Εκδήλωση της ΚΝΕ στο ΤΕΙ Λάρισας

Σε εκδήλωση του Ν.Σ. ΑΕΙ-ΤΕΙ Λάρισας της ΚΝΕ μίλησε ο Θ. Αναπλιώτης μέλος της ΚΕΟΕ της ΚΝΕ, ο οποίος τόνισε:

«Θέλουμε, να επιστήσουμε την προσοχή στο λαό, στην εργατική τάξη, σε όλους αυτούς που συναντιόμαστε κάθε μέρα, στους μικρούς και μεγαλύτερους αγώνες.

Αυτή η επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ τι πρόβλημα αποδεικνύει ότι έχουν; Είναι γνωστό ότι το ΚΚΕ δεν είναι εύκολο να το βάλουν στο χέρι. Δεν είναι εύκολο με αυτήν την πείρα να προδώσει την υπόθεση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Δεν μπορεί το ΚΚΕ, με βάση την πολιτική του, τη γραμμή του, την πείρα του, ότι κρατάει ζωντανή την ελπίδα της ανατροπής και πρέπει να τσακιστεί γιατί δυσκολεύει να διαχειριστούν, με τον τρόπο που το έκαναν τα προηγούμενα χρόνια, τη λαϊκή συνείδηση, να επιτρέψει να πάρει κεφάλι μια τέτοια προσπάθεια. Στόχος τους δεν είναι μόνο το Κόμμα, βλέπουν οτι αυτη η πολιτική θα γεννήσει νέα μεγαλύτερη αγανάκτηση και αυτα που έχουν ετοιμάσει για τις ζωές μας θα ξεχειλίσει το ποτήρι!!

Κάνουν πρόβλεψη τα επιτελεία της αστικής τάξης και η ίδια η αστική τάξη ότι η οργή και η αγανάκτηση θα επιστρέψουν σφοδρότερες και πιο ώριμες αυτή τη φορά, πολιτικά και ταξικά προσδιορισμένες, με το ΚΚΕ μπροστά, με μορφές πάλης που δε θα είναι εύκολο να εκτονωθούν στις μούντζες και στα γιαούρτια, που τώρα νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν.

Επειδή το ΚΚΕ δεν είναι απλώς μία φωνή, είναι οργανωτής, εμψυχωτής των εργατικών αγώνων. Όσο πιο ισχυρο το ΚΚΕ, τόσο περισσότερα είναι τα μέσα που έχει για τον αγώνα, τόσο μεγαλύτερη είναι κι η εμβέλεια, η αποτελεσματικότητα αυτών των αγώνων….

Για τη δευτέρα παρουσία είναι η αντίληψη ότι το κράτος των μονοπωλίων, του κεφαλαίου εκδημοκρατίζεται και γίνεται φιλολαϊκό.

Ζούμε σε ένα τόπο με πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές, με ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, με έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό.

Με ικανότητα για αυτάρκεια και ποιότητα στη διατροφή. Αυτό που εμποδίζει να αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για τις δικές τους ανάγκες, είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και τη γη.

Γι αυτό πρέπει κάθε επιχείρηση, κάθε χώρος δουλειάς, τα χωράφια, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα νοσοκομεία, οι λαϊκές γειτονιές, οι χώροι κατάρτισης και εκπαίδευσης  να γίνουν κάστρα του ανειρήνευτου αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και τα κόμματά του, στα βάρβαρα μέτρα, με  σκοπό να γίνουν κοινωνική περιουσία.»