ΑΡΘΡΑ

Η χώρα οδεύει ολοταχώς προς το χάος …

Μόνο επιπλέον άγχος κι ανασφάλεια πρόσθεσαν στους Έλληνες οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς είχαν την ευκαιρία – λόγω των θερμοκρασιών των ημερών – να παρακολουθήσουν τη διαδικασία στο Κοινοβούλιο, αλλά όσοι το διέπραξαν, δύσκολα πιστεύω ότι θα αμφισβητήσουν το δικό μου συμπέρασμα.

Με λίγα λόγια, όταν επί τριήμερο ακούς τους εκπροσώπους της τρικομματικής κυβέρνησης να αναιρούν το βασικό προεκλογικό τους μοτίβο, ότι δηλαδή – υπερασπιζόμενοι πάντα το ευρωπαϊκό κεκτημένο της χώρας – θα προχωρήσουν σε σκληρή διαπραγμάτευση με τους εταίρους – δανειστές μας, ώστε να αλλάξουν συγκεκριμένα σκληρά μέτρα που προβλέπει το – υπογεγραμμένο από τους ίδιους, πάντως – μνημόνιο του περασμένου Μαρτίου, λέγοντας ανερυθρίαστα ότι «για να διαπραγματευθείς πρέπει να το θέλει και η άλλη πλευρά» και μεταθέτοντας στις ελληνικές καλένδες – «βάθος τετραετίας» – το πλαίσιο αυτών των διαπραγματεύσεων, αντιλαμβάνεσαι τα επικείμενα …

Ακόμα και το αίτημα για την περιβόητη επιμήκυνση του χρόνου εφαρμογής του μνημονίου (δύο χρόνια έλεγε ο Κουβέλης, τρία χρόνια ο Βενιζέλος, ανοιχτό το άφηνε ο Σαμαράς), που όλοι θεωρούσαν ότι θα το αποδεχτούν οι «διαπραγματευτές» μας, σήμερα κανείς δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι θα το πετύχουμε.

Ιδιωτικοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις κι άγιος ο Θεός! Αυτό μας είπαν στη Βουλή. Επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, ήταν το μότο τους. Συν ορισμένα μέτρα ανακούφισης των ιδιαίτερα επιβαρυμένων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, αλλά σε βάθος τετραετίας, βεβαίως, βεβαίως …

Την ίδια στιγμή, η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή κατέδειξε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τον σχεδόν απόλυτο διχασμό που υφίσταται ήδη και στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας. Η σκληρή αντιπαράθεση Σαμαρά – Τσίπρα και Βενιζέλου – Τσίπρα, η οποία παρεμπιπτόντως ήταν και ιδιαίτερα κακόγουστη γιατί κανείς τους «δεν το’ χει», ορίστηκε από το επικίνδυνα διχαστικό πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα.

Οι ακραίες και ανέφικτες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, με τις εξαλλοσύνες των Ανεξάρτητων Ελλήνων από τη μία πλευρά (το λεγόμενο αντιμνημονιακό μπλοκ), οι ξεκάθαρα πλέον ταγμένοι στο πλευρό των δανειστών εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, με την – αστεία – «συνεπή» Δημοκρατική Αριστερά να βολοδέρνει από την άλλη!

Η σημερινή παραίτηση του υφυπουργού Εργασίας Νίκου Νικολόπουλου – η τρίτη παραίτηση κυβερνητικού στελέχους πριν συμπληρωθούν τρεις εβδομάδες θητείας της κυβέρνησης – δείχνει το στίγμα του μέλλοντός της : πολύ, μα πάρα πολύ, θολό και … μικρό!

Ως χώρα, ως κοινωνία, οδεύουμε σε ένα χάος, την ένταση και την έκταση του οποίου, απλά μένει να διανύσουμε. Θα καταστεί απόλυτο, θα έχει κάποιου είδους συντεταγμένα χαρακτηριστικά, θα κορυφωθεί με μία οδυνηρή εθνική καταστροφή, όπως κατά το παρελθόν η μικρασιατική καταστροφή και η κυπριακή τραγωδία;

Μάλλον, θα πρέπει όλοι μας, σε προσωπικό, οικογενειακό, φιλικό και επαγγελματικό επίπεδο, να προετοιμαζόμαστε για τους σκοτεινούς καιρούς που έρχονται …

Ο Παρατηρητής         

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις