Σχέδια επί χάρτου

Η σκλήρυνση της κυβερνητικής πολιτικής είναι εμφανής σε όλα τα επίπεδα.

Από την, συμβολικής σημασίας, εγκατάσταση αστυνομικών δυνάμεων στις εισόδους ακαδημαϊκών ιδρυμάτων ως την δραστική περιστολή κανονικών δικαιωμάτων και ελευθεριών –με τη θεσμική ασφυξία στη δυνατότητα απεργιών να βρίσκεται επί θύραις.

Ο σχεδιασμός προχωρά με πρωτοβουλία του βηματοδότη της συγκυβέρνησης, της ΝΔ, με το ΠΑΣΟΚ να σύρεται εκόν-άκον στην τροχιά του αυταρχισμού.

Υπάρχει το συστημικό μέρος της υπόθεσης, το οποίο απαιτεί την εγκατάσταση ενός «σιδηρού» καθεστώτος με κοινοβουλευτικό μανδύα. Το πρόγραμμα σύνθλιψης της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας δεν μπορεί να υπηρετηθεί χωρίς κρατική βία –αστυνομική, δικαστική, θεσμική. Επομένως σε καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης» καταλύονται οι συνταγματικές εγγυήσεις με ποικίλα προσχήματα – οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου είναι τα πιο πρόχειρα παραδείγματα.

Ωστόσο υπάρχει και η πλευρά των τακτικών αναγκών, η οποία συνοδοιπορεί με την κεντρική ιδέα.

Ο Αντ. Σαμαράς, από την ανάληψη της ηγεσίας της ΝΔ και εντεύθεν, έδωσε σαφές στίγμα.

Η συγχώνευση όλων των πτερύγων της λαϊκής δεξιάς ήταν, παλαιόθεν, η πολιτική του θέση.

Ο διορισμός στελεχών της ΠΟΛ.ΑΝ και του «δικτύου 21» σε θέσεις κλειδιά δεν σχετίζεται μόνο με τον προσωπικό του έλεγχο –στο κράτος και τη δημόσια διοίκηση.

Αλλά κυρίως με την αλλαγή φιλοσοφίας στη ΝΔ, που μετατρέπεται σε μια σκληροπυρηνική «λαϊκή δεξιά», εγκαταλείποντας τις φιλελεύθερες δοξασίες. Αυτό το πλάνο διεκπεραίωσε ο Τ. Μπαλτάκος, με την επιδίωξη του προσεταιρισμού της εκλογικής βάσης της «Χρυσής Αυγής» μετά τον αποκεφαλισμό της ηγεσίας της.

Η σταθερή και ποικιλότροπη πλαγιοκόπηση των ΑΝ.ΕΛ ευελπιστεί να παλιννοστήσει ψήφους στο «μητρικό» (τους) κόμμα. Μάλλον δεν είναι τυχαίος ο χρόνος των αποκαλύψεων για τις off – shore εταιρείες του Γ. Καρατζαφέρη. Αφού η άντληση πρώην βουλευτών του ΛΑΟΣ δεν εξαφάνισε την όποια επιρροή του (όπως φάνηκε στις εκλογές) δίνεται η χαριστική βολή στον αρχηγό του.

Προφανώς ο Αντ. Σαμαράς εκτιμά πως ο περίφημος «μεσαίος χώρος», το αφήγημα με το οποίο πορεύτηκε στην πρωθυπουργική του διαδρομή ο Κ. Καραμανλής, δεν υφίσταται ως πολιτική και εκλογική δεξαμενή. Συνεπώς η πολιτική της ακραίας πόλωσης θα ενταθεί, αφού στην εξίσωση εισέρχονται και οι βουλευτές της ΝΔ. Γνωρίζοντας πως η συντριπτική πλειοψηφία τους δεν θα επανεκλεγεί και δίνοντας εξετάσεις σ’ ένα συγκεκριμένο ακροατήριο, θα στρέφονται «επί δεξιά» – η περίπτωση Στύλιου είναι ενδεικτική.

Αν για τη ΝΔ του Σαμαρά αυτή η εξέλιξη αποτελεί στρατηγική επιλογή, είναι απορίας άξιο τι προσδοκά η ηγεσία του σημερινού ΠΑΣΟΚ από την συνεχιζόμενη συμπόρευση μαζί της. Καθώς οι πολιτικές επιλογές γίνονται ολοένα και πιο σκληρές για τον λαό και την κοινωνία, το ίδιο διευρύνει την απόσταση με τους πρώην ψηφοφόρους του. Οι καταγραφές στις δημοσκοπήσεις , μόνο τυχαίες δεν είναι. Και ας προσπαθούν οι «φωτεινοί εγκέφαλοι» της Χαριλάου Τρικούπη να δείχνουν ως υπεύθυνο όλων των κακών τον … Γ. Παπανδρέου.

Ο μονόδρομος που χάραξε η ηγεσία του σημερινού ΠΑΣΟΚ οδηγεί με ασφάλεια στην εκλογική συντριβή άσχετα με το όνομα ή την μορφή με την οποία θα κατέλθει στις επόμενες εκλογές.

Οι οποίες μπορεί να είναι πιο κοντά απ’ ότι φανταζόμαστε…