Βασίλης Ραούλης

Το τέλος των ψευδαισθήσεων και η «υποτιθέμενη» Αριστερά!

Όταν ανήμερα Πρωτομαγιάς, η Κυβέρνηση ανακοίνωνε την «επίτευξη» της συμφωνίας με τους δανειστές, δινόταν τέλος σε δύο ψευδαισθήσεις:

Αυτή της ελπίδας για κάτι καλύτερο και βεβαίως αυτή της υποτιθέμενης «αριστεράς», που υπηρετεί το λαό και τη χώρα…

Η πρώτη ψευδαίσθηση που αφορά κυρίως, είτε κάποιους αθεράπευτα ρομαντικούς είτε κάποιους υπερβολικά αισιόδοξους, τελειώνει με την υπογραφή ενός νέου μνημονίου, με 3,5 δις επιπλέον μέτρα που εξοντώνουν όχι τους έχοντες αλλά ομάδες υψηλού πλέον κινδύνου, με τις μειώσεις σε 1 εκ πολίτες των συντάξεων τους, με τη μείωση του αφορολογήτου σε ποσά που κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί (ο Τσακαλώτος ακόμη παραιτείται!), με το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, με την πώληση ενός σημαντικού κομματιού της ΔΕΗ (άρα της ηλεκτρικής ενέργειας) και τέλος με αυτά που θα μάθουμε μετά τις επίσημες υπογραφές (όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια)!

Η δεύτερη ψευδαίσθηση αφορά αυτούς, που ενώ επί 2,5 χρόνια ασκούν πολιτικές διάλυσης της κοινωνίας, αρέσκονται να μιλούν για «αριστερά» και να κλαίνε ψηφίζοντας μέτρα και πολιτικές που απέχουν έτη φωτός από τις βασικές πολιτικές επιλογές της Αριστεράς και γενικότερα οποιασδήποτε Κυβέρνησης θα ήθελε να χαρακτηριστεί ως «προοδευτική».

Γιατί απλά ποτέ η Αριστερά δεν ταυτίστηκε με τη σύγκρουση με τις ανάγκες της κοινωνίας, ποτέ δεν αποδέχθηκε το ποδοπάτημα εκείνων των κοινωνικών τάξεων που ανήκουν στην κατηγορία των «αδυνάτων», ποτέ δεν υποστήριξε την εκποίηση της δημόσιας περιουσία και των ενεργειακών πηγών της χώρας, ποτέ δεν επιβράβευσε την αδικία, την ανισοκατανομή των βαρών, την φορολογική εξόντωση των πάντων.

Η Αριστερά που ξέρουμε εμπνέεται από αρχές , αξίες και οράματα κοινωνικής δικαιοσύνης και όχι κοινωνικής αναλγησίας.

Η Αριστερά που τιμάμε δεν χαρίζει πρόστιμα σε «κολλητούς» επιχειρηματίες, δεν ασπάζεται τον «παλαιοκομματισμό» σαν πρακτική άλωσης του κράτους, δεν αδιαφορεί για τους αδύναμους κλείνοντας το μάτι στους υπό κατασκευή νέους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας.

Η Αριστερά που μάθαμε δεν κλείνει τα αυτιά και τα μάτια της όταν η κοινωνία αναστενάζει, δεν αδιαφορεί για την μεγέθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, δεν αποδέχεται ως αναγκαίο κακό τον πόνο του συνταξιούχου, δεν κουνά απειλητικά τα δάχτυλο σε όσους διαφωνούν!

Αλλά πάνω απ’ όλα δεν ψεύδεται συνειδητά. Δεν διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Δεν μιλά για «ισορροπημένη συμφωνία» όταν για μια ακόμη φορά καλείται να υλοποιήσει και να αποδεχτεί όλα όσα μέχρι χθες κατήγγειλε και λοιδορούσε.

Και επειδή οι πράξεις, οι επιλογές και η κατεύθυνση χαρακτηρίζουν κάθε κυβέρνηση, είναι προφανές ότι τίποτα το προοδευτικό δεν προσθέτει στην ιστορική διαδρομή της χώρας αυτό το κυβερνητικό μπουλούκι, όπου πρώην «αριστεροί» και παντοτινοί δεξιοί λαϊκιστές πηγαίνουν με ταυτόχρονο βήμα σε ολοένα και πιο συντηρητικές επιλογές.

Η χειρότερη δε προσφορά τους, δεν είναι άλλη από την υπονόμευση των αξιών  της προοδευτικής παράταξης, την ταύτιση της «αριστεράς» με την αδικία, το λαϊκισμό, τη συντήρηση, τα συμφέροντα , την εξουσιολαγνεία, την ανικανότητα, την κατευθυνόμενη ενημέρωση, τη συνειδητή υποκρισία. Και αυτό η ιστορία δεν το συγχωρεί!

Βασίλης Ραούλης

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις