Βασίλης Ραούλης

Όταν η αριθμητική μπλέκεται με την πολιτική

Μ’ έπιασε ο διάολος να κάνω πράξεις.

Αφορμή ήταν η έγκριση από την Ολομέλεια της «Λαρισαίων Πόλις», με συντριπτική πλειοψηφία, του σχεδίου για την εκλογή του υποψηφίου Δημάρχου, των τριών συνεργαζόμενων – κατά πως φαίνεται μέχρι στιγμής –  παρατάξεων.

Σύμφωνα με την κοινή απόφαση των τριών παρατάξεων η διαδικασία που συμφωνήθηκε είναι η εξής:

“ 1 .Συγκροτείται σώμα αντιπροσώπων των τριών κινήσεών ως εξής : 75 από τη «Λαρισαίων Πόλις», 75 από την «Ενωτική Πρωτοβουλία»  και 15 – 20 από την «Πράσινη Πόλη» .

Οι αντιπρόσωποι της κάθε κίνησης ορίζονται με ευθύνη της κάθε κίνησης.

2 .Το σώμα αυτό συμπληρώνεται από 35 – 40 ανένταχτους στα κόμματα, αλλά ενταγμένους και ενεργούς στις κοινωνικές δράσεις συμπολίτες μας, που ορίζονται με κοινή συμφωνία. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται και η πρώτη διεύρυνση στην κοινωνία του κοινού εγχειρήματος.

3. Στο σώμα των αντιπροσώπων παρουσιάζεται και ζητείται η έγκριση του κοινού κειμένου της Ομάδας Εργασίας για το μοντέλο διοίκησης του Δήμου.

4 .Το σώμα αυτό των 200 – 210 αντιπροσώπων εκλέγει με μυστική ψηφοφορία τον επικεφαλής του ψηφοδελτίου. Εκλέγεται δε μεταξύ των δύο υποψηφίων που συμφωνήθηκαν, όποιος συμπληρώσει στην πρώτη ψηφοφορία τα 2/3 των ψήφων ή στην δεύτερη ψηφοφορία τα 3/5 των ψήφων. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί αυξημένη πλειοψηφία το σώμα συζητά και δίνει λύση με τρόπο που θα αποφασίσει.”

Ας υποθέσουμε ότι το σώμα είναι 210 άτομα και άρα τα 2/3 είναι 140 ψήφοι και τα 3/5 126 ψήφοι.

Υπάρχουν ως γνωστόν δύο υποψήφιοι: Ο Γιώργος Σούλτης από τη «Λαρισαίων Πόλις» και ο Απόστολος Καλογιάννης από την «Ενωτική Πρωτοβουλία».

Η λογική λέει πως οι 75 που θα οριστούν από τη Λαρισαίων Πόλις θα ψηφίσουν τον Σούλτη και οι 75 που θα οριστούν από την Ενωτική Πρωτοβουλία θα ψηφίσουν τον Απόστολο Καλογιάννη.  Ακόμα και αν όλοι οι υπόλοιποι ψηφίσουν έναν από τους δύο υποψηφίους δεν συγκεντρώνεται το νούμερο των 140 (75+60 = 135), άρα εκλογή από την πρώτη ψηφοφορία λογικά αποκλείεται.

Στη δεύτερη ψηφοφορία: Υποθέτω πως από τους 40 ανένταχτους σε κόμματα, ενεργούς συμπολίτες μας, που επιλέγονται με κοινή συμφωνία των τριών παρατάξεων μια κατανομή του τύπου 15-15-10 είναι λογική. Γιατί δύσκολα θα με πείσει κάποιος πως στην επιλογή αυτών των ατόμων δεν θα παίξει ρόλο και η υποστήριξη στον έναν ή τον άλλο υποψήφιο.  Με απλά λόγια δε νομίζω να δεχτεί ο Καλογιάννης και οι 40 να είναι οπαδοί της υποψηφιότητας Σούλτη και αντίστροφα.

Άρα ; Άρα λογικά ούτε και το 126 είναι νούμερο που μπορεί να πιαστεί στη δεύτερη ψηφοφορία.

Μένει λοιπόν ως τελευταία διαδικασία αυτό που ορίζεται ως εξής:

«Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί αυξημένη πλειοψηφία το σώμα συζητά και δίνει λύση με τρόπο που θα αποφασίσει».

Εδώ όμως δεν διευκρινίζεται ούτε το πώς θα δοθεί η λύση, ούτε η διαδικασία που θα επιλεγεί. Και αν δεν συμφωνηθεί η διαδικασία; Τότε πάμε για αδιέξοδο!

Είναι δηλαδή το κρίσιμο σημείο όπου μια διαφωνία τα τινάζει όλα στον αέρα με έτοιμες και δικαιολογημένες ανά περίπτωση … εξηγήσεις.

Ίσως για αυτό να υπάρχουν ακόμα αρκετοί από τους οπαδούς του πειράματος, που κρατούν επιφυλάξεις για το αίσιο τέλος της υπόθεσης.

Όλα αυτά με την λογική των αριθμών και των παραταξιακών ισορροπιών.

Πάντως μόνο τυχαία δεν ήταν τα προβλεπόμενα στη συμφωνία ποσοστά. Τουλάχιστον απ’ όσους τα πρότειναν, όχι από αυτούς που τα έκαναν αποδεκτά.

Υπομονή μέχρι να δούμε και την πρακτική πλευρά της αριθμητικής στη διαδικασία που θα γίνει…

 

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις