Το λαρισινό βόλει αργοπεθαίνει

Βρίσκομαι 23 χρόνια στον αθλητισμό και πέρασα από πολλά σωματεία εντός και εκτός Λάρισας, πριν βρεθώ στην ΕΑΛ ως παίχτης και προπονητής πλέον.

Μετά τα όσα συνάντησα φέτος στον οργανωτικό τομέα αποφάσισα να γράψω και να δημοσιεύσω το παρόν κείμενο που αφορά το άθλημα της πετοσφαίρισης και πιο συγκεκριμένα το ανδρικά τμήματα.

Κάποτε η περιφέρεια μας (Θεσσαλία) είχε 13 ομάδες παίδων, εφήβων, ανδρών και στο νομό μας είχαμε τουλάχιστον 7 ομάδες (ΕΑΛ, ΦΙΛΑΘΛΗΤΙΚΟΣ, ΑΕΛ, ΑΜΠΕΛΩΝΑΣ, ΤΥΡΝΑΒΟΣ, Γ.Σ. ΔΕΣΚΑΤΗΣ, ΑΓΙΑ).

Σήμερα… η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική… Η Λάρισα έχει μία και μοναδική ομάδα ανδρών, την Ένωση Αθλοπαιδιών Λάρισας (ΕΑΛ) και στο νομό συνολικά έχουμε 2 ομάδες μαζί με το Γ.Σ. ΔΕΣΚΑΤΗΣ .

Για το λόγο αυτό και τα 2 αυτά σωματεία, αν και αγωνίζονται στο τοπικό πρωτάθλημα, αναγκάζονται να φτάσουν μέχρι και Λιβαδειά. Οι ομάδες αυτές απαρτίζονται από αθλητές που αγαπούν το άθλημα της πετοσφαίρισης χωρίς φυσικά να υπάρχει κανένα οικονομικό όφελος.

Κατά τη γνώμη μου, σε ένα ή δύο χρόνια και αν δε γίνουν κάποιες αλλαγές, δε θα υπάρχει κανένα τμήμα ανδρών στη Λάρισα. Η βασικότερη αιτία (εκτός της γενικής οικονομικής ύφεσης) είναι η έλλειψη προπονητικών ωρών στα γήπεδα που ανήκουν στη δικαιοδοσία του Εθνικού Αθλητικού Κέντρου Λάρισας (ΕΑΚΛ).

Το ανδρικό τμήμα της ΕΑΛ έχει ΜΙΑ μόνο προπονητική ώρα στο κλειστό γυμναστήριο του Αλκαζάρ, όταν αντίστοιχων κατηγοριών ομάδες μπάσκετ έχουν τρεις και τέσσερεις σε όλα τα κλειστά γυμναστήρια, με αποτέλεσμα το αγωνιστικό τμήμα να προπονείται αναγκαστικά σε… σχολικό γυμναστήριο, επί μισθώσει και φυσικά χωρίς θέρμανση…

Και να σκεφτεί κανείς ότι το αγωνιστικό τμήμα έχει σήμερα 16 παίχτες, όταν άλλα σωματεία προπονούν μετά βίας 5 με 6 αθλητές στα κλειστά γυμναστήρια του ΕΑΚΛ…

Εμείς, σαν σωματείο θέσαμε το θέμα στη διοίκηση του ΕΑΚΛ αλλά δυστυχώς δεν λάβαμε καμιά απάντηση, κανείς δεν ασχολήθηκε με το θέμα και μάλιστα μας είπαν να τα βρούμε με τα σωματεία του μπάσκετ…

Αλήθεια ποιος είναι αρμόδιος για τη σωστή κατανομή των προπονητικών ωρών; Τα σωματεία του μπάσκετ ή η διοίκηση;

Επίσης, αν κάποιο από τα σωματεία των γυναικών (ΕΑΛ, ΦΙΛΑΘΛΗΤΙΚΟΣ) που αγωνίζονται στην Α2 εθνική κατηγορία φέτος, πέσουν στην τοπική κατηγορία (που πραγματικά το απεύχομαι…), τι θα γίνει; Θα τύχουν της ίδια αντιμετώπισης;

Αναρωτιέμαι πως θα έρθουν στο άθλημα της πετοσφαίρισης νέα παιδιά όταν δεν υπάρχει η φυσική παρουσία των εν ενεργεία αθλητών στα εθνικά γήπεδα; Και αν δεν υπάρχουν ακαδημίες και παιδιά να ασχοληθούν με το άθλημα πως θα υπάρξει συνέχεια;

Στο αγωνιστικό κομμάτι:

Μέχρι σήμερα το ανδρικό τμήμα της ΕΑΛ έχει αγωνιστεί σε 2 παιχνίδια το ένα για το κύπελλο Ελλάδος απέναντι στο ΑΨΛ ΜΕΔΕΩΝ στο οποίο και κέρδισε με 3-0 και το δεύτερο στο πρωτάθλημα της ΕΣΠΕΚΕΛ απέναντι στο Γ.Σ. Δεσκάτης στο οποίο, επίσης κέρδισε με 3-1.

Άρθρο του Γιάννη Περουλάκη, προπονητή και παίχτη της ανδρικής ομάδας βόλεϊ ΕΑΛ