Η 30άρα υπουργός και η βρώμικη δουλειά ενόψει…

Αν για κάτι έχει να καυχιέται αυτή η κυβέρνηση από τον Γενάρη του ’15, αυτό δεν είναι άλλο από την χαρακτηριστική άνεση με την οποία χειρίζεται επικοινωνιακά πάσης φύσεως ζητήματα που προκύπτουν στο ρευστό μνημονιακό περιβάλλον της ελληνικής πραγματικότητας.

Από τις διαπραγματεύσεις με τα χέρια στις τσέπες και τα ανοιχτά πουκάμισα, μέχρι το “όχι” του δημοψηφίσματος που έγινε “ναι” και τις εκλογές που ακολούθησαν του τρίτου μνημονίου και αποτέλεσαν για την “αριστερή” κυβέρνηση, την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το δόγμα “τάζω τα πάντα στους πάντες”.

Κάθε φορά που ο πρωθυπουργός βρίσκονταν σε δύσκολη θέση, έβγαινε πάντα ένας άσσος από το μανίκι. Μία διαφορετική εξήγηση, μία άλλη θεώρηση των πραγμάτων, ένα αλλιώτικο πρίσμα θέασης από εκείνο της κοινής λογικής.

Πάρτε για παράδειγμα το αλλεπάλληλο τσεκούρωμα στο εισόδημα των συνταξιούχων, που όμως είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ γιατί τους είχαν τάξει 13η σύνταξη. Όχι μόνον ο μέχρι πρότινος υπουργός Εργασίας δεν ζήτησε συγνώμη για τις νέες περικοπές στις συντάξεις, αλλά αν’ αυτού με επιστολές και δηλώσεις επέμεινε – κι επιμένει ακόμη – πως αυτό που οι συνταξιούχοι βλέπουν κάθε μήνα στα τραπεζικά τους βιβλιάρια δεν είναι μείωση, αλλά κάτι… άλλο που θα τους το εξηγήσει αργότερα.

Το πολιτικό κεφάλαιο του κ. Κατρούγκαλου ωστόσο εξαντλήθηκε μαζί με την υπομονή συνταξιούχων, μισθωτών, ελεύθερων επαγγελματιών και όλων εκείνων που σηκώνουν εδώ και χρόνια το δικό τους σταυρό μέσα στην κρίση.

Έτσι, το επικοινωνιακό επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα μέσα από έναν ανασχηματισμό – σανίδα σωτηρίας για την κυβέρνηση, δεν επιδιώκει απλά την αντιστροφή του κλίματος μετά και το τελευταίο Βατερλό με τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά δρομολογεί και το κλείσιμο της αξιολόγησης, προσφέροντας απλόχερα το νέο “αίμα” που ζητεί από τους Έλληνες η τρόικα, μέσω της πλήρους ισοπέδωσης των εργασιακών για τη δημιουργία του “επενδυτικού παραδείσου” που τόσα χρόνια αποτελεί διακαή πόθο  του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Όπως προείπα όμως, οι ρητορείες και τα ταχυδακτυλουργικά ενός κατά συρροή αφερέγγυου υπουργού όπως ο κ. Κατρούγκαλος, δεν επιτρέπουν την ολοκλήρωση τούτης της “βρώμικης δουλειάς”.

Εκεί ακριβώς έρχεται η πολιτικά αμόλυντη, άσπιλη και προπαντός 30αρα υπουργός. Έχοντας διαγράψει το (ακραίως αντιμνημονιακό) παρελθόν της μονοκονδυλιά για μία υπουργική καρέκλα, φαντάζει ο τέλειος θύτης για να ρίξει την τελευταία φτυαριά πάνω από το φέρετρο των εργασιακών κεκτημένων στη χώρας.

Απόστολος Ράιδος / a.raidos[at]yahoo.gr