Του Κυρίου ΔΕΗθώμεν…

ΕΝ αρχή ήταν η ανάρτηση του πρώην βουλευτή και στελέχους του «Ποταμιού» Παν. Καρκατσούλη που «σήκωσε σκόνη» στο διαδίκτυο…Στην οποία ο, πριν την ενασχόλησή του με την πολιτική, βραβευμένος ως «καλύτερος δημόσιος υπάλληλος» της χώρας, απαρίθμησε τα προνόμια των συνδικαλιστών της ΔΕΗ και αποκάλυψε ότι, επτά χρόνια μετά την κρίση, τα «ρετιρέ» του δημοσίου δεν έχουν χάσει την αξία τους: «το μέσο κόστος μισθοδοσίας των εργαζομένων στη ΔΕΗ ανέρχεται ΣΗΜΕΡΑ στα 3.425 ευρώ το μήνα», έγραψε!!!

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ποικίλα σχόλια στον Τύπο και (κυρίως) στο διαδίκτυο, καθώς ο κοινωνικός αυτοματισμός δεν λειτουργεί απλώς, αλλά επιδεικνύει (και δικαίως) ιδιαίτερη ευαισθησία όσο η κρίση δοκιμάζει τις αντοχές όλων μας…Το αναμενόμενο ήταν ν’ απαντήσουν οι θιγόμενοι – οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ εν προκειμένω – ώστε να κριθεί αν ο κ. Καρκατσούλης τους συκοφαντεί ή όχι…Η απάντηση ήρθε εν τέλει από τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ κ. Γιώργο Αδαμίδη και ήταν «ελληνικού τύπου». Τουτέστιν, κατ’ αρχάς έκανε λόγο για «λάσπη» και στη συνέχεια αμφισβήτησε τη βράβευση του κ. Καρκατσούλη ως «καλύτερου δημοσίου υπαλλήλου»…Επί της ουσίας της καταγγελίας Καρκατσούλη πάντως, μικρή ήταν η διαφορά, καθώς ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ είπε ότι «ο μέσος μισθός στον όμιλο ΔΕΗ είναι 3.045 ευρώ (και όχι 3.425 όπως ανέφερε ο καταγγέλλων) μικτές αποδοχές που σημαίνει καθαρά 1.480 ευρώ. Η σύνταξη ενός εργαζόμενου» συνέχισε «είναι 1.400 ευρώ  μετά από 35 χρόνια υπηρεσία».

«ΔΕΝ χρωστάμε σε κανέναν, δεν πήραμε από κανέναν το βόδι. Δουλεύουμε 365 μέρες το χρόνο» είπε ο κ. Αδαμίδης και συνέχισε «έχουμε μισθούς που αγγίζουν τα 2.200 ευρώ καθαρά και μισθούς που μόλις αγγίζουν τα 600 ευρώ καθαρά».

ΕΙΔΕΣ η ΔΕΗ; Λειτουργεί απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα όχι στην Ελλάδα, αλλά σε άλλη χώρα της Ευρωζώνης!…Σε μια απ’ αυτές που δεν τις άγγιξε η κρίση, ώστε να κόψουν το ΕΚΑΣ απ’ τους συνταξιούχους και τις γάζες απ’ τα νοσοκομεία, για να ενισχυθεί το πενιχρό εισόδημα εργαζομένων που (παρά τα 2.200 καθαρά) προβλέφθηκε πριν δυό χρόνια από την κυβέρνηση να πριμοδοτούνται και μ’ ένα σαντουϊτσάκι αξίας 6 ευρώ την ημέρα ή 150 ευρώ τον μήνα, ώστε να μην λιποθυμούν στη δουλειά όπως τα παιδιά χωρίς κουλούρι στα σχολεία!…

ΕΛΛΑΣ το μεγαλείο σου!…Το πελατειακό κράτος που μας έφθασε ως εδώ, αντέχει τελικά παρά την κρίση…Απλώς ο χορηγός άλλαξε: κάποτε ήταν ο αλόγιστος δανεισμός που το συντηρούσε, τώρα είναι ο ιδιωτικός τομέας (από τον απλό ηλεκτρολόγο ως τον μεγαλογιατρό κι απ’ τον άνεργο μικροεισοδηματία ως τον μικρό, μεσαίο ή μεγάλο επιχειρηματία) με τους υπέρογκους φόρους του και τις ασφαλιστικές του εισφορές. Με την αναμενόμενη δε, μείωση του αφορολογήτου, ο έχων εισόδημα 6.000 ευρώ ετησίως, θα αγχώνεται να συνεισφέρει (όπως και ο καπνιστής άνεργος βεβαίως), ώστε να διατηρείται σε υψηλά στάνταρ το βιοτικό επίπεδο αυτού που εισπράττει 30.000 ευρώ περίπου καθαρά ετησίως και που «δεν χρωστάει σε κανέναν και δεν πήρε από κανέναν το βόδι»!…

ΓΙΑ το αν πήρε ή όχι βέβαια το βόδι, έχει μιλήσει προ πολλού ο καθηγητής του Παντείου Χρυσάφης Ιορδάνογλου στο βιβλίο του «Κράτος και ομάδες συμφερόντων. Μια κριτική της παραδεδεγμένης σοφίας» (εκδ. Πόλις) ο οποίος αναφέρεται εκτενώς στις πελατειακές σχέσεις (ως τρόπο συμμετοχής των μαζών στην πολιτική). «Αν το μέγεθος των ομάδων συμφερόντων είναι μικρό» υποστηρίζει «σημαίνει ότι και το μερίδιό τους από μια (μέσω κάποιας μεταρρύθμισης) αύξηση του εθνικού εισοδήματος θα είναι αντίστοιχα μικρό. Συνεπώς είναι προτιμότερη η απόσπαση και διατήρηση πλεονεκτημάτων σε βάρος άλλων».

ΣΤΗΝ διάλεκτο της Αριστεράς τα εργατικά δικαιώματα είναι ιερά, όπως και αν κατακτήθηκαν…Το παράδοξο όμως, να φορολογείται ο οικονομικά αδύναμος για να διατηρήσει τα προνόμιά του το μέλος μιας «ομάδας πίεσης» που επέβαλε τα συμφέροντά του, δεν είναι καθόλου αριστερό…

Ανδρέας Γιουρμετάκης