Ο καθρέφτης της Ελλάδας στα λασπόνερα

ΑΚΟΜΗ και στην τραγωδία, η γελοιότητα μας χαρακτηρίζει ως λαό…Είναι απίστευτο το πόσο εύκολη έχουμε τη δικαιολογία για οτιδήποτε «πάει στραβά». Το ξαναζούμε τώρα με τις πλημμύρες στην Δυτική Αττική:

• Για τους κυβερνώντες φταίνε αυτοί που κυβέρνησαν επί σαράντα χρόνια…
• Για τους αντιπολιτευόμενους, φταίνε αυτοί που κυβερνούν τώρα…
• Φταίει επίσης, η κλιματική αλλαγή ασχέτως εάν και στο παρελθόν (πριν έρθει δηλαδή η κλιματική αλλαγή) οι νεκροί από τις πλημμύρες ήταν περισσότεροι: 43 τον Νοέμβριο του 1961, 37 τον Νοέμβριο του 1977 (αλήθεια πως της ξέφυγε τόσο δυνατό επιχείρημα, της κυβερνητικής προπαγάνδας;)…
• Φταίει και η αυθαιρεσία, μην το ξεχνάμε…Και πάνω απ΄ όλα:
• Οι πολιτικοί που ψηφοθηρούσαν και ψηφοθηρούν, νομιμοποιώντας την, με το αζημίωτο: «αν το δηλώσεις μπορείς να το σώσεις» παλιά, νομιμοποίηση με εκπτώσεις και πολλές δόσεις επί αριστερής κυβερνήσεως…

ΟΛ’ αυτά που ακούγονται καθημερινά μετά την φονική καταιγίδα και περιγράφουν το πρόβλημα, δεν είναι τίποτα άλλο από τον «καθρέφτη» στον οποίο, αν δεν εθελοτυφλούμε, θα δούμε πεντακάθαρα τον εαυτό μας…Ένα καθρέφτη στα λασπόνερα που αποτυπώνει την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας. Και να γιατί:

ΤΑ τελευταία σαράντα χρόνια, κάθε φορά που ένας βουλευτής επισκέπτεται περιοχή αυθαιρέτων, το κοινωνικό αίτημα που (αν θέλει να επανεκλεγεί) οφείλει να αντιμετωπίσει, είναι να νομιμοποιηθούν οι αυθαίρετοι οικισμοί. Οικισμοί που δεν αφορούν μόνον κύριες κατοικίες μη προνομιούχων ελλήνων (και που αν γκρεμισθούν, δεν θάχουν «που την κεφαλήν κλίναι»), αλλά παραθεριστικές κυρίως, που κτίστηκαν σ’ ένα βράδυ από «νυχτερινά συνεργεία» κι αφού ο ιδιοκτήτης χρειάστηκε να «λαδώσει» τους αστυνομικούς της περιοχής για να κάνουν τα «στραβά μάτια» και τον πολεοδόμο αργότερα για να αποδεχθεί προσωρινώς το τετελεσμένο, μέχρι νάρθει η ώρα του πολιτικού που «κατόπιν ενεργειών του» θα πείσει την κυβέρνηση να ικανοποιήσει το αίτημα των ψηφοφόρων του, οι οποίοι κάθε άλλο παρά …φορτικοί ήταν στις διεκδικήσεις τους: «αν δεν τακτοποιηθούμε δεν θα βρεις ούτε την ψήφο σου στην κάλπη!…Και που είσαι: στείλε το μήνυμα και στο κόμμα σου!».

Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ φταίει λοιπόν, που θέλει κι άλλη τετραετία!…Ο πολίτης ο καημένος τι να κάνει, έχει πάντα δίκαιο: Αν είναι να μπει τάξη σ’ αυτή τη χώρα, πάει και δηλώνει στα πρόθυμα να τον ακούσουν  κανάλια: «να κατεδαφιστεί πρώτα η βίλλα του Κόκκαλη στη Μύκονο που είναι αυθαίρετη!»…Ξέρει προφανώς, ότι κανείς δεν θ’ ακουμπήσει τη βίλλα του Κόκκαλη (που μπορεί να «λαδώνει» με περισσότερα απ’ αυτόν) και σου λέει «θέλω κι εγώ»…Έτσι κι αλλιώς, στην Ελλάδα, το «παράδειγμα προς αποφυγήν» έχει εξελιχθεί σε «παράδειγμα προς μίμησιν»:

–     Γιατί με γράφεις κύριε τροχονόμε; Δεν βλέπεις ο απέναντι,  πού πάρκαρε τη Μερσεντές; Ή

–    Να πιάσετε πρώτα τους μεγαλοκαρχαρίες και μετά εμένα τον φτωχό σουβλατζή που δεν έκοψα 170 αποδείξεις για γύρο με πίτα σε ένα βράδυ.

ΕΤΣΙ δουλεύει το σύστημα…Με τη βοήθεια βεβαίως, ημών των δημοσιογράφων που κάθε φορά που βρίσκονταν ένας «σωστός» (και βρέθηκε, μιά δυό φορές απ’ ότι θυμάμαι, στο παρελθόν) πολιτικός, αποφασισμένος να γκρεμίσει ένα αυθαίρετο πάνω στο ρέμα, κάναμε αμέσως «ζωντανή σύνδεση» για να «πουλήσουμε» την απόγνωση του ανθρωπάκου που ανέβαινε στα κεραμίδια και φώναζε στις κάμερες «απ’ το πτώμα μου θα περάσουν οι μπουλντόζες!…Πετραδάκι – πετραδάκι το ‘κτιζα για να ξεκαλοκαιριάσουν και τα δικά μου παιδιά!…». Και μετά, δώστου οι Αυτιάδες κι οι Ευαγγελάτοι να υπηρετούμε το δικό μας πελατειακό σύστημα (αυτό που αμείβει με τηλεθέαση και όχι με ψήφους): «μωρέ δεν ντρέπεστε; Το φτωχικό του μεροκαματιάρη; Να πάτε στο Πόρτο Χέλι που έχουν τ΄ αυθαίρετά τους οι πλούσιοι…».

ΚΑΠΩΣ έτσι, όλοι βολεμένοι:

• Οι πλούσιοι γιατί τους προστατεύουν οι πολιτικοί…
• Οι φτωχοί γιατί επικαλούνται το παράδειγμα των πλουσίων…
• Οι δημοσιογράφοι γιατί τους δίνουν ένα κανάλι οι πλούσιοι ώστε να συμπαραστέκονται στους φτωχούς…
• Οι πολιτικοί γιατί θα εξυπηρετήσουν εν τέλει τον ψηφοφόρο – πελάτη, παρά τον αυστηρό νόμο που οι ίδιοι ψήφισαν, χάρις στην πίεση των δημοσιογράφων υπέρ του δίκαιου τού και δικού τους πελάτη και της ανόδου της τηλεθέασης…
• Οι δημόσιοι λειτουργοί γιατί αν δεν πάρουν το κατιτίς τους, θα ζουν με τρεις κι εξήντα…
• Και εν τέλει η κοινωνία εν όλω που διεκδικεί για τον εαυτό της να κάνει όσες παρανομίες κάνει κι ο Κόκκαλης γιατί μόνον έτσι αισθάνεται ίση απέναντί του…

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Κάθε φορά που θα πανηγυρίζουμε γιατί ετοιμαζόμαστε να βγούμε στις αγορές, θα έχουμε κολλήσει στις λάσπες…

Ανδρέας Γιουρμετάκης