Μεθυσμένη πολιτεία…

Είναι να απορεί κανείς με την εμμονή των κυβερνόντων στη διαχείριση της εξουσίας.

Έχοντας αποτύχει σε κάθε πτυχή της πολιτικής τους ατζέντας, έχοντας υποχωρήσει από κάθε «κόκκινη γραμμή» που κατά καιρούς έθεσαν, έχοντας κάνει σκόνη και θρύψαλα κάθε προεκλογική υπόσχεση, επιμένουν αγκιστρωμένοι στις καρέκλες τους, να απολαμβάνουν την εξουσία ακόμη και όταν αυτή τους έχει μετατρέψει σε ότι πιο αντιπαθητικό για τους πολίτες.

Δεν χρειάζονται δημοσκοπήσεις και μετρήσεις της κοινής γνώμης, για να είναι σχεδόν σίγουρος ο καθένας για το πολιτικό τους μέλλον.

Η προοπτική αυτής της κυβέρνησης αλλά και των βασικών πρωταγωνιστών της, δεν μπορεί να είναι άλλη από τη συντριβή στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές.

Το καταλαβαίνεις από τους μετανοημένους, τους «κοψοχέρηδες» που πολλαπλασιάζονται με γοργούς ρυθμούς, από τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που στην πλειοψηφία τους προσπαθούν να κρατήσουν αποστάσεις από τα πεπραγμένα της κυβέρνησης, από τον απλό κόσμο και τις αντιδράσεις του.

Οι μόνοι που έχουν απομείνει να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα, είναι κάποιοι επαγγελματίες της πολιτικής που βρέθηκαν σε θέσεις εξουσίας, κάποια καλοπληρωμένα κομματικά στελέχη και οι «γυριστρούλες» της πολιτικής.

Αυτοί δηλαδή που έμαθαν να αλλάζουν κόμματα και πιστεύω, που εύκολα μεταπηδούν από τη μία πλευρά στην άλλη ανάλογα με το προσωπικό και μόνο συμφέρον, που ξεπούλησαν κάθε έννοια σοβαρότητας στο παζάρι της πολιτικής αθλιότητας.

Γατί πολιτική αθλιότητα είναι να ξεχνάς όσα μέχρι και πριν λίγο καιρό δημόσια υποστήριζες και να αφήνεσαι στις αγκαλιές υπουργών και στελεχών της κυβέρνησης, να αναλαμβάνεις ρόλους συμβούλου, με το αζημίωτο, σε αυτούς που μόλις πριν λίγο καιρό «στόλιζες» για τον πολιτικό τους καιροσκοπισμό.

Πολιτική αθλιότητα είναι μέσα σε λίγα χρόνια να βάζεις υποψηφιότητα για κομματικές θέσεις διαφορετικών κομμάτων, να παίζεις τραμπάλα με ιδεολογίες και να ποντάρεις στην αμνησία των πολιτών αυτής της χώρας.

Πολιτική αθλιότητα είναι να αναζητάς μονίμως πολιτικούς πατρόνες, ξέροντας το πόα ρηχά είναι τα πολιτικά σου προσόντα ή να υπερασπίζεσαι σήμερα ( από ανάγκη) πολιτικές πολύ  χειρότερες από εκείνες με τις οποίες – υποτίθεται – είχες διαφωνήσει στο πρόσφατο παρελθόν.

Η σύγχρονη πολιτική ιστορία απέδειξε ότι όσα κόμματα στηρίχθηκαν σε αυτούς, στους «γυριστρούλες» της πολιτικής πολύ σύντομα πλήρωσαν το κόστος του εναγκαλισμού μαζί τους.

Αυτή δυστυχώς είναι η εικόνα της πολιτικής ζωής του τόπου.

Πρωταγωνιστές αποτυχημένοι, κόμματα χωρίς ιδεολογία και πολιτικές διαδικασίες, χωρίς καμία επαφή με τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου και κυρίως χωρίς δυνατότητα στρατηγικού σχεδιασμού, γραφικότητες και lifestyle παράγωγα, πολιτικοί σχηματισμοί δημιουργήματα συμφερόντων και σκοπιμοτήτων.

Οι μάχες χαρακωμάτων και οι επικοινωνιακές αθλιότητες ολοκληρώνουν τη σκιαγράφηση της μεθυσμένης από την εξουσία πολιτείας, που οδηγείται αβλεπί σε έναν ακόμη επώδυνο συμβιβασμό με τους δανειστές ή στην απόλυτη καταστροφή την ώρα που οι «γυριστρούλες» αναζητούν την επόμενη σανίδα … της πολιτικής τους σωτηρίας.

Βασίλης Ραούλης