ΣΥΡΙΖΑ: το κόμμα του βιομήχανου;

ΣΥΖΗΤΟΥΣΑ προχθές, μ’ ένα γνωστό βιομήχανο και πιστέψτε με, η συζήτηση δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μου για να τεκμηριώσει μια άποψη που θέλει να εξωτερικευθεί… Πρόκειται για μια συζήτηση «μεταξύ τυρού και αχλαδιού», που διασταυρώνεται μοιραία με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων και αναδεικνύει έναν προβληματισμό που διατρέχει το μικρό εκείνο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που δεν διακατέχεται από οπαδικά σύνδρομα.

ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ, είπε κάποια στιγμή, ο συνομιλητής μου, γιατί πρέπει να είμαι εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και ντέ και καλά, να θέλω να κερδίσει τις επόμενες εκλογές ο Μητσοτάκης…Μήπως, επειδή ως βιομήχανος οφείλω να είμαι με τη Νέα Δημοκρατία;

— Δεν οφείλεις;

— Λοιπόν, ας σοβαρευτούμε…Το μόνο που μ’ ενοχλεί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η ρητορική του εναντίον του επιχειρηματικού κόσμου και το γεγονός ότι μας «τσουβαλιάζει» όλους τους βιομήχανους ως κυνικούς και αδίστακτους καπιταλιστές που φοροδιαφεύγουν και βγάζουν τα χρήματά τους στην Ελβετία…Αλλά ειλικρινά, πες μου: αυτή η άποψη για τους βιομήχανους, διατρέχει μόνο τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ; Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ παλιότερα (οι σημερινοί δηλαδή, ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ), ή οι ψηφοφόροι της λαϊκής Δεξιάς έχουν αντίθετη άποψη από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ για τον βιομήχανο;

— Φρονώ πως όχι…Διατρέχει όλη την κοινωνική και πολιτική διαστρωμάτωση η άποψη αυτή για τους βιομήχανους…

— Ας μη γελιόμαστε…Ένα τοις εκατό και ίσως υπερβάλλω, είναι το ποσοστό των νεοδημοκρατών που είναι πραγματικά φιλελεύθεροι…Άνθρωποι δηλαδή, που αντιλαμβάνονται την αξία της ελεύθερης αγοράς και την υπερασπίζονται…Οι υπόλοιποι δεν έχουν και μεγάλες διαφορές από τον πολτό που ψηφίζει άλλοτε για μια θέση στο δημόσιο κι άλλοτε «για να κερδίσει η ομάδα του»…Οπότε, δεν έχω κανέναν λόγο να θεωρήσω ότι, με το που θα κερδίσει η Ν.Δ. τις εκλογές, θ’ αλλάξει η άποψη της μεγάλης μάζας της ελληνικής κοινωνίας για τον βιομήχανο και γενικότερα για τον επιχειρηματία…Βλέπεις, από τη μεταπολίτευση και μετά, τα κόμματα (ακόμη και τα φιλελεύθερα) στην Ελλάδα, δεν έκαναν καμιά προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια, ν’ αλλάξουν την άποψη του πολίτη για το επιχειρείν και τον επιχειρηματία…Άφησαν κυρίαρχη την αντίληψη, πως όποιος κερδίζει πολλά «πατάει επί πτωμάτων». Η άποψη ότι ο βιομήχανος, ο επιχειρηματίας «παράγει πλούτο» που ωφελεί τη χώρα, θεωρείται από «γλείψιμο» στο κεφάλαιο έως ρομαντική και γραφική…

— Ο Κυριάκος πάντως, είναι αυτής της λογικής…

— Είναι πράγματι, αλλά δεν φθάνει…Δεν είναι αυτός η Ν.Δ., είναι μειοψηφία στο κόμμα του…Δεν είδες πως αντιδρούν οι «Καραμανλικοί» με το που δημοσίευσε η «Καθημερινή» το έγγραφο των υπηρεσιών της Τράπεζας της Ελλάδας προς τον Προβόπουλο για τη διόγκωση του χρέους επί Καραμανλή; Πώς να εμπιστευθείς ανθρώπους που αρνούνται να αποδεχθούν τις ευθύνες τους;

— Δεν είναι οι μόνοι…Όλα τα κόμματα στην Ελλάδα έτσι λειτουργούν…

— Έρχεσαι στα λόγια μου τώρα!…Ας δεχθούμε λοιπόν, ότι η ρητορική τους δεν είναι το πρόβλημα γιατί όλοι λένε κάτι διαφορετικό που υποτίθεται ότι θα το εφαρμόσουν και ας επικεντρωθούμε στην πολιτική τους…Γιατί λοιπόν, εγώ ως βιομήχανος πρέπει να είμαι κατά του ΣΥΡΙΖΑ; Σχεδόν όλα όσα θέλω ως επιχειρηματίας μου τα έδωσε: μειώσεις μισθών, δυνατότητα απολύσεων, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μερική απασχόληση, ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, κατάργηση επιδομάτων…Αν καταφέρει να βάλει τέλος και στην ασυδοσία των συνδικαλιστών με το πολυνομοσχέδιο, θα έχει «σπάσει την πέτρα» της μεταπολίτευσης αναίμακτα!…

— Με συγχωρείς…Δεν είναι πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αυτή…Είναι η συνταγή της τρόικας…

— Ε, και; Συμβαίνει η συνταγή της τρόικας να συμπίπτει με αυτό που πιστεύω εγώ και πάρα πολλοί ακόμη σαν κι εμένα – όχι απαραίτητα βιομήχανοι – στην ελληνική κοινωνία…Συμβαίνει επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ να την εφαρμόζει αυτή τη συνταγή…Ο τρόπος που γίνονται οι απεργίες στην Ελλάδα, προβληματίζει πολλούς και δεν χρειαζόταν η τρόικα για να μας πει ότι έπρεπε να μπει ένα τέλος…Ο ΣΥΡΙΖΑ το κάνει, έστω και χωρίς να το θέλει…Δεν πρέπει να το υποδεχθούμε με ανακούφιση όσοι είχαμε αγανακτήσει για την κατάσταση που ζούσαμε; Η «Νέα Δημοκρατία» που εφάρμοσε μνημόνιο επίσης, γιατί δεν το έκανε αφού εκφράζει υποτίθεται, τον κόσμο που σιχαίνεται τους νταβατζήδες – συνδικαλιστές;

— Γιατί δεν την άφηνε ο ΣΥΡΙΖΑ που ξεσήκωνε τον κόσμο…

— Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος…Η άλλη είναι ότι, οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ δεν έχουν διαφορετική αντίληψη από τους συνδικαλιστές των άλλων παρατάξεων…Δες τις ανακοινώσεις τους και θα καταλάβεις…Είναι χειρότερες από του ΚΚΕ! Κι εν πάση περιπτώσει: και ο ΣΥΡΙΖΑ συναντά αντιδράσεις και δείχνει να μην τις υπολογίζει…Παρά τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του και την όξυνση της αντιπαράθεσης με το ΠΑΜΕ τις παρακάμπτει και βάζει φρένο στην συνδικαλιστική ασυδοσία…Δεν πρέπει να το υποδεχθούμε με ανακούφιση όσοι το θεωρούμε σωστό;

— Σας έχει ξεσκίσει στη φορολογία πάντως τους επιχειρηματίες…Κι αυτό θετικό το βρίσκεις;

— Όχι βέβαια, αυτό πονάει…Αλλ’ αυτό δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ…Σύντομα θα τελειώσει…Είτε με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ…Αν δεν υποχρεώσουν την επόμενη κυβέρνηση να το δει οι ξένοι (το πιθανότερο), θα το αντιληφθεί από μόνη της…Ακόμη κι αυτοί που θεωρούν απαραίτητη τη στήριξη μόνο του δημόσιου τομέα, αντιλαμβάνονται ότι η συρρίκνωση του ιδιωτικού τομέα μέσω της υπερφορολόγησης στο τέλος της ημέρας θα λειτουργήσει εις βάρος και του δημόσιου τομέα…Αν δεν παράγεται πλούτος στη χώρα, δεν επιβιώνει κανείς…

— Ας δεχθούμε λοιπόν, ότι ως βιομήχανος αναγνωρίζεις στη σημερινή κυβέρνηση «τομές» σε ζητήματα που σε ταλαιπωρούσαν…Ως πολίτης, δεν θίγεσαι που αυτή η κυβέρνηση εξακολουθεί να υπερηφανεύεται για την πολιτική της, σα να μην έκανε στροφή 180ο από τις θέσεις με τις οποίες εξελέγη; Δεν σε ενοχλεί ο λαϊκισμός της;

— Μ’ ενοχλεί, αλλά τον λαϊκισμό δεν τον ανακάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ…Τον κεφαλαιοποίησε απλώς…Δες τι έγινε με το MEGA: πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ που το έκλεισε κι η Ν.Δ. παρακολουθεί αμήχανη…Τι μπορεί να πει στ’ αλήθεια, όταν ο Καραμανλής μίλησε εμφατικά πρώτος, για το τέλος των «νταβατζήδων;»…Όταν, την αδυναμία του να επιβάλλει κανόνες στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο την μετέτρεψε σε επίθεση κατά των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο τομέα; Μ’ ενοχλεί επίσης, το ότι με τον λόγο του ο ΣΥΡΙΖΑ δίχασε την ελληνική κοινωνία…Μ’ ενοχλεί η αίσθηση που αποπνέουν τα κυβερνητικά στελέχη, ότι ήρθαν για να πάρουν τη ρεβάνς για τον εμφύλιο…Αλλά, πίστεψέ με, ο εμφύλιος δεν ζει μόνο μέσα στο κεφάλι των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ζει στο μυαλό πολύ περισσοτέρων ελλήνων, συμπεριλαμβανομένων και των δεξιών…Πολλά μ’ ενοχλούν στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά βλέπω και το αποτέλεσμα της πολιτικής του: «σπάζει αναίμακτα την πέτρα της μεταπολίτευσης»…Όταν φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας μείνει ότι, χάρις σ’ αυτόν, δεν θ’ απεργεί κανείς για ψύλλου πήδημα, ότι είναι το μόνο κόμμα που εφήρμοσε τα μνημόνια by the book…Δεν το λέω αυτό μόνο εγώ, που μπορείς να με κατηγορήσεις ως οπαδό τού «το χρήμα δεν έχει χρώμα», το λέει κι ο Ντάϊσελμπλουμ: «Συνεργαστήκαμε άψογα με τον Τσίπρα και τον Τσακαλώτο»!…Τον άκουσες να το λέει για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο; Τον άκουσες να το λέει για κανέναν άλλο;

ΤΑ είπε και χαλάρωσε…Ήπιε λίγο ακόμη κρασί και κατέληξε:

— Θυμώνουν και στο σπίτι μου όταν τα λέω…Παραδοσιακοί δεξιοί όλοι, βλέπεις…Αναρωτιούνται αν θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ…Δεν μου πάει το χέρι, δεν θα ψηφίσω…Αλλά, δεν προσδοκώ και πολλά από τους επόμενους…Ούτε το «όλα τα λεφτά, όλα τα κιλά» της συνεργασίας αγροτοσυνδικαλιστών ΚΚΕ – Ν.Δ. θα ξεχάσω, ούτε τον Χατζηγάκη να μοιράζει επιδοτήσεις που σήμερα πληρώνουμε όλοι μαζί…Ούτε τους χιλιάδες διορισμούς που διέλυσαν την οικονομία μας, ούτε τα ρουσφέτια…Λυπάμαι, αλλά δεν…

Ανδρέας Γιουρμετάκης