υπάρχει ραδιομετρική εγκατάσταση, σήμανε συναγερμός;

–              Τρίτον, η εταιρία προσπαθώντας να καθησυχάσει το κοινό αναφέρει απλώς ότι «όταν το φορτίο έφτασε στον παραλήπτη ενημερωθήκαμε ότι υπάρχει διαφορά σε σχέση με τη μεταξύ μας συμφωνία όσον αφορά τις τιμές του χημικού στοιχείου Cs 137».

Ωστόσο, σύμφωνα με τα ιταλικά ΜΜΕ, στους σάκους που ελέγχθηκαν καταγράφηκε παρουσία καισίου-137 σε συγκέντρωση 3,7 Becquerel/g, τη στιγμή που είναι γενικώς παραδεκτό στη διεθνή επιστημονική κοινότητα ότι τα κατώτατα επιτρεπτά όρια ραδιενέργειας στο χάλυβα πρέπει να κυμαίνονται από 0,1-0,5 Bq/g ανάλογα με το ραδιενεργό ισότοπο.

Ενδεικτικά, και για να έχουν μία εικόνα οι πολίτες, αναφέρουμε ότι σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου, σε προϊόντα που εξήχθησαν από τη Φουκοσίμα, αμέσως μετά το πυρηνικό ατύχημα, η ραδιενέργεια που ανιχνεύθηκε ανέρχονταν σε 1,53-3,2 Bq/g (!).

–              Τέταρτον, είναι τελείως “ύποπτη” η σιωπή των ελληνικών αρχών, τη στιγμή που το εν λόγω φορτίο βρίσκεται στην Ελλάδα πλέον – και δεν γνωρίζουμε ακριβώς πού. Αντίθετα, σύμφωνα με τα ιταλικά δημοσιεύματα, όταν το ίδιο φορτίο έφτασε στη Σαρδηνία, οι τοπικές αρχές του Κάλιαρι σήμαναν συναγερμό, έθεσαν την περιοχή γύρω από το εργοστάσιο σε καραντίνα και συγκάλεσαν σύσκεψη όλων των τοπικών αρχών, με τη συνδρομή και ειδικών επιστημόνων. Στην Ελλάδα γιατί δεν έχει ασχοληθεί κανείς με το θέμα, έστω και προληπτικά και για να καθησυχαστούν οι εύλογες ανησυχίες των πολιτών;

Νομίζουμε ότι επείγει μία επίσημη απάντηση από τις αρμόδιες αρχές. Με τη ραδιενέργεια σίγουρα δεν μπορεί να παίζει κανείς. Και η εν λόγω εταιρία – πέραν της γενικής τάσης που θα είχε κάθε εταιρία να αμβλύνει τις εντυπώσεις και τη δημοσιότητα επί ενός τέτοιου ζητήματος – στερείται αξιοπιστίας για έναν λόγο παραπάνω, μιας που οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο όμιλος “Χαλυβουργία Ελλάδος” έχει και στο παρελθόν παραβιάσει τους κανόνες ασφαλείας της εργατικής νομοθεσίας.

Στο “αδελφό” εργοστάσιο του Βόλου της ίδιας εταιρίας, αυτό του Ασπροπύργου, οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε απεργία διαρκείας κάτω από απίστευτες πιέσεις, για λόγους όχι μόνο οικονομικούς και εργασιακούς.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτει το Κέντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου της Ελευσίνας προκύπτει ότι τα δηλωμένα ατυχήματα στο εργοστάσιο της ίδιας εταιρίας στον Ασπρόπυργο ήταν 8 το 2009, 7 το 2010 και 11 το 2011 (τη χρονιά μετά το θανατηφόρο ατύχημα του Οκτωβρίου 2010). Συνολικά τα 33 χρόνια λειτουργίας της επιχείρησης έχασαν τη ζωή τους 7 άνθρωποι σε εργατικά ατυχήματα.

Επομένως, θεωρούμε ότι η απάντηση της εταιρίας δεν μας καλύπτει. Ούτε εμάς και – ελπίζουμε – ούτε την περιφερειακή αρχή. Εμμένουμε στην επερώτησή μας και καλούμε τον Περιφερειάρχη να αναλάβει άμεσα όλες τις αναγκαίες, θεσμικές και πολιτικές, πρωτοβουλίες για την εξασφάλιση της υγείας των εργαζομένων στην επιχείρηση και στο λιμάνι, και συνολικά των πολιτών, καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος της Μαγνησίας, ακόμα και πέραν των τυπικών αρμοδιοτήτων του, καθώς για ένα τόσο σοβαρό θέμα απαιτείται αποφασιστικότητα και συστράτευση της τοπικής κοινωνίας και των – αιρετών τουλάχιστον – φορέων της.»