Βασίλης Ραούλης

Η μικροπολιτική σε πρώτο πλάνο!

Παρά το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμεί με τις κινήσεις του το επόμενο διάστημα να στριμώξει ιδιαίτερα τους εσωκομματικούς του αντιπάλους εν τούτοις όλα συγκλίνουν στην κατεύθυνση ότι αυτό το παιχνίδι μάλλον δεν πρόκειται να βγει. Μπορεί μέχρι τώρα να παίζουν ανάμεσά τους με διάφορες κινήσεις τακτικής για να μην πάρει κανείς τον μουτζούρη, όμως στο τέλος τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.

Οι κινήσεις που κάνει ο πρωθυπουργός και το Μαξίμου έχουν σαν βασική στόχευση να στριμώξει τους 43 περίπου βουλευτές με μια κρυφή ελπίδα. Αυτή δεν είναι άλλη από το ενδεχόμενο οι συγκεκριμένοι βουλευτές να ρίξουν την κυβέρνηση.

Ένα τέτοιο ανάχωμα θα ήταν «βούτυρο στο ψωμί» του πρωθυπουργού καθώς τον απαλλάσσει από μια σειρά από θέματα τα οποία δεν μπορεί να παρακολουθήσει και επί των οποίων θα πρέπει να πάρει ρεαλιστικές αποφάσεις.

Οι βουλευτές που έχουν διαφοροποιηθεί σε καμία περίπτωση δε δείχνουν αποφασισμένοι να του προσφέρουν αυτή τη χαρά, πράγμα το οποίο δείχνει και το κείμενο των «17» το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα και το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά το περίγραμμα αυτής καθ’ αυτής της συνύπαρξης την οποία απεύχεται το ίδιο το Μαξίμου.

Όλα συγκλίνουν στην κατεύθυνση ότι δεν θα βρει την ευκαιρία η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγείλει τους βουλευτές ως αποστάτες και να προσφύγει αμέσως σε εκλογές, διεκδικώντας με αυτό τον τρόπο και το δικαίωμα να τους κόψει από τις εκλογικές λίστες, αλλά και να στρέψει αλλού το κεντρικό ζητούμενο μιας προεκλογικής περιόδου.

Όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις πληροφορίες που υπάρχουν μέχρι τώρα ένα μεγάλο τμήμα από τους 43 βουλευτές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ψηφίσουν την κυβέρνηση, δηλαδή να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση με τις δικαιολογίες που έχουν κατατεθεί στο δημόσιο διάλογο.

Οι βουλευτές σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συγκρουστούν ευθέως και να καταψηφίσουν την κυβέρνηση σ’ αυτή τη φάση. Αν πράξουν κάτι τέτοιο ορισμένοι

θα είναι λιγοστοί. Οι περισσότεροι θα επιλέξουν το δρόμο της αποχής. Με τη στάση τους αυτή και ψήφο εμπιστοσύνης δεν πρόκειται να δώσουν στην κυβέρνηση αλλά και συγχρόνως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούν να τους κατηγορήσουν για αποστασία.

Φαίνεται λοιπόν πως οι απαντήσεις είναι και συγκροτημένες και αυστηρά πολιτικές (για την ακρίβεια μικροπολιτικές).

Το Μαξίμου να έχει τον αιφνιδιασμό με το μέρος του.

Το οποιοδήποτε παρόμοιο σενάριο θα μπορέσει να ριζώσει και να αποδώσει αποτελέσματα μέσα στο καθεστώς που έχει δημιουργηθεί.

Σε κάθε περίπτωση όμως το εσωκομματικό θέμα του κυβερνώντος κόμματος παίρνει μια εντελώς διαφορετική χροιά και μετατρέπεται σε εθνικό και πλέον στην περισσότερο σοβαρή διάσταση του.

Ίσως προς το παρόν όλες αυτές οι κινήσεις να μη γίνονται αντιληπτές κυρίως με την ταχύτητα μέσα από την οποία συγκροτούνται και εκδηλώνονται. Αυτό όμως εί- ναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα.

Άλλωστε ελάχιστους από τους Έλληνες ενδιαφέρουν αυτές καθ’ αυτές οι εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν υπάρχει αντανάκλαση συνολικότερα στην πορεία της χώρας.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα ακούμε και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα τηλεοπτικά πάνελ ότι ίσως κάνουν χάρη στα κόμματα της αντιπολίτευσης που δεν επισπεύδουν εκλογές καθώς περιμένουν να συγκροτηθούν και να δημιουργήσουν τη δική τους κομματική βάση και τα υπόλοιπα κόμματα.

Μια τέτοια αλληλεγγύη είναι εμφανές ότι κανείς δεν σπεύδει να την υιοθετήσει. Αντίθετα οι πολίτες προς το παρόν προσπαθούν να υπολογίσουν τα επίχειρα των μέτρων και τις πιθανές επιπτώσεις που θα έχουν στην τσέπη τους είτε το επόμενο διάστημα, είτε τους επόμενους μήνες.

Του Βασίλη Ραούλη

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις