Η ρητορεία περί ρήξης, είναι λάθος

Με έκπληξη παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα μια ρητορική ρήξης, που καλλιεργούν – ανεύθυνα κατά τη γνώμη μου – διάφοροι υπουργοί, θεωρώντας ότι με το τρόπο αυτό  συμβάλουν στη διαπραγματευτική «επιτυχία» της χώρας. Κάνουν όμως, μεγάλο λάθος. Αυτές οι δηλώσεις μόνο κακό κάνουν στη ρευστότητα της πραγματικής οικονομίας, που ούτως ή άλλως είναι “στραγγαλισμένη”!

Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνονται τη ζημιά που προκαλούν στη αποταμιευτική βάση της χώρας, η οποία λογικό είναι να αντιδρά με μαζικές αναλήψεις από τις τράπεζες. Από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχουν «σηκωθεί», πριν και μετά τις εκλογές, 26 δις συνολικά! Η καταθετική βάση των ελληνικών τραπεζών «έπιασε πάτο», με ότι αυτό συνεπάγεται για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.

Ξέχωρα που έχουμε και την αξιοποίηση των διαθεσίμων των οργανισμών για να αντιμετωπισθούν τρέχουσες ληξιπρόθεσμες ανάγκες του δημοσίου. Πραγματική ασφυξία, την οποία είχα επισημάνει στο προηγούμενο άρθρο μου. Δε φτάνει λοιπόν που μέχρι τώρα, είχαμε τη καθημερινή απειλή του Grexit, των Σόιμπλε και του Ντάισεμπλουμ και των γερακιών του ευρωπαϊκού κατεστημένου, τώρα έχουμε «κτυπήματα» και εκ των έσω.

Πάντως η ιστορία της διαπραγμάτευσης πρέπει να τελειώνει, όσο το δυνατό γρηγορότερα. Σε αυτό πρέπει να συμβάλλουν και οι δύο πλευρές. Δεν συμφωνώ με τη ρητορική περί ρήξεων, τζιχαντιστών κλπ., που δεν οδηγούν στη νηφάλια και με επιχειρήματα αντιμετώπιση των οικονομικών πραγμάτων. Όσον αφορά την πραγματική οικονομία, είναι ανάγκη η εικόνα -όχι μόνο η επικοινωνιακή -να στραφεί στην ανάπτυξη, στην απασχόληση και την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Ήδη υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας εν όψει του Πάσχα. Πολλές επαγγελματικές ομάδες διαμαρτύρονται Οι εισαγωγές βασικών αγαθών γίνονται με μετρητά (προέμβασμα) διότι οι ξένοι προμηθευτές, δεν δέχονται πλέον, τα άλλα πιστωτικά εργαλεία των τραπεζών μας. Βέβαια για να τα καταλάβει κάποιος αυτά τα ζητήματα, δεν αρκεί να έχει απλά μια θεωρητική προσέγγιση, αλλά πρέπει να τα βιώνει καθημερινά.

Επίσης είναι ανάγκη για σοβαρές μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο και τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, σε όλα τα επίπεδα. Τουλάχιστον φαίνεται, ότι η αυτή η κυβέρνηση έχει τη βούληση να ασχοληθεί με το τριτοκοσμικό αυτό φαινόμενο. Πάταξη της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς και της διαπλοκής σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας, που σήμερα μπορεί να δώσει άμεσα αποτελέσματα, πρέπει να αποτελέσουν τον καθημερινό στόχο των κυβερνώντων.

Πολλά σημεία και παθογένειες της δημόσιας διοίκησης, πρέπει να διορθωθούν. Πρέπει να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας με όποιο πολιτικό κόστος, το οποίο κάποια στιγμή, να αναληφθεί. Δεν υπάρχουν περιθώρια, ακόμη και αν το χρέος εξαφανισθεί, μέσα σε μια μέρα. Έτσι όπως είναι δομημένη η ελληνική οικονομία, δεν έχει πολλά περιθώρια ανάκαμψης αν δεν κινήσει την διαδικασία της παραγωγικής ανασυγκρότησης και του εκσυγχρονισμού του κράτους.

Του Νικ. Καλιακούδα-Οικονομολόγου