Για όλα φταίει το γκαζόν;

ΤΟ έχουμε ξαναδεί το έργο τη δεκαετία του ογδόντα με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία…Όταν, παρά το γεγονός ότι η τότε κυβέρνηση είχε την αμέριστη υποστήριξη της πλειοψηφίας των ισχυρών εφημερίδων της εποχής (ΝΕΑ, ΕΘΝΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ), προσπαθούσε να καταπολεμήσει την ανασφάλεια του Α.  Παπανδρέου με τη δημιουργία νέων εκδοτικών «τζακιών»…

Η ΑΥΡΙΑΝΗ ήταν, όταν το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση, ήδη έτοιμη να αμφισβητήσει την κυριαρχία των παραδοσιακών εκδοτών στον χώρο, με τη δυναμική που απέκτησε στην μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση των τεχνικών του Τύπου που διαμαρτύρονταν για την είσοδο της νέας τεχνολογίας στον χώρο τους…Αλλά, είχε μια αισθητική που δεν απειλούσε τον λεγόμενο αστικό Τύπο. Έτσι, ωθήθηκε ο εκδότης του «Ταχυδρόμου» του Βόλου Θανάσης Πόπωτας να επενδύσει στην Αθήνα και με υποσχέσεις δανειοδότησης και πριμοδότησης δημιούργησε τις εφημερίδες «Γνώμη» και «Ειδήσεις»…Στη Λάρισα, δυο στελέχη του ΠΑΣΟΚ με υποσχέσεις αέναης δανειοδότησης επίσης, κλήθηκαν ν’ αφήσουν τα επαγγέλματά τους (επιτυχημένοι επιχειρηματίες στον χώρο των αγροτικών εφοδίων) για ν’ ανοίξουν την εφημερίδα «Θεσσαλός» και ν’ απειλήσουν τις ιστορικές «Ελευθερία» (της Λάρισας) και «Θεσσαλία» (του Βόλου) με στόχο το «δημοκρατικό» πανθεσσαλικό κοινό…Ανάλογες κινήσεις έγιναν και στην υπόλοιπη Ελλάδα…

ΛΙΓΟ αργότερα ήρθε η περίοδος Κοσκωτά με την εφημερίδα «24ωρες», που απειλούσε με την πλούσια έκδοσή της να αλλάξει τον εκδοτικό χάρτη της χώρας και τις αλλεπάλληλες εξαγορές ιστορικών ή όχι τίτλων («Βραδυνή», «Εβδόμη» κ.λ.π.) που γίνονταν όχι για να διευρυνθεί η επιρροή του  ραγδαίως αναπτυσσόμενου εκδοτικού ομίλου (που διέθετε ήδη πέντε περιοδικά), αλλά για να σιγήσει κάθε ενοχλητική φωνή στον χώρο του Τύπου…

ΠΟΠΩΤΑΣ και Κοσκωτάς κατέληξαν στη φυλακή, όπου παρά λίγο να καταλήξει και ο Α.  Παπανδρέου που βρέθηκε στο «στόχαστρο» των παραδοσιακών εκδοτών εξ αιτίας του τρόπου με τον οποίο αποπειράθηκε να δημιουργήσει συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού εις βάρος τους…

Ο «ΣΟΦΟΣ» ελληνικός λαός (που αγανακτεί αφ’ ότου ήρθε η κρίση γιατί «ένας πολιτικός δεν πήγε φυλακή») έβαλε τα στήθη του μπροστά για να καταπέσει η «σκευωρία» κατά του Ανδρέα και αποκατέστησε όλους τους πολιτικούς που κάθισαν ή δεν κάθισαν στο εδώλιο εκείνη την περίοδο: ο Α.  Παπανδρέου ξανάγινε πρωθυπουργός, ο Δημ. Τσοβόλας προήχθη σε αρχηγό κόμματος, ο Τ.  Ρουμελιώτης ζει και βασιλεύει είτε το ΠΑΣΟΚ, είτε η Ν.Δ., είτε ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνάει (τελευταίο του «πόστο» στην Τράπεζα Αττικής) κι ο Πέτσος «τίμησε» κάποια στιγμή ως και το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας! Την «πλήρωσε» μόνον ο θανών κατά τη διάρκεια της δίκης Κουτσόγιωργας, αλλά στη θέση του επιβραβεύτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ ο άνθρωπος που ομολόγησε ότι πούλησε τον «κουτσονόμο» στον Κοσκωτά, ο τότε γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Γιάννης Μαντζουράνης…

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ βρήκε την ισορροπία του λίγο πριν το Ειδικό Δικαστήριο με τους παραδοσιακούς εκδότες αποκατεστημένους πλέον από το σύνολο του πολιτικού κόσμου (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., Ενιαίος Συνασπισμός) που του μοίρασε τις συχνότητες της ιδιωτικής τηλεόρασης, ώστε να μη χάσουν την επιρροή τους μετά την απελευθέρωση της τηλεοπτικής αγοράς…Λίγο μετά ο Κων. Μητσοτάκης πρωτοάρθρωσε τη λέξη «διαπλοκή», αφού στο μεταξύ είχε «προξενέψει» την «Καθημερινή» στον φίλο του εφοπλιστή Αρ. Αλαφούζο με τον οποίο δεν άργησε να έρθει σε σύγκρουση…

ΔΕΝ ξέρω αν έχει να μας διδάξει κάτι η απόπειρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ν’ αλλάξει τον εκδοτικό χάρτη τη δεκαετία του ογδόντα, σήμερα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποπειράται το ίδιο…Το σίγουρο είναι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα…Και το ακόμη πιο σίγουρο είναι πως όταν τσακώνονται οι ελέφαντες την πληρώνει το γκαζόν: οι εργαζόμενοι δηλαδή στη «Βραδυνή», την «Εβδόμη», τις «24ωρες», το ΕΝΑ, το ΤΕΤΑΡΤΟ κ.λ.π. τη δεκαετία του ογδόντα, οι εργαζόμενοι στον ΑLPHA, στο STAR, στο MEGA και στα περιφερειακά κανάλια σήμερα…Μέχρι το σύστημα να βρει και πάλι την ισορροπία του (τη «βρήκε» ακόμη κι όταν ο Καραμανλής χαρακτήριζε «νταβατζήδες» τους καναλάρχες!) έχοντας «σπρώξει» στην ανεργία ανθρώπους με εξαιρετικές επιδόσεις στο δημοσιογραφικό χώρο…

Ανδρέας Γιουρμετάκης