Η ενέργεια δεν πωλείται είναι κοινωνικό αγαθό – η κυβέρνηση ξεπουλά τη ΔΕΗ

Σε μείζονος σημασίας εθνικό θέμα εξελίσσεται ο διαχωρισμός της ΔΕΗ και η πώληση της λεγόμενης   ̋μικρής  ΔΕΗ ̋.

Γίνεται προσπάθεια από την κυβέρνηση και μάλιστα στο θερινό τμήμα της βουλής να ξεπουληθεί η μεγαλύτερη εταιρεία της χώρας. Μια εταιρεία, η οποία για δεκαετίες βοήθησε στην ανάπτυξη της χώρας, στήριξε τις τοπικές κοινωνίες, απασχόλησε και απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους. Έφτασε τα δίκτυα της στα πλέον απομακρυσμένα χωριά,  στα μικρότερα νησιά ακόμα και σε ποιμνιοστάσια. Μόνο τα τελευταία χρόνια επενδύθηκαν 3 δις € σε μονάδες παραγωγής. Τα πάγια περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας (υδροηλεκτρικά, φράγματα σταθμοί παραγωγής κλπ), είναι ανυπολόγιστα και αναντικατάστατα.

Πόσο άραγε μπορεί να υπολογισθεί η τεχνογνωσία και η εμπειρία του προσωπικού, στην εκμετάλλευση των υδατίνων πόρων, στην κατασκευή υδροηλεκτρικών σταθμών ή στη στήριξη των δικτύων μεταφοράς;

Οι  μικροπολιτικές σκοπιμότητες και η τυφλή υποταγή στις προσταγές της τρόικας οδηγούν την κυβέρνηση μειοψηφίας σε ολέθριο λάθος. Εκποιεί αυτό το περιουσιακό στοιχείο, ιδιοκτησίας του ελληνικού λαού σαν να επρόκειτο για προσωπική της περιουσία. Μετατρέπει το κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα.

Αντί να αναπτύξουν την εταιρεία, να την επεκτείνουν στο εξωτερικό με στρατηγικές συνεργασίες, να διαφοροποιήσουν το ενεργειακό μείγμα δίνοντας βάρος στις ΑΠΕ, έτσι ώστε η χώρα να γίνει εξαγωγέας ενέργειας, οδηγούν τη ΔΕΗ από το 2001 και μετά στον κατακερματισμό και την πώληση. Είναι μια διαδικασία που ακολουθήθηκε με την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, που οι νέοι ιδιοκτήτες (Deutsche Telekom, δημόσια Γερμανική εταιρία) από τη μεγαλύτερη εταιρεία τηλεπικοινωνιών στη ΝΑ, την μετέτρεψαν σε  μικρή εντός Ελλάδος εταιρεία.

Είναι δε, συνηθισμένη πρακτική, σε εξαγορές επιχειρήσεων που έχουν μεγάλη αξία, ο τεμαχισμός τους σε μικρότερα τμήματα , εάν δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από σοβαρούς αγοραστές, έτσι ώστε να μπορέσουν να συμμετάσχουν οι ήσσονος σπουδαιότητας ενδιαφερόμενοι αλλά και να μεταβιβάσουν μόνο τα καλά, κερδοφόρα κομμάτια της εταιρίας, ενώ τα μη κερδοφόρα να παραμείνουν στο ελληνικό δημόσιο.

Είναι επίσης γνωστά τα αποτελέσματα τέτοιας μορφής ιδιωτικοποιήσεων. Οι κερδοσκόποι επενδυτές υπερεκμεταλλεύονται τις επιχειρήσεις, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη και αποσβένουν τάχιστα το τίμημα της εξαγοράς. Προκειμένου να επιτύχουν αυτό, αυξάνουν τις τιμές, δεν επενδύουν σε συντηρήσεις και νέα έργα. Μετά από κάποια χρόνια αφήνουν πίσω τους ερείπια τα οποία, ειδικά σε περιπτώσεις εταιρειών κοινής ωφέλειας, καλείται το κράτος να αποκαταστήσει  προκειμένου οι πολίτες να μη στερηθούν το κοινωνικό αγαθό (πχ εταιρεία ηλεκτρισμού στην Καλιφόρνια, Suez στο νερό του Παρισιού).

Οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού ισχυρίζονται ότι με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την ανάπτυξη του ανταγωνισμού θα έχουμε φθηνότερο ηλεκτρικό. Όμως  δεν έχουν να παρουσιάσουν κανένα παράδειγμα τέτοιας μορφής. Ειδικότερα στην Ελλάδα με την είσοδο των ιδιωτών παραγωγών τα τελευταία χρόνια έχουμε αύξηση της τιμής 104% για τους ιδιώτες και 76% για τη βιομηχανία. Σκόπιμα δε, αποκρύπτουν ότι μόνο το 51% των μετοχών της εταιρείας ανήκει στο ελληνικό δημόσιο (34,12% ελλ.Δημόσιο, 17 % στο ΤΑΙΠΕΔ).

Δεν συζητούν τι θα γίνει με την παροχή ηλεκτρικού στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, σε ανήμπορους συμπολίτες μας που σήμερα έχουν παροχές στην τιμή του ρεύματος. Δεν λένε κάτι για την μελλοντική τιμή πώλησης ούτε συζητούν να δεσμεύσουν τον αγοραστή σε αυτό.

Εύλογα λοιπόν ο κάθε ένας μπορεί να συμπεράνει ότι αυτό που επιθυμούν είναι μια ιδιωτικοποίηση ’’ κοψοχρονιά ’’ στους ’’φίλους’’ (όπως ακριβώς συνέβη και με τον κερδοφόρο ΟΠΑΠ ή την έκταση πρώην αεροδρομίου του  ελληνικού)  ή σε επενδυτές ’’ κοράκια ’’ όπως έκαναν με την ιδιωτικοποίηση-προικοδότηση με αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ της Eurobank.

Ισχυρίζονται επίσης ότι με βάση το ευρωπαϊκό κεκτημένο οι ιδιώτες επενδυτές θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στην παροχή-παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το ζήτημα είναι με τι τρόπο και με τι μέσα. Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις της ENERGA και της HELLASPOWER οι μέτοχοι των οποίων αφού καταχράστηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, οδηγήθηκαν στη φυλακή, χωρίς ποτέ να αποδώσουν τα χρήματα στο Ελλ. Δημόσιο. Είναι ήδη απελευθερωμένοι και οι δήθεν επενδυτές δεν έχουν προχωρήσει σε καμία επένδυση ενώ τους έχουν παραχωρηθεί εκτάσεις.

Οι ευθύνες για το σκάνδαλο αυτό βαραίνουν αποκλειστικά τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ καθώς και τη διοίκηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (Ρ.Α.Ε) η οποία  από αμέλεια ή ανικανότητα δεν λειτούργησε με βάση το θεσμικό της  ρόλο, κάλυψε τις ανομίες και

Η κυβέρνηση, ενεργοποιώντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό, προσπαθεί κατά την πάγια τακτική της να στρέψει την μια κοινωνική ομάδα κατά της άλλης. Μιλούν για το συνδικαλιστικό κίνημα και τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ. Εκείνοι που εξέθρεψαν και γιγάντωσαν αυτά τα φαινόμενα των κρατικοδίαιτων και πειθήνιων συνδικαλιστικών οργάνων εγκαλούν το ΣΥΡΙΖΑ για κρατισμό όταν οι ίδιοι έκαναν τη δημόσια επιχείρηση κρατικό παραμάγαζο.. Και βέβαια όταν οι εργαζόμενοι όλης της χώρας αντιδρούν στο ξεπούλημα, η κυβέρνηση προχωράει σε επιπλέον αντιδημοκρατικές ενέργειες όπως είναι η επίταξη των εγκαταστάσεων και των εργαζομένων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, επιθυμεί και θα κάνει, μία εταιρεία δημόσια όχι κρατική,  μία ΔΕΗ δυνατή, αναπτυξιακή, η οποία θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και τους πολίτες. Με αυτό το στόχο και σκοπό, τον τελευταίο λόγο για την τύχη της εταιρείας να έχει ο ελληνικός λαός και για τον λόγο αυτό να διενεργηθεί δημοψήφισμα. Ξεκινήσαμε τη διαδικασία δημοψηφίσματος για να υπάρχι η τοποθέτηση του ελληνικού λαού σε ένα τόσος ουσιαστικό θέμα.

 Δημήτρης Γελαλής –  Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας